Του Σταύρου Ξηντάρα
Με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση, οι τρεις πρωταγωνιστές γι’ αυτό το καλοκαίρι των Θεατρίνων θεατές , Γιώργος Λιβανός, Καίτη Ιμπροχωρη, Πέπη Οικονομοπούλου, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στην Kontra news , με αφορμη την πρεμιέρα του έργου του Γιάννη Σολδάτου, Όταν ο Ρήγας Συνάντησε το Μότσαρτ. Απαντούν με τη σειρά σε δύο ερωτήσεις.


ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ
1. Φέτος το καλοκαίρι οι Θεατρίνων Θεατές βγαίνουν ξανά σε θερινά festivals, όπως συνήθιζαν παλιότερα με φιλόδοξες παραγωγές.
Μετά από εναμισυ χρόνο αποχής θεατρικής, μέσω της περιφέρειας Αττικής και της Αντιπεριφερειάρχου κας Μαίρης Βιδάλη, που παράγει εξαιρετικό έργο σε σχέση με τον πολιτισμό, πήραμε με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση παραστάσεις, μέ ένα πόνημα με κεντρικό άξονα το Ρήγα Φεραίο. Το έργο , Όταν ο Ρήγας συνάντησε το Μότσαρτ του Γιάννη Σολδάτου, εγκρίθηκε και τελείται με την Υποστήριξη της Περιφέρειας Αττικής αλλά και του ΟΠΑΝΔΑ. Ειναι ενα πολυπρόσωπο έργο εξαιρετικό και φιλοδοξούμε σε μια παράσταση αντάξια της ομάδας μας . Ξαναβγαίνουμε σε festivals και θέλουμε να είμαστε αντάξιοι και της βράβευσης μας από το ΥΠ.ΠΟ. το 2009 – σαν καλύτερη τέλεση παράστασης από νέα ομάδα σε festival. Ο στενός μου συνεργάτης Γιάννης Σολδάτος στο νέο μας ταίριασμα, στο οποίο υπογράφω και τη σκηνοθεσία, καταφέρνει να συνοψήσει κατ’ ουσία την ιστορία της σύγχρονης ελλάδας από την επανάσταση ως τις μέρες μας σε μιάμιση ώρα!
Στο μύθο ξεχωριστά tips, το ιδεατό ταίριασμα του Ρήγα με το Μότσαρτ, η Επανάσταση και οι ήρωες της που διατρέχουν το έργο, η σχέση της ελληνικής επανάστασης με τα ανάλογα ευρωπαϊκά κινήματα και φυσικά η προσωποποίηση στο έργο της Ελλάδας και της Ιστορίας! Ο Γιάννης έκανε ένα μικρό θαύμα και πάλι, που θα συναρπάσει και η ομάδα δουλεύει 3 μήνες για το ιδεατό σκηνικό αποτέλεσμα ενώ το έργο και η παραγωγή ετοιμάζεται ένα ολόκληρο χρόνο.
Παρακολουθούμε όλη την ιστορία της επαναστατιμένής Ελλάδας, του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, που την επηρέασε και φυσικά τη διαχρονική ανάγκη του έλληνα για ειρήνη & ελευθερία μια διαχρονική κραυγή.
Η ομάδα θεατρίνων θεατές με την οποία συμπορευομαστε περισσοτερο από 10 χρόνια, στο Studio Κυψέλης αλλά και σε πλείστα άλλα θεατρα αυτή είναι εξαιρετική ( Γιάννης Σολδάτος, Καίτη Ιμπροχώρη, Γιάννη Τσιώμου, Δέσποινα Βολίδη κ.α.
Στοχεύουμε σε παραστάσεις υψηλής αισθητικής με σπουδαία έργα του διεθνούς ρεπερτορίου και πολυεπίπεδες αναγνώσεις. Οι παραστάσεις μας αλλά και το σύστημα που πρεσβεύω είναι δύσκολες , απαιτητικές και ιδιαίτερες το vaudeville musical απαιτεί μονάδες πειθαρχημένες και οι ανθρωποι που απαρτίζουν σταθερά τους Θεατρίνων Θεατές μιλάμε ίδια γλώσσα έχουμε κοινές καταβολές , γνώσεις μουσικές ενώ οι περισσότεροι ηθοποιοί μου είναι και σκηνοθέτες , οπότε καταλαβαίνετε πόσο ιδανικό είναι να δουλεύουμε όλοι μαζί. Κερδίζουμε χρόνο και προχωράμε. Για τους σταθερούς μου συνεργάτες είμαι ευγνώμων. Άνθρωποι έρχονται άνθρωποι πάνε, όπως ο σύμβουλος μας Βασίλης Μπουζιώτης που χάθηκε αιφνίδια και με το Γιάννη μου (* Σολδάτο ) αποφασίσαμε να του αφιερώσουμε την παράσταση… Φέτος χαρά μου που προστίθεται η θιασάρχης Πέπη Οικονομοπούλου, που προς στιγμήν ξεχνά τοννκαθτεφτη της & η Εφη Βεβιανάκη…
2. Τα σχέδια σας για τη θεατρική χρονιά 2021-2022;
Θα ολοκληρωθούν οι παραστάσεις του Ρήγα, και στο Studio Κυψέληςψθα παρουσιασθεί κι επί σκηνής το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ του Joe Osborne και η νέα μας φιλόδοξη παραγωγή Ό γλάρος πέταξε με το λεωφορείο του Γιάννη Σολδάτου. Θέλουμε ένα χρόνο γεμάτο θέατρο υγεία και δράσεις πάντα με σταθερούς συνεργάτες αλλά και μικρές εκπλήξεις. Με την ίδια προσοχή προετοιμάζουμε όλο το φετινό ρεπερτόριο του Studio Κυψέλης , που θα εντυπωσιάσει.
ΚΑΙΤΗ ΙΜΠΡΟΧΩΡΗ
1. Είναι πολύ ωραίο το έργο του Γιάννη Σολδαάτου, με την έννοια ότι έχει μία ζέση απέναντι στην ιστορία της Ελλάδας παρά πολύ σημαντική και όχι κομματική, ουδέτερη, αλλά πολιτική. Είναι απίστευτη η ιστορία μας με την έννοια ότι λέει πολλές ιστορικές αλήθειες και μ βοηθάει , το θεατή δηλαδή να αποσαφηνίσει πάρα πολλά πράγματα αλλά και να μάθει περισσότερα! Μια διαχρονική αλήθεια! Η παράσταση των Θεατρίνων Θεατές γίνεται με όλο το μεράκι, όλο το πάθος, ειδικά όταν πιστεύεις ότι οι αλήθειες του έργου πρέπει να ταξιδέψουν και να μάθει ο κόσμος κάτι περισσότερο από αυτό που μας λένε οι φυλλαδες στα σχολεία, και να ταυτιστεί με την ιστορία μας… Επικεντρώνουμε στο να μη γίνει μελοδραματικό . Κουβαλάει τον πόνο του έλληνα , αλλά δεν είναι μελόδραμα. Είναι τραγική η ιστορία της Ελλάδος , αυτό πρέπει να βγει και αυτό βγαίνει.
Όσον αφορά τη δική μου συμμετοχή, κάνω δύο ρόλους, τη Δέσποινα Κανάρη αλλά και την Ελλάδα, μια που ο Γιάννης σε αυτό το έργο κάνει κάτι πολύ πρωτότυπο προσωποποιεί τις έννοιες σε πρώτο πρόσωπο ώστε να πουν τη δική τους αλήθεια.
Η Ελλάδα που είναι αυτοκυριαρχημένη, αλλά και πονεμένη. Εγώ θέλω να κυριαρχήσει αυτό το παράπονό της για τους συμμάχους τους δήθεν συμμάχους ανά τους αιώνες.
Η Δέσποινα Κανάρη από την άλλη είναι μια τραγική ηρωίδα , που έρχεται αντιμέτωπη με το θάνατο και αυτή την αναμέτρηση προσπαθώ ν’ αποδώσω. Της γυναίκας που έχασε τον αγαπημένο ήρωά της, σε κοινωνικό αλλά και προσωπικό επίπεδο….
2. Από δεκάξι χρονών και μετά εγώ δεν έκανα σχέδια παρά μόνο για την επόμενη μέρα. Ανήκω σε αυτήν την ομάδα , από τη δημιουργία της, θαυμάζω κι εκτιμώ τον Γιώγο και τις επιλογές του και το αποτέλεσμα των παραστάσεων μας , και αν αύριο το πρωί θα ‘ μαι καλά θα ‘μαστε και πάλι μαζί.
Συμπερασματικά θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι ότι η καλοκαιρινή μας παράσταση, βγαίνει με την Υποστήριξη της Περιφέρειας και του ΟΠΑΝΔΑ, γιατί όταν αυτό συμβαίνει σε μια μικρή ομάδα αποδεικνύνει ότι αξιολογήθηκε και εκτιμήθηκε το έργο της και απομένει ν’ αποδείξει και πάλι την ουσιαστική αξία της .
ΠΕΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ
1. Παίρνω μέρος στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιώργος Λιβανος με τον τίτλο Όταν ο Ρήγας συνάντησε το Μότσαρτ. Ιδιότυπος ο τιτλος και γεννιούνται ερωτηματικά για το αν πραγματικά συνάντησε ποτέ ο Ρήγας το Μοτσαρτ. Πιθανό ποτέ δε συναντήθηκαν και δεν ξέρουμε αν γνωρίζονταν καν. Πιθανό ο Ρήγας να γνώριζε το Μότσαρτ αφού συνέπεσε να ζήσουν την ίδια περίοδο στη Βιέννη.
Έτσι όπως το έχει αντιληφθεί το έργο ο Σολδάτος δίνεται μια ευκαιρία ν’ αναπτυχθεί ένας πολύ πνευματώδης διάλογος.
Είναι πολύ ευχάριστο να παρακολουθείς το έργο όπως και την παράσταση που έχει ανεβάσει με πολλή μεγάλη φαντασία ο Γιώργος Λιβανός. Χαίρομαι πολύ που συνεργάζομαι μαζί του πρώτη φορά, έχουμε εξετάσει κι άλλες φορές το ενδεχόμενο να συναντηθούμε σκηνικά, αλλά ανέβαζα κι εγώ κάτι δεν καταφέρναμε να συμπέσει, τώρα επί τέλους τα καταφέραμε!
Υποδύομαι την Ιστορία , που όπως λέει η ίδια εξηγεί και φέρνει παραδείγματα, μέσα από τις σελίδες της. Πιστεύω στη διαχρονικότητα αυτού τουβεργπυ, γιατί όπως λέει η Ιστορία ο χρόνος είναι απόψε ένα απέραντο τοπίο κι ο καθένας μπορεί να ταξιδέψει εκεί που επιθυμεί.
Θέλω να τονίσω πόσο σημαντική είναι ηβπροσπαθεια πουβκαταβάλει ο Λιβανός και η ομάδα του οι Θεατρίνων Θεατές γιατί σήμερα το να κάνεις θέατρο είναι δύσκολο ως αδύνατο. Στη δεκαετία του ’80 που εγώ ξεκίνησα οι ομάδες ήταν μετρημένες στα Δάχτυλα. Σήμερα απο.εκεί που ήταν μια μικρή λίμνη είναι ένας απεραντος ωκεανός.
2. Τα μελλοντικά μου σχέδια… Έχω γράψει κι έχω διαβάσει στους ηθοποιούς ένα έργο που αφορά στην Αρχαία τραγωδία. Λέγεται Όσο κρατά η φλόγα και περιλαμβάνει μονολόγους και γεννάται το ερώτημα τι είναι για μας σήμερα η τραγωδία.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο 4ο Λύκειο Καλλιθέας στις 2 Σεπτεμβρίου , στο Ανοιχτό θέατρο Γκράβας στις 11 Σεπτεμβρίου, στο θέατρο Περάματος Μικης Θεοδωράκης στις 20 Σεπτεμβρίου, και στο Ευριπίδειο θέατρο Ρεματιάς στις 23 Σεπτεμβριου.


