Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΝΑ
Να θυμίσουμε ότι έχουμε πολλές φορές και πρόσφατα κάνει λόγο για το ενδεχόμενο, έστω σε επίπεδο σεναρίων, σχηματισμού μιας «κυβέρνησης ειδικού σκοπού», με κύριο αντικείμενο την κάθαρση;
Δεν ήθελε δα και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι, με ανοιχτές υποθέσεις, όπως οι υποκλοπές, αλλά και προσφάτως τη τραγωδία των Τεμπών, τίθεται εκ των πραγμάτων, το αίτημα της «κάθαρσης» στο επίκεντρο.
Ίσως γι’ αυτό και ο κος. Μητσοτάκης, «έχοντας τη μύγα», αλλά και τον φόβο, έσπευσε να δει τον εαυτό του απειλούμενο.
Δεν ξέρουμε δε, τι απ’ τα δύο τον φόβισε πιο πολύ. Το ενδεχόμενο συγκρότησης μιας κυβέρνησης, με αυτό τον χαρακτήρα, ή η μήνυση συγγενών των θυμάτων, των Τεμπών, που τον κατονομάζει ως πρώτο υπαίτιο, εξ ου και το απρεπές σχόλιο του;
Να θυμίσουμε δε, στους «εγγαστρίμυθους» της κυβερνητικής προπαγάνδας, πως το θέμα των ποινικών ευθυνών ήγειρε ο Νίκος Ανδρουλάκης, στο debate.
Στη χθεσινή δε συνέντευξή του, στον Νίκο Χατζηνικολάου, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κάθε άλλο παρά διαφώνησε με την προοπτική διερεύνησης, τουλάχιστον του σκανδάλου των υποκλοπών, από την επόμενη Βουλή. Δεν το κατάλαβαν οι «ομιλούσες κεφαλές» της κυβερνητικής προπαγάνδας;
Απλώς, ο κος. Ανδρουλάκης έβαλε σε μια διαφορετική σειρά τα πράγματα και δεν έχει άδικο εδώ που τα λέμε. Με δεδομένη τη σκανδαλώδη αδράνεια της Δικαιοσύνης, προτάσσει τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, που, κατ’ αντιστοιχία της τυπικής δικονομικής τάξης, θα διεξαγάγει ένα είδος προκαταρκτικής έρευνας, χωρίς τα προσκόμματα και την προσχηματική χρήση του «απορρήτου», το υλικό της οποίας θα προσδιορίσει τα επόμενα βήματα, εν προκειμένω τη συγκρότηση της «προανακριτικής» επιτροπής, στο πλαίσιο της Βουλής, ενώ θα θέσει και την τακτική δικαιοσύνη ενώπιον των ευθυνών της.
Αυτό το επόμενο βήμα άλλωστε απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αγγίζει ένα «ναρκοπέδιο». Τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο.
Κάτι που αν δεν προκύπτει, είτε από την έρευνα της τακτικής δικαιοσύνης, είτε από απολύτως τεκμηριωμένο «ανακριτικό υλικό», μπορεί να οδηγήσει στον στόχο της κάθαρσης, σ’ ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο.
Υπάρχει άλλωστε και το προηγούμενο του 1989, όπου η λέξη «κάθαρση», δυσφημίστηκε από τους «σταυροφόρους» της, για να ταυτιστεί εν τέλει με τη λέξη «σκευωρία».
Ο ίδιος άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας, στο προηγούμενο διάστημα, είχε τονίσει με έμφαση, πως η έρευνα στο επίπεδο της Βουλής, θα πρέπει να προκύψει και να βασιστεί στα σχετικά πορίσματα της Δικαιοσύνης.
Άλλωστε, επειδή όντως η ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως ως τραγωδία ή ως φάρσα και η εμπειρία της κυβέρνησης Τζαννετάκη ήταν μάλλον αρνητική, ακόμη και γι’ αυτούς που συνέπραξαν σ’ αυτήν, ο όποιος ειδικός σκοπός, όπως αυτός της κάθαρσης, μπορεί, όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο μιας προγραμματικής συμφωνίας.
Μαζί ενδεχομένως με άλλους «ειδικούς σκοπούς», όπως την άμεση νομοθέτηση της προστασίας πρώτης κατοικίας ή και την εκ νέου ψήφιση της απλής αναλογικής.
Θυμίζουμε ως προς το τελευταίο πως, με βάση το Σύνταγμα, αν ένα εκλογικό σύστημα ψηφιστεί από τα 2/3 του όλου αριθμού των βουλευτών, μπορεί να ισχύσει στις αμέσως επόμενες εκλογές…
