“Βόμβα” Καπραβέλου στο Kontra: Κάποιοι βιάζονται πολιτικά να λήξουν τον κορονοϊό – Δεν τελείωσε η πανδημία

«Ρίχνουμε λάδι στη φωτιά κατά τη διάρκεια της ύφεσης και μετά πάμε να μαζέψουμε τη φωτιά όταν αυτή γίνεται ανεξέλεγκτη. Είναι μια στρατηγική εντελώς λαθεμένη»

Τον κώδωνα του κινδύνου ότι η κατάσταση παραμένει πολύ επικίνδυνη στη χώρα μας με την πανδημία, παρά την ύφεση που διαφαίνεται, κρούει για άλλη μια φορά ο διευθυντής ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης Νίκος Καπραβέλος.
Ο διευθυντής της Β’ Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) Νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης Νίκος Καπραβέλος στην εκπομπή Western με τον Πάνο Παναγιωτόπουλο προειδοποίησε λέγοντας ότι αν και κάποιοι βιάζονται πολιτικά να λήξουν τον κορονοϊό, παρόλα αυτά δεν τελείωσε η πανδημία και είναι πάρα πολύ επικίνδυνα και όντως είμαστε σε μια ύφεση της πανδημίας , αλλά αυτό δεν πρέπει να σημάνει χαλάρωση των μέτρων, όπως αυτό της μάσκας

Χωρίς πιστοποιητικό εμβολιασμού και μάσκες το καλοκαίρι;

Η σταδιακή χαλάρωση διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα, είναι πια δεδομένη σύμφωνα με την κυβέρνηση. Επισήμως, ο βασικός λόγος είναι ότι θεωρείται πως κάμπτεται η πανδημία, επειδή έχουμε λιγότερα βαριά περιστατικά στις ΜΕΘ, οπότε τα νοσοκομεία μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν επαρκώς τους ασθενείς.

Η Επιτροπή των Ειδικών δεν ομονοεί σε όλα, όμως η πλειοψηφία της θεωρεί αναγκαίο κακό την χαλάρωση των μέτρων, επειδή δεν αντέχει η οικονομία, ούτε και η κοινωνία άλλα μόνιμα μέτρα. Παράλληλα εκτιμάται ότι η οικονομική κρίση θα στοιχίσει κι εκείνη ανθρώπινες και ότι, με δυο λόγια, μπορεί η πανδημία να σκοτώνει, αλλά πλέον σκοτώνει λιγότερους, ενώ η οικονομική κρίση επιβαρύνει οριζοντίως την υγεία όλου του πληθυσμού.

Παράλληλα, όλοι οι γιατροί γνωρίζουν ότι η πανδημία εστίασε το νοσηλευτικό σύστημα στον ιό και μπήκαν σε δεύτερο πλάνο πολλές σοβαρές παθήσεις, ακόμα και αναγκαία χειρουργεία, κάτι που αποτυπώθηκε σε αυξημένους θανάτους στη χώρα μας την τελευταία διετία, όχι μόνον από κορονοϊό, αλλά από όλα τα υπόλοιπα αίτια. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η πανδημία μπήκε σχεδόν αναγκαστικά σε δεύτερο ή και εντελώς στο περιθώριο, καθώς εκείνη απειλεί περισσότερο τους ευάλωτους και τη μειοψηφία του γενικού πληθυσμού, ενώ ο πόλεμος και η οικονομική κρίση από αυτόν, απειλεί τους πάντες.