Είναι αμφίβολο αν ο ΛΑΟΣ θα είχε την εξέλιξη που γνωρίζουμε, αν δε
συνέπιπτε η παρουσία του με τη φθορά της ΝΔ.
Απ’ αυτή τη φθορά επωφελήθηκε ο Γιώργος Καρατζαφέρης και
κατάφερε να πετύχει την είσοδό του, ως αρχηγού κόμματος, στη Βουλή.
Απέναντι σ’ αυτή την πλαγιοκόπηση από τα δεξιά του, για πρώτη φορά
υπό την ηγεσία του, ο Κώστας Καραμανλής έθεσε την κρίσιμη στιγμή,
στο «πάρα πέντε» της προεκλογικής εκστρατείας, το καίριο, ίσως και
λίγο εκβιαστικό δίλημμα. Η αυτοδύναμη -και πάλι- κυβέρνηση της ΝΔ, ή
ακυβερνησία.
Τότε ήταν που ο ηγέτης της συντηρητικής παράταξης είπε το περίφημο
«δε συνεργαζόμαστε με άκρα και ακρότητες», αναφερόμενος στον
ΛΑΟΣ, αλλά και προσωπικά στον Γιώργο Καρατζαφέρη, αιτιολογώντας
γιατί δεν υπήρχε περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας μαζί του. Δεν
είχε ξεχάσει.
Οι παρατηρητές της εποχής, υποστήριζαν ότι το δίλημμα απέδωσε και
εξασφάλισε στον τότε πρωθυπουργό, μία ακόμη αυτοδύναμη
πλειοψηφία. Αλλά και στον ΛΑΟΣ, την παρουσία του στη Βουλή,
«κόβοντας» μάλιστα ψήφους από τη Βουλή.
Αυτό που έκανε εντύπωση, από την πρώτη στιγμή, ήταν η έντονη, αλλά
και ουσιαστική κοινοβουλευτική του παρουσία. Το ότι απ’ αυτή την
παρουσία προέκυψαν τρεις υπουργοί και ένας αρχηγός
κοινοβουλευτικής δύναμης, κάτι ασφαλώς δείχνει.
Αυτή η παρουσία εξασφάλισε και την εκ νέου είσοδο του κόμματος στη
Βουλή, τον Οκτώβριο του 2009. Μετά όμως ήρθαν τα μνημόνια, που
αποδείχθηκαν μοιραία για το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, τον ίδιο
προσωπικά, αλλά άνοιξαν «λαμπρές λεωφόρους» για κάποιους
βουλευτές του, που είδαν το «φως το αληθινό».
Η οικονομική κρίση που εν τω μεταξύ έχει ενσκήψει και η ταπεινωτική
υπαγωγή της χώρας μας στη μνημονιακή εποπτεία, έφεραν τα πάνω-
κάτω.
Ο κ. Καρατζαφέρης, σε πρώτη φάση, σήκωσε το «αντιμνημονιακό
λάβαρο», από τη στιγμή μάλιστα που το ίδιο έπραξε η ΝΔ ως
αξιωματική αντιπολίτευση, υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά.
Τα όσα όμως συνέβησαν το δραματικό εκείνο φθινόπωρο του 2011, με
την οπερετική προκήρυξη του δημοψηφίσματος, από τον Γιώργο
Παπανδρέου, την εν συνεχεία ανάκληση, την παραίτηση του
πρωθυπουργού και το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον
τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, έθεσαν και τον ΛΑΟΣ προ διλημμάτων.
Η προσπάθεια του ίδιου του αρχηγού του, αλλά και η συνολική
παρουσία της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, είχαν δημιουργήσει ένα
κλίμα ευρύτερης αποδοχής της παρουσίας και του ρόλου του και
κάποιας μετατόπισής του, από το άκρο δεξιό του πολιτικού φάσματος.
Ο ίδιος ο Γιώργος Καρατζαφέρης επιδίωξε επίμονα και συστηματικά, να
αναγνωριστεί ως «παίκτης» της πολιτικής σκηνής. Πού να ήξερε.
