Φόβοι για χειρότερο Τσερνόμπιλ: Διαρροή πυρηνικών σε εργοστάσιο της Βρετανίας – Αποκάλυψη Guardian

Τεράστες είναι οι ανησυχίες για την δημόσια υγεία, καθώς το πιο επικίνδυνο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης, το Sellafield (Σέλαφιλντ) έχει διαρροή ραδιενεργών αποβλήτων που «θα μπορούσε να αποτελεί μεγαλύτερη απειλή και από την καταστροφή του Τσερνόπιλ», αναφέρει σε σημερινό του ρεπορτάζ ο Guardian.

Η συγκεκριμένη μονάδα βρίσκεται στην Νοτιοδυτική Βρετανία και εκτείνεται στα 6 τετρ. χιλιόμετρα, ενώ απασχολεί συνολικά περίπου 11.000 ανθρώπους. Εκεί, γίνεται αποθήκευση και επεξεργασία των πυρηνικών αποβλήτων που απορρέουν από διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ πραγματοποιείται και παραγωγή πυρηνικής ενέργειας.

Η βρετανική εφημερίδα αποκαλύπτει ότι στο Sellafield έχει εντοπιστεί μια διαρροή σε μια τεράστια αποθήκη ραδιενεργών αποβλήτων σε υγρή μορφή, η οποία μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Σύμφωνα με τον Guardian, οι ποσότητες των ραδιενεργών υλικών που περιέχονται στο Sellafield είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που υπήρχαν στο Τσερνόμπιλ. Ένα εξ’ αυτών είναι το ραδιενεργό χημικό γνωστό ως «B30», το οποίο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγεία.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν πληροφορίες πως το εργοστάσιο θα συνεχίσει να λειτουργεί μέχρι το 2050, με τους επίσημο έγγραφο που εξασφάλισε ο Guardian να τονίζει ότι «οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι σοβαρές, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ρύπανσης των υπόγειων υδάτων». Παράλληλα, επιστήμονας που ανήκει σε επιτροπή ειδικών εκμυστηρεύτηκε στην εφημερίδα ότι «ο αντίκτυπος της ραδιενέργειας και τα επακόλουθα ρίσκα της διαρροής αυτής στην υγεία έχει κρυφτεί επιμελώς κάτω από το χαλί».

Σχετική αναφορά της Ε.Ε. το 2001 προειδοποίησε ότι «ένα ατύχημα στο Sellafield, θα μπορούσε να είναι χειρότερο από την καταστροφή του 1986 στο Τσερνόμπιλ, η οποία εξέθεσε 5 εκατ. Ευρωπαίους σε ραδιενέργεια. Στο Sellafield περιέχεται σημαντικά υψηλότερα ποσότητας ραδιενεργών υλικών σε σχέση με το Τσερνόμπιλ. Μια διαρροή θα μπορούσε να πυροδοτηθεί από κάποια έκρηξη ή ακόμα και από κάποιο εναέριο ατύχημα».

Επιπλέον, ρωγμές έχουν επίσης αναπτυχθεί στο κατασκευασμένο από τσιμέντο και άσφαλτο περίβλημα που καλύπτει μια τεράστια «λίμνη» μέσα στην οποία περιέχεται «λάσπη αποβλήτων που αποθηκεύεται στο σημείο εδώ και δεκαετίες». Σημειώνουμε ότι η πλήρης έκταση και ο αριθμός των ρωγμών δεν είναι δυνατόν να υπολογιστούν αυτή τη στιγμή.

Τόσο οι διαρροές του B30 όσο και η εν γένει ετοιμόρροπη κατάσταση του κτηρίου όπου στεγάζεται το εργοστάσιο έχουν προκαλέσει διπλωματικές εντάσεις, καθώς τόσο η αμερικανική κυβέρνηση, όσο και οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και της Νορβηγίας έχουν πολλάκις διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση, η οποία διαρκώς επιδεινώνεται.

Πιο συγκεκριμένα, οι Νορβηγοί αξιωματούχοι εκφράζουν τις ανησυχίες τους ότι ένα ατύχημα στο Sellafield θα μπορούσε να οδηγήσει μόρια των τοξικών αποβλήτων στη Νορβηγία, με πιθανώς ανυπολόγιστες συνέπειες στη γεωργική παραγωγή και την άγρια χλωρίδα και πανίδα της χώρας. Νορβηγός διπλωμάτης, μάλιστα είπε στον Guardian ότι η νορβηγική κυβέρνηση θα έπρεπε να προσφερθεί να χρηματοδοτήσει την εργοστασιακή μονάδα, έτσι ώστε να λειτουργεί με περισσότερη ασφάλεια, αφού η παρούσα κατάσταση εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους.

Σε λιγότερο από 12 ώρες τοξικά χημικά θα μπορούσαν να φτάσουν στη Νορβηγία:

Οι πληροφορίες αυτές αναδύθηκαν στα πλαίσια ενός ρεπορτάζ του Guardian, ονόματι «Nuclear Leaks» (Πυρηνικές Διαρροές), το οποίο ερευνά μια σειρά από προβληματικές πρακτικές της διεύθυνσης του Sellafield εδώ και έναν χρόνο.

Ειδικότερα, πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι τα τελευταία χρόνια το Sellafield έχει παραβιαστεί από χακερς που συνδέονται στενά με τη Ρωσία και την Κίνα. Τα περιστατικά παραβίασης αυτά όμως, ο Guardian υποστηρίζει ότι συγκαλύφθηκαν συστηματικά από τη διοίκηση του σταθμού, στην οποία αποθηκεύονται πυρηνικά απόβλητα και άλλο υλικό. Αυτή η «παράλειψη» κάνει δύσκολη την εκτίμηση της ζημιάς που ενδεχομένως προκλήθηκε από τους χάκερ.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, οι επιστήμονες προσπαθούν αυτή τη στιγμή να εκτιμήσουν τον πιθανό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία σε περίπτωση διαρροής, χρησιμοποιώντας διάφορα στατιστικά μοντέλα, ωστόσο επισημαίνεται ότι «η πλήρης έκταση και ο ρυθμός της μόλυνσης προς το παρόν δεν είναι δυνατόν να ξεκαθαριστούν».