Άδωνις Γεωργιάδης: Ορμπανισμός

Επειγόντως φροντιστήρια σε υπουργούς του Μητσοτάκη και αγαπημένους αρθρογράφους του, με θέμα: «τι είναι και πώς λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση».

Μετά τις επιθέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο – που ξετίναξε την κυβέρνηση για τις διαρκείς παραβιάσεις ευρωπαϊκών κεκτημένων – τώρα την πέφτουν στην ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη, που ερευνά το έγκλημα των Τεμπών. Και στις δυο περιπτώσεις με τη θερμή υποστήριξη της διορισμένης ηγεσίας του Αρείου Πάγου – που επιδεινώνει τη θέση της χώρας στον κοινοτικό χώρο. Στην αντιευρωπαϊκή ρητορεία κατά της εισαγγελέως Λάουρα Κοβέσι, πρωταγωνιστεί ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Ειδικότης κτηθείσα με τις ελεεινές επιθέσεις και τις απειλές κατά της Ελληνίδας πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς, Ελένης Τουλουπάκη, επειδή ερευνούσε επώνυμες καταγγελίες για διαφθορά που τον αφορούσαν. Βάζει την ίδια κασέτα κατά της Ευρωπαίας Εισαγγελέως: «Θεωρώ την επέμβαση της παντελώς απαράδεκτη, {…} ελπίζω να υπάρχουν θεσμοί στις Βρυξέλλες να την τιμωρήσουν γι’ αυτό».

Με την Τουλουπάκη δεν τα κατάφερε – ας μην ελπίζει με την Κοβέσι, επειδή οι «θεσμοί» –
που επικαλείται – είναι αρμόδιοι να ελέγχουν την κυβέρνησή του: Ευρωκοινοβούλιο, Κομισιόν, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ότι τους επιτίθεται, διατεταγμένα ή από άγνοια, απλώς επιβεβαιώνει γιατί χειροκροτήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο η ακατάβλητη Μαρία Καρυστιανού: στην Ελλάδα του Μητσοτάκη δεν υπάρχει Δικαιοσύνη.

Ο Γεωργιάδης επικαλείται το ελληνικό Σύνταγμα – την καταρράκωση του οποίου μόλις
είχε ψηφίσει στην περίπτωση της παραβίασης του άρθρου 16 για τα ΑΕΙ.

Προφανώς αγνοεί ότι ο κοινοτικός νόμος είναι υπέρτερος… Κάποιος να του εξηγήσει ότι η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εθελούσια πράξη – συνοδευόμενη με αλλεπάλληλες εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων στο κοινοτικό κέντρο. Ουδείς έσυρε την Ελλάδα βιαίως να αποδεχθεί την ευρωπαϊκή νομοθεσία, που εντάσσεται υποχρεωτικά στο εθνικό Δίκαιο. Από ασχετοσύνη ή ενοχή λέει ότι «στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν ανεξάρτητα κυρίαρχα κράτη και δεν δεχόμαστε κομισάριους ή δερβέναγες για να μας πουν τι θα κάνουμε στη χώρα μας», δείχνει ασχετοσύνη ή ενοχή; Ας του μιλήσουν: αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους – για την οποία τους εξουσιοδότησε και η Ελλάδα: να λένε τι θα κάνουν στις χώρες – μέλη, οι κυβερνήσεις.

Όταν δεν το κάνουν, τους επιβάλουν νομίμως κυρώσεις: περικοπές κονδυλίων, πρόστιμα, παραπομπή στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Με το κρεσέντο αντιευρωπαϊσμού, ο Άδωνις μπερδεύει το σκάνδαλο Novartis – η οργανωμένη συγκάλυψη του οποίου περιλάμβανε και επιθέσεις σε δικαστικούς λειτουργούς και δημοσιογράφους, που έκαναν τη δουλειά τους – με το σκάνδαλο των Τεμπών, που ερευνούν τα ευρωπαϊκά όργανα. Όπως ερευνούν τις υποκλοπές και το ναυάγιο στην Πύλο – και να περιμένει νέα τους. Το ταχύρρυθμο σεμινάριο περί Ευρώπης, θα ήταν χρήσιμο και στο αφεντικό του Άδωνι – που δεν του δίδαξε μόνο να αντιδρά όπως η Χούντα στην καταδίκη της από το Συμβούλιο της Ευρώπης: -Εξυμνεί τον δικτάτορα Σίσι, συναγελάζεται με τον γκάγκστερ Νετανιάχου και τον διεφθαρμένο Ζελένσκι και συνεργάζεται με τα αιματοβαμμένα αραβικά καθεστώτα.

Τι να κάνει και ο Άδωνις;

Ο Ορμπανισμός είναι ανώτατο στάδιο του Νεομητσοτακισμού.