Ιδανικοί αυτόχειρες
Εδέησε να βγει «λευκός καπνός» από την Κουμουνδούρου, ως προς τον υποψήφιο για τον Δήμο της Αθήνας. Με τον τρόπο όμως που το χειρίστηκαν και το πώς κατέληξαν στην απόφαση, «κατάφεραν» να υπονομεύσουν εν τη γενέσει της, μια κατ’ αρχήν επιτυχή επιλογή, αυτή του Κώστα Ζαχαριάδη, ενός στελέχους της νεότερης γενιάς, που ξεχώρισε τα προηγούμενα χρόνια -και ως βουλευτής- έχοντας κερδίσει αναγνώριση και πέρα από τα κομματικά τείχη.
Όταν όμως η συγκεκριμένη υποψηφιότητα υπήρξε μειοψηφική, στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο, την Πολιτική Γραμματεία, καθώς συγκέντρωσε 17 ψήφους, έναντι 15 του «ανταγωνιστή» του Νίκου Φίλη και οκτώ «λευκών» (αλήθεια, τι ακριβώς είχαν στο νου τους οι τελευταίοι; ), με ποια άραγε ισχύ θα κληθεί να δώσει τη μάχη, σε εξαιρετικά στενά χρονικά περιθώρια, απέναντι στον νυν δήμαρχο, αλλά και τον εξίσου αξιόλογο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ;
Η συστράτευση του κ. Φίλη, με συμμετοχή στον συνδυασμό, όπως και όσων προτάθηκαν ή αυτοπροτάθηκαν, που ζήτησε ο υποψήφιος δήμαρχος, θα έστελνε ένα μήνυμα ενότητας, αλλά δεν ξέρουμε αν θα άλλαζε την αρχική εικόνα.
