Αμπράμοβιτς: Μεσολάβησε για την απελευθέρωση πέντε Βρετανών αιχμαλώτων από τη Ρωσία – Το ιδιωτικό τζετ, τα iPhone και οι μπριζόλες

Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», οι Βρετανοί μεταφέρθηκαν σε λουξ σουίτες με δερμάτινα καθίσματα με τον Αμπράμοβιτς να τους δίνει ολοκαίνουρια iPhones για να μπορούν να τηλεφωνήσουν στις οικογένειές και τους φίλους και να τους ενημερώσουν ότι επιστρέφουν στην πατρίδα τους.

Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «The Sun», o Tζον Χάρτινγκ έσπευσε να του πλέξει το εγκώμιο. «Είναι θρύλος. Τον λατρεύουμε και είμαι τόσο ευγνώμων για τις προσπάθειές του». Βέβαια, όπως παραδέχτηκε, αρχικά δεν τον αναγνώρισε. «Δεν το κατάλαβα και ο Σον μου είπε ότι του μοιάζει. Τον πλησίασε στο αεροπλάνο και τον ρώτησε από πού είναι και ο Ρομάν του είπε από το Λονδίνο. Τότε ο Βρετανός του απάντησε: Πράγματι μοιάζεις με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς και εκείνος τότε αποκάλυψε την ταυτότητά του: «Αυτό συμβαίνει επειδή αυτός είμαι, κύριε». Δεν μπορούσε να τον πιστέψει.

Τα βρετανικά ΜΜΕ επισημαίνουν ότι ο Αμπράμοβιτς έπαιξε προχθές καταλυτικό ρόλο στην απελευθέρωση των πέντε Βρετανών αιχμαλώτων, οι οποίοι ήταν επί μήνες αιχμάλωτοι των Ρώσων. Αντιμετώπιζαν την ποινή του θανάτου, κι όμως κατάφεραν να απελευθερωθούν και να έχουν «βασιλική» μεταχείριση στο ιδιωτικό αεροσκάφος του Αμπράμοβιτς.

Εκτός από ένα iPhone 13, που έδωσε στον κάθε Βρετανό αιχμάλωτο, ο Αμπράμοβιτς έπιασε τη συζήτηση μαζί τους για το ποδόσφαιρο και τους πρόσφερε ένα λουκούλλειο γεύμα με μπριζόλες, καναπεδάκια και τιραμισού στη διάρκεια της πτήσης από τη Μόσχα στο Ριάντ.

Όπως είπε ο Χάρντινγκ: «Ο Σον του μιλούσε πολλή ώρα για το ποδόσφαιρο κι εγώ μιλούσα με την βοηθό του. Μου είπε ότι Ρομάν Αμπράμοβιτς έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την επιστροφή μας .Είναι εκπληκτικό να σκέφτεσαι ότι συμμετείχε. Τον σέβονται πολύ οι Ουκρανοί και τώρα τον σεβόμαστε κι εμείς… έχει κάνει πάρα πολλά για εμάς και δεν θα μπορούσαμε να τον ευχαριστήσουμε αρκετά. Είναι ένας πραγματικά αξιαγάπητος άνθρωπος. Είναι ένας θρύλος – τον αγαπάμε πολύ και είμαι ευγνώμων για τις προσπάθειές του», είπε.

Ο Τζον Χάρντινγκ, όπως είπε, υπηρετούσε στην Ουκρανία ως γιατρός στο 2ο τάγμα του συντάγματος Αζόφ.   Παραδόθηκε και συνελήφθη ως αιχμάλωτος τον Μάιο, όταν η μονάδα του ξέμεινε από πυρομαχικά ενώ βρισκόταν στο χαλυβουργείο Azovstal στο πολιορκημένο λιμάνι της Μαριούπολης στην ανατολική Ουκρανία. Μετά τη σύλληψή του, οι Ρώσοι τον έβαλαν σε ένα λεωφορείο όπου παρέμεινε εκεί επί τρεις ημέρες, τρώγοντας μπισκότα και βρώμικο νερό.

Όπως είπε, βρέθηκε κρατούμενος σε τρεις διαφορετικές φυλακές, συμπεριλαμβανομένης μίας που ονόμασε «Η Σκοτεινή Πλευρά», στο Ντονέτσκ όπου τον χτυπούσαν επανειλημμένα φρουροί της περιοχής. Στον χειρότερο ξυλοδαρμό, μια ομάδα φρουρών χασκογελούσε καθώς του έδεναν μια σακούλα στο κεφάλι, του έβαλαν χειροπέδες πίσω από την πλάτη του και τον χτυπούσαν στη συνέχεια επί 30 λεπτά. Τον γρονθοκόπησαν, τον κλώτσησαν και πηδούσαν πάνω στο σώμα του, σπάζοντας τα περισσότερα πλευρά του και αφήνοντάς τον να αιμορραγεί όταν ουρούσε.

Όπως περιέγραψε, είπε ότι είχε σκεφτεί τον θάνατο. «Αυτή ήταν η χειρότερη στιγμή – ο τρόπος που μας φέρθηκαν ήταν φρικτός. Στο μαυλό μου έλεγα συνέχεια για να παρηγορηθώ: ‘Η αδερφή μου με χτυπάει πιο δυνατά’. Αν ήξερα πώς θα μας αντιμετώπιζαν πριν παραδοθούμε, θα έμενα στο χαλυβουργείο και θα έστηνα μια ομάδα ελεύθερων σκοπευτών και θα προσπαθούσα να σκοτώσω μερικούς από αυτούς πριν σκοτωθώ». Και προσθέτει: «Οι άλλοι κρατούμενοι κι εγώ προσπαθούσαμε να κρατάμε υψηλό το ηθικό μας με το να γελάμε μεταξύ μας μέσα στα κελιά. Αστειευόμασταν για το πώς μας άρεσε η μπριζόλα μας μαγειρεμένη, αφού τρώγαμε μόνο ψωμί».