Απόλυτη αδυναμία εμφανίζει η κυβέρνηση στη διαχείριση της πολυεπίπεδης κρίσης που μαστίζει το λαό και τη χώρα.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα, από την πανδημία, την οικονομία και βεβαίως τα εθνικά θέματα.
Ο επικίνδυνος τακτικισμός στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής οδηγεί σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Στην πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με τη Γερμανία, η οποία μπλοκάρει κάθε απόπειρα επιβολής κυρώσεων στην Άγκυρα.
Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα, γιατί θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τορπίλισε το διάλογο με την Τουρκία υπογράφοντας τη συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο.
Βέβαια είναι γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους η Άνγκελα Μέρκελ στηρίζει τον Ερντογάν αλλά η απόφαση του πρωθυπουργού να συρθεί σε μυστική διαπραγμάτευση με την Τουρκία με την Τριμερή στο Βερολίνο δίνει το άλλοθι στους Γερμανούς να υπονομεύουν τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Βερολίνο βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο. Η κυβέρνηση αντί να καταβάλει προσπάθειες για την εξομάλυνση επαναφέρει στο τραπέζι ένα σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία.
Με δεδομένο ότι ο Μακρόν είναι ο μόνος που βοήθησε εμπράκτως την Ελλάδα με την παρουσία μαχητικών RAFALE και φρεγατών στο Αιγαίο, η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ένα αμυντικό σύμφωνο με την Γαλλία είναι απολύτως αναγκαία.
Βέβαια οφείλει να μετρήσει τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει στο ΝΑΤΟ αλλά και στο Βερολίνο μία προνομιακή σχέση με τη Γαλλία αφού την καθιστά κυρίαρχη στη Μεσόγειο.
Η Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εγκλωβιστεί σε γεωπολιτικά παιχνίδια τα οποία σε κρίσιμες καταστάσεις δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Το δεύτερο μέτωπο στο οποίο ο έλεγχος έχει χαθεί αφορά στην εφιαλτική πανδημία. Ο άναρχος τρόπος του ανοίγματος των συνόρων, η απουσία ελέγχων στα βόρεια σύνορα και ο εφησυχασμός που καλλιέργησε η κυβέρνηση οδήγησαν σε ένα δεύτερο ισχυρό κύμα πανδημίας.
Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει βόρεια Ιταλία, με ό,τι συνεπάγεται μία τέτοια εξέλιξη για τη δημόσια Υγεία.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί την πανδημία με αποσπασματικά μέτρα και όχι με τολμηρές πρωτοβουλίες. Οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα το πολιτικό κόστος, έχουν συνέπεια τα κρούσματα να εκτοξευτούν και τα νοσοκομεία να αρχίζουν και πάλι να γεμίζουν και η κοινωνία να είναι τρομοκρατημένη.
Νοσοκομεία, δομές προσφύγων, γηροκομεία, αποτελούν πλέον βόμβες έτοιμες να σκάσουν. Η κυβέρνηση δεν υλοποίησε τις υποσχέσεις της για θωράκιση της δημόσιας Υγείας, με αποτέλεσμα το Εθνικό Σύστημα Υγείας να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα δεύτερο ισχυρό κύμα πανδημίας.
Το τρίτο μέτωπο στο οποίο έχει χαθεί κάθε έλεγχος είναι η οικονομία. Το έλλειμμα του επταμήνου έφτανε τα 8,2 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι αρμόδιοι υπολόγιζαν ότι δεν θα ξεπερνούσε το 1,2 δισ. ευρώ.
Σε συνδυασμό με την κατάρρευση της βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού, η οικονομία βρίσκεται σε κίνδυνο αλλά δεν λαμβάνεται καμία σοβαρή πρωτοβουλία για την αντιστροφή του κλίματος.
