«Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» είχε διακηρύξει ο Αλέξης Τσίπρας, από του βήματος της Βουλής, το πρώτο διάστημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, επαναλαμβάνοντας μια «διάσημη» φράση του αλησμόνητου Ηλία Ηλιού.
Σε μια παραλλαγή δε του όρου «δομική αντιπολίτευση», που είχε λανσάρει ο Κώστας Σημίτης στη δεκαετία του `70, όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε δεύτερο κόμμα, εννοώντας την εστίαση της αντιπαράθεσης στο προγραμματικό πεδίο, ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να επιλέγει σε μεγάλο βαθμό, τη θεσμική αντιπολίτευση.
Αν δε κρίνουμε από τη χθεσινή εκδήλωση της σοβαρής κυβερνητικής κρίσης, αυτού του είδους η αντιπολίτευση φαίνεται να αποδίδει. Δεν εξαντλείται άλλωστε στο πεδίο των υποκλοπών, αλλά επεκτείνεται παντού όπου η θεσμική ευταξία και κατακτήσεις δέχονται ισχυρό πλήγμα. Όπως με την προχθεσινή κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς, από τον αρμόδιο τομεάρχη, στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για τα αυξημένα κρούσματα αστυνομικής βίας.
Ή την πρωτοβουλία της γραμματέως του κόμματος, για την εισαγωγή του όρου «γυναικοκτονία» στον Ποινικό μας Κώδικα.
Ακόμη και η χθεσινή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στα γραφεία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η πρώτη πρωτοβουλία μετά την ολιγοήμερη απουσία του, είχε έκδηλο θεσμικό περιεχόμενο, με την έκφραση στήριξης στο έργο της ανεξάρτητης αρχής, σε μια συγκυρία όπου καλπάζει η ακρίβεια. Αλλά και προσωπικής στήριξης στον πρόεδρο της Επιτροπής, μετά την πρόσφατη διαφωνία του τελευταίου, με τον υπουργό Ανάπτυξης, για το πρόσωπο της αντιπροέδρου.
Στο θεσμικό πεδίο κινούνται και οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, για το θέμα που προέκυψε με τις υποκλοπές και ειδικά την παγίδευση του κινητού τηλεφώνου, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Με την πρωτοβουλία για σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, αλλά και την πιθανή πρωτοβουλία για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Μια προοπτική που γίνεται πλέον πολύ πιθανή, μετά τις χθεσινές κατακλυσμιαίες εξελίξεις.
Στο θεσμικό πεδίο είναι που συναντώνται εξ αντικειμένου, οι πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ, με εκείνες της Χαριλάου Τρικούπη, που είναι φυσικό να έχει αυξημένη ευαισθησία για το θέμα.
Ετσι κι αλλιώς το πεδίο των θεσμών, με κυρίαρχα στοιχεία την αδιαφάνεια, την αστυνομική καταστολή και την περιφρόνηση προς φορείς και θεσπισμένες λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου και του κοινοβουλίου, εξελίσσεται πλέον στην «αχίλλειο πτέρνα» της κυβέρνησης.
Είναι γι’ αυτό που οι σχετικές πρωτοβουλίες πρέπει να διευρυνθούν, όχι μόνο στα πεδία εκείνα που προσφέρονται για την άσκηση αντιπολίτευσης, ούτε μόνο από τους κομματικούς σχηματισμούς.
Το φαινόμενο επί παραδείγματι των «τηλεοπτικών δικών», που τέθηκε επιτέλους επί τάπητος, με την πρωτοβουλία μάλιστα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, θα πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει, αλλά αφορά όλους, αφού ο οποιοσδήποτε από μας ή αγαπημένο μας πρόσωπο, μπορεί να βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα», δίκαια ή άδικα.
Δεν καταλύεται μόνο, κατά τον πιο βάναυσο τρόπο, το τεκμήριο αθωότητας, αλλά διακωμωδείται αυτή η έννοια της απονομής δικαιοσύνης. Με τη σύμπραξη μάλιστα παραγόντων της εν εξελίξει δικαστικής διαδικασίας ή και προσώπων με θεσμικό ρόλο, που δεν έχουν καν γνώση των δεδομένων μιας δικογραφίας και θα όφειλαν εκ της θέσεως τους να απέχουν από κάθε κρίση.
Εσχάτως, φτάσαμε στο ύστατο σημείο ευτελισμού, όπου η συμμετοχή σε «τηλεδίκες» μετατρέπεται σε πεδίο άσκησης ψηφοθηρίας, από επίδοξους πολιτευτές.
Το τελευταίο καθιστά πιο αναγκαία την παρέμβαση και του πολιτικού λόγου, σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Αναμένουμε…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
