Στη γνωστή, από την ύστερη περίοδο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, ταινία του αλησμόνητου Θεόδωρου Αγγελόπουλου, παραπέμπει η προχθεσινή εμφάνιση του Ανδρέα Λοβέρδου. Σε ένα όχι ιδιαίτερα πολυπληθές ακροατήριο, ο πρώην υπουργός, περιορίστηκε να δηλώσει ότι… είναι παρών. Αρνήθηκε όμως να αποκαλύψει τα σχέδια του, παραπέμποντας τους αδημονούντες φίλους του, στο κοντινό (πάλι καλά) μέλλον. Για την ώρα περιορίστηκε σε δηλητηριώδη σχόλια προς το παλιό του κόμμα και τον αρχηγό του, από τον οποίο έχασε στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία. Δεν ξέρουμε αν ο κ. Λοβέρδος έκρινε πετυχημένη την τακτική κάποιων διαφωνούντων, στον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., γι’ αυτό επιχειρεί να τους μιμηθεί, παρατείνοντας την «αγωνία» για τις προθέσεις και αποφάσεις του. Λες και δεν έχουμε όλοι καταλάβει προς τα πού θέλει να πάει. Κάτι που προκύπτει και από τα συμφραζόμενα της προχθεσινής του ομιλίας. Η δυσκολία ίσως, στην προκείμενη περίπτωση, να έγκειται στο ότι δε φαίνεται να υπάρχει ανάλογος ενθουσιασμός από την πλευρά της κυβερνώσας παράταξης, υπό τον φόβο και της υφέρπουσας δυσαρέσκειας, από το παραδοσιακό τμήμα της συντηρητικής παράταξης, ειδικά εν όψει της συγκρότησης του ψηφοδελτίου για τις ευρωεκλογές. Προς το παρόν έτσι, μένει μετέωρη η εκδήλωση πολιτικής διαθεσιμότητας. Δύσκολοι καιροί.
