Οσοι, πΑντα ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι, κάτοικοι αυτής της απίθανης χώρας έβλεπαν τις εικόνες από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 2016 η λαμπρή τελετή υπογραφής της συμφωνίας πώλησης του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ Α.Ε. στην Cosco Group (Hong Kong) Limited, ασφαλώς θα διερωτήθηκαν:
Μα, καλά, δεν είναι αυτός ο Τσίπρας, ο οποίος, μαζί με την παρέα του, ήταν, τουλάχιστον, από το 2014, έντονα αντίθετος με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, καταγγέλλοντας μάλιστα με σκληρές δηλώσεις το «νέο ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας; Σπεύδουμε να σημειώσουμε ότι δεν κάνουν κακό στη χώρα τέτοια γεγονότα ή αποφάσεις. Αντιθέτως! Αλλά, όλοι αυτοί που έβλεπαν τη σχετική εικόνα από το Μέγαρο Μαξίμου θα κούνησαν με νόημα το κεφάλι ψιθυρίζοντας ταυτοχρόνως τη γνωστή θυμόσοφη λαϊκή ρήση «στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα». Κι έτσι, με την υπογραφή αυτή της πώλησης του 67% των μετοχών του ΟΛΠ στην Cosco ολοκληρώθηκε μια μαρτυρική διαδικασία, η οποία κορύφωσε το πολιτικό και οικονομικό δράμα της χώρας μας με τις εκάστοτε κυβερνήσεις να εφαρμόζουν προθυμότατα όσα λυσσωδώς κατήγγελλαν ως… αντιπολιτεύσεις.
Η διαδικασία αυτή για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ διήρκεσε… 17 χρόνια! Άρχισε το Μάρτιο του 1999 όταν με το Νόμο 2688/1.3. 1999 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προετοιμάσθηκε το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ). Με το Νόμο αυτό οι δύο αυτοί δημόσιοι οργανισμοί και λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα και πολλοί άλλοι μετατράπηκαν σε ανώνυμες εταιρείες για «να λειτουργούν κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και να απολαμβάνουν «διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας», να «αποφασίζουν για την ανάθεση σε ημεδαπά ή αλλοδαπά φυσικά ή νομικά πρόσωπα, μελετών, κατασκευών έργων, καθώς και παροχής υπηρεσιών» και να «διαμορφώνουν τη στρατηγική τους σε σχέση με τον ανταγωνισμό και εγκρίνει τις διεπιχειρησιακές συνεργασίες ή την κατάρτιση ειδικών συμφωνιών με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικής της θέσης στην ελληνική και τη διεθνή αγορά».
Σημειώνεται ότι σε όλη αυτήν την περίοδο της έντονης «φαγούρας» στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, λέξεις, όπως «αποκρατικοποιήσεις» ή «ιδιωτικοποιήσεις», «εκποίηση δημόσιας περιουσίας», «μετοχοποίηση» και «συμμετοχή ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών» ήταν «ξορκισμένες έως το 1990. Για πρώτη φορά, τέτοιες λέξεις ή προθέσεις αναφέρθηκαν στις Προγραμματικές Δηλώσεις που ανέγνωσε στη Βουλή ο τότε νέος πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις 24 Απριλίου 1990 και σε όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς που κατατέθηκαν στη Βουλή μετά το 1990. Κι όπως είναι γνωστό, συνεχώς γινόταν… χαλασμός σε όλη τη χώρα από τις λυσσαλέες αντιδράσεις, κυρίως των κομμάτων της εκάστοτε αντιπολίτευσης και, φυσικά, των συνδικαλιστών! Όπως και μετά το 2008, όταν παραχωρήθηκε στην Cosco ένα μέρος της δραστηριότητας του ΟΛΠ, από τον ΣΥΡΙΖΑ…
