Ευρωεκλογές

Ο Ιούνιος έχει συνδεθεί με τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών.

Η πρώτη επαφή των κομμάτων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το μοναδικό μέχρι και σήμερα αιρετό σώμα, με απευθείας εκπροσώπηση των Ευρωπαίων πολιτών, υπήρξε τον Ιανουάριο του 1981, όταν και ξεκίνησε τυπικά η συμμετοχή της χώρας, στην τότε ΕΟΚ.

Τότε κατ’ οικονομία, οι 24 ευρωβουλευτές που μας αναλογούσαν υποδείχθηκαν από τα κόμματα, μέσα από τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Η πρώτη απευθείας εκλογή, υπό τις έκτακτες συνθήκες αυτού του μεταβατικού σταδίου, διεξήχθησαν στις 18 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ταυτόχρονα με τις εθνικές εκλογές, γεγονός που περιόρισε στο ελάχιστο το ενδιαφέρον των πολιτών.

Από τις 17 Ιουνίου 1984, η Ελλάδα συμπορευόταν με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους (πολλοί λιγότεροι τότε) και ως προς την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Τα επίδικα όμως που συνδέονταν με τη συμμετοχή της χώρας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, δε συζητήθηκαν ούτε τότε, καθώς ο χαρακτήρας «δημοψηφίσματος» που προσέδωσε ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελος Αβέρωφ, επιδιώκοντας την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μετέφερε το επίκεντρο της συζήτησης στα θέματα της εγχώριας επικαιρότητας.

Σε θεσμικό επίπεδο, ενδιαφέρον είχε ότι, με διακομματική συμφωνία, παρασχέθηκε η δυνατότητα στα κόμματα, στις ηγεσίες τους δηλαδή αφού ίσχυε η λίστα, να τοποθετούν στις δύο πρώτες θέσεις, πρόσωπα που μετείχαν και στην ελληνική Βουλή.
Ο στόχος της ηγεσίας της ΝΔ δεν επιτεύχθηκε, αλλά έμεινε η τοξικότητα της αντιπαράθεσης. Ευτυχώς στις επόμενες αναμετρήσεις τα πράγματα κύλησαν πιο ήρεμα.