Κυριάκος Μητσοτάκης: Σταυροδρόμι

Ένα φάντασμα έκοβε βόλτες πάνω από Ζάππειο για τρεις μέρες: η κατάρα της δεύτερης τετραετίας. Φορτωμένη και με τα ανομήματα της πρώτης. Δεν ήταν ο φόβος για την κλεψύδρα που άρχισε πλέον να αδειάζει – όπως τον έβλεπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα μάτια των δυο προκάτοχων του που έκαναν αγγαρεία με την σιωπηρή παρουσία τους – στην έναρξη της φιέστας που μόνο συνέδριο δεν ήταν. Ήταν ο φόβος της τιμωρίας που θα ακολουθήσει.

Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμη «απερχόμενος». Αλλά οι σκελετοί στις ντουλάπες του τρίζουν. Ο ίδιος και οι υπουργοί βαρύνονται με πολλά – ικανά να τους στείλουν όχι μόνο στον πάγκο, αλλά και σε ανακριτικά γραφεία. Παρ’ ότι αυτά δεν είναι επί θύραις, τον έκαναν νευρικό, περισσότερο αλαζόνα, ψευδολόγο και επιθετικό σε όλους – με τον αντιπερισπασμό του «εθνικού σωτήρα» που πρέπει να προστατευθεί. Αλλά – είτε από ψυχολογική ανάγκη, είτε από λάθος συμβουλές – έκανε τρία λάθη.

Το πρώτο το έκανε και ο Τσίπρας το 2019: μετέτρεψε τις ευρωεκλογές σε αναμέτρηση βουλευτικής κάλπης, με κίνδυνο όσα κινδυνολογικά εκτόξευσε να αποδειχθούν αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Το δεύτερο, ότι το πήρε πάνω του – δίνοντας προσωπικό τόνο στην προεκλογική καμπάνια του. Προφανώς κανείς δεν είχε το θάρρος να του πει ότι, για την παράταξή του, ο ίδιος δεν είναι πλέον λύση, αλλά πρόβλημα.

Υπάρχουν κόμματα που δεν πάνε καλά λόγω του αρχηγού τους και αρχηγοί που δεν πάνε καλά λόγω του κόμματός τους. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν Καραμανλής και ο Τσίπρας που τους χαντάκωσαν η ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μητσοτάκης είναι περίπτωση επικεφαλής που γίνεται βαρίδι για το κόμμα.

Το τρίτο λάθος ήταν οι καλεσμένοι του. Τα μονά κερασάκια που βρήκε για τη τούρτα ήταν δυο αμφιλεγόμενα πρόσωπα – με τα οποία έχει συναλλαγές πέραν την πολιτικής. Ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ακροδεξιός και ανθέλληνας Βαυαρός – που είχε πρόνοια να μην τον στηρίξει με την ψήφο του στην ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου, που τον κρέμασε δίπλα στον Όρμπαν – ήταν και το 2019 καλεσμένος του, ως «σίγουρος πρόεδρος» της Κομισιον. Τώρα η σιγουριά μεταφέρθηκε στο πρόσωπο της ανυπόληπτης Γερμανίδας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Πάλι όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να μείνει στο Μπερλεμόν: είναι υπόλογη για σκάνδαλα, ύποπτη για συναλλαγές με συμφέροντα που αποβλέπουν στην «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας και κατηγορούμενη για φαυλότητα που διέλυσε την Κομισιόν.

Ο Μητσοτάκης είναι ο τρίτος σ’ αυτό το τρίγωνο. Με κολλημένο στην πλάτη κατάλογο σκανδάλων αδιαφάνειας, κακής διακυβέρνησης, ύποπτης χρήσης πόρων. Ήδη βρίσκεται στη Δικαιοσύνη για τις υποκλοπές και τα Τέμπη. Για το πρώτο απέσπασε ένα «βραβείο κατασκοπείας» από το Politico, γιατί παρακολουθούσε τις «ζωές άλλων». Το δεύτερο – που ερευνά και η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη – αποδεικνύεται «σκοτεινό σκάνδαλο».

Βρίσκεται πλέον σε σταυροδρόμι και είπε στο αγχωμένο κοινό του ότι «με την ψήφο του θα πάει στις Βρυξέλλες πιο ισχυρός». Αυτός είναι ο ένας δρόμος. Ο άλλος είναι πού θα πάει αν δεν την πάρει…