Ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος της χώρας αποχαιρέτησε το μεσημέρι της Πέμπτης, τον Σταύρο Ψυχάρη που πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 77 ετών, στο σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια.
Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι του Σταύρου Ψυχάρη από την μακρόχρονη πορεία του στη δημοσιογραφία, βρέθηκαν στο Α’ Νεκροταφείο να αποτίσουν φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο δημοσιογράφο και εκδότη που σημάδεψε την δημοσιογραφική και πολιτική ζωή του τόπου τα τελευταία 50 χρόνια.
Πλήθος κόσμου βρέθηκε στο Α’ Νεκροταφείο,όπου εκτυλίχθηκαν συγκινητικές στιγμές με την οικογένεια του Σταύρου Ψυχάρη, αλλά και με όσους πορεύτηκαν μαζί του, ειδικά στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.
Στεφάνια έστειλε η Alter Ego, αλλά και το Mega, Τα ΝΕΑ, Το Βήμα, το in.gr., τα Μέσα ενημέρωσης που άνηκαν στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη στον οποίο εργάστηκε ο Ψυχάρης για δεκαετίες.
Συλλυπητήρια στεφάνια επίσης, έστειλαν μεταξύ άλλων, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, το Δ.Σ. της Ενωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών, η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ο Σωκράτης και η Ελένη Κόκκαλη, η οικογένεια Αντώνη Σαμαρά, ο Ευ. Μυτιληναίος, ο Γ. Μπόμπολας, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς, o πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας, αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΑ, o εκδότης των Παραπολιτικών, Γ. Κουρτάκης.
Στο Α’ Νεκροταφείο βρέθηκαν μεταξύ άλλων, ο πρώην ΥΠΕΞ, Πέτρος Μολυβιάτης και οι δικηγόροι Αλέξανδρος Λυκουρέζος, Σάκης Κεχαγιόγλου, o διευθυντής του Βήματος, Αντώνης Καρακούσης, οι δημοσιογράφοι Παναγιώτης Λάμψιας, Γ. Λακόπουλος και Θανάσης Λάλας, πρώην υπουργός Χρήστος Σπίρτζης.
Επίσης, οι πρώην υπουργοί Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Πέτρος Ευθυμίου, Φάνη Πάλλη-Πετραλιά.
Στο συγκινητικό επικήδειο που εκφώνησε ο Ανδρέας Ψυχάρης ανέφερε ότι: «Θα μας λείψει η παρουσία σου, το χιούμορ σου, η πένα σου».
Επικήδειος λόγος
Θυμάμαι όταν πριν αρκετά χρόνια, περίπου στην
ηλικία του γιου μου σήμερα, και θέλοντας ίσως
να σε πειράξω σου είπα ότι ήταν λάθος του
Καραμανλή το χτίσιμο της Αθηνάς με
αντιπαροχή. Στην αρχή μου αγρίεψες- στην
συνεχεία όμως μου εξήγησες:
“H δική σου η γενιά είναι πολύ τυχερή. Έχετε
τα πάντα. Εγώ μεγάλωσα στου Γκυζη σε
χωματόδρομους και όταν έβρεχε η λεωφόρος
Αλεξάνδρας πλημμύριζε στις λάσπες. Στις αυλές
που αναπολείς, ζούσαν είκοσι οικογενείς και
μοιραζόντουσαν ένα μπάνιο μονό. Να μάθεις,
λοιπόν, να βλέπεις τα γεγονότα σφαιρικά-
δηλαδή πως τα αντιλαμβάνονται όλες οι
πλευρές και μετά να καταλήγεις σε
συμπέρασμα. Έτσι θα είσαι χρήσιμος στον εαυτό
σου και ενδεχομένως στην κοινωνία.”
Μα αυτό τον τρόπο αντιμετώπιζες την ζωή. Με
ένα πνεύμα ερευνητικό το οποίο σε μετέτρεψε
από δόκιμο δημοσιογράφο, σε έκδοτη του πιο
επιβλητικού συγκροτήματος στα Βαλκάνια και
με χαρακτηριστικά που αρκετοί άλλοι έκδοτες
στον δυτικό κόσμο θα ήθελαν να έχουν-
πολίτικα και πολιτισμικά.
Με αυτό το πνεύμα λειτουργούσες και
καθοδηγούσες τους συνεργάτες σου: δυνατό και
ολοκληρωμένο ρεπορτάζ με σωστά ελληνικά.
Και οπού το ρεπορτάζ, η έρευνα και η άποψη
έδιναν το πραγματικό στίγμα της κοινωνίας
και, όπως χαρακτηριστικά έλεγες, οι
αναγνώστες ψηφίζαν Το Βήμα κάθε ήμερα.
Αναφέρω Το Βήμα διότι, η μεγαλύτερη σου
αγάπη μετά την οικογένεια σου, ήταν η στήλη
σου. Η άμεση επικοινωνία με τους αναγνώστες
σου τους οποίους έβαζες πάντα πρώτους.
Ήσουν δάσκαλος και διαμορφωτής του τύπου
και πολλών νέων δημοσιογράφων. Σκληρός
άλλα δικαίος, και γνωρίζαν ότι όταν έγραφαν
σωστό ρεπορτάζ δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα.
Ουδέποτε δε, υπαγόρεψες σε κάποιον τι να
γράψει.
Πάντα πρωτοπόρος και καινοτόμος στις ιδέες
και στην λειτουργία στα μέντια.
Από την Εβδομάδα του Βήματος στο
Βημαγκαζινο, στο πρωτοποριακό in.gr και το
kiosk, ο ΔΟΛ ήταν σχολείο. Όσοι γνωρίζουν από
τον παγκόσμιο τύπο, αντιλαμβάνονται την
ιδιαίτερη καινοτομία του αγαπημένου σου
Βήματος.
Είχες και μια άλλη αγάπη, την Εκκλησία.
Μάλιστα, ως διοικητής του Άγιου Όρους
προσέφερες πάρα πολλά και η αγάπη της Ιεράς
Κοινότητας και των Ιερών Μονών, που ακόμα
και σήμερα μετά από χρόνια σε μνημονεύει,
αποτελεί μια ιερή κληρονομία.
Διαδραμάτισες καθοριστικό ρόλο στην πολίτικη
ροή της χωράς. Προνομιακός συνομιλητής
πολίτικων που διαμόρφωσαν την νεότερη
ιστορία της Ελλάδας. Υπάρχει ένας μύθος γύρω
από το όνομα σου. Όμως οι συνομιλητές σου
μιλούν για έναν άνθρωπο επαγγελματία,
έντιμο, με σεβασμό στους θεσμούς και που
πάντα κρατούσε τον λόγο του. Και όταν
συγκρούστηκες, ουδεποτε ήταν κάτι το
προσωπικό άλλα λόγω διαφορετικής πολίτικης
άποψης. Και πάντα καθαρά.
Ένα βράδυ του 2013, στην βεράντα του σπιτιού
σου, όταν σε ρώτησα γιατί δεν αποδέχθηκες μια
πρόταση που σου έγινε να πουλήσεις τον ΔΟΛ
και να απαλλαγείς από τα δάνεια, μου
απάντησες ότι αυτόν τον τόπο τον πονάς.
“Μεγάλωσα στην δεκαετία του 50 σε συνθήκες
που η γένια σου δεν μπορεί να αντιληφθεί και θα
βοηθήσω όσο μπορώ”
Ήταν η δεύτερη φορά που μου είπες μια τέτοια
κουβέντα. Αυτή ήταν και η προσήλωση σου. Δεν
ήταν θέμα πολίτικης, δέξιας η αριστερής- ήταν
να παραμείνουμε στην Ευρώπη, κοινο όραμα,
άλλωστε, όλων των ηγετών της χωράς που
υπηρετήσαν τον ελληνικό λαό. Ο ΔΟΛ και το
Μέγκα και εσύ προσωπικά, ειδικά την περίοδο
εκείνη, και πάρα το τεράστιο κόστος, συνέβαλες
στην προσπάθεια να μείνουμε στην Ευρωπη.
Τα μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης που
λάβαμε σαν οικογένεια τιμούν εσένα Σταυρό
Ψυχάρη- μηνύματα από φίλους άλλα και από
ανθρώπους με διαφορετικές πολίτικες απόψεις.
Οι περισσότεροι φίλοι σου- ή μάλλον όλοι οι
φίλοι σου, μου έλεγαν ότι έχω πολύ δύσκολο
έργο να καταφέρω σε φτάσω. Με τίμησες με
την αγάπη σου, με τους καβγάδες μας άλλα
κυρίως με τις συμβουλές σου και την εμπειρία
σου, και μου μετέφερες το αρχείο σου για να
μάθω.
Αγαπημένε μας Σταυρό, σύζυγε, πάτερα και
πάππου- να γνωρίζεις ότι είμαστε ιδιαίτερα
περήφανοι για εσένα όχι μονό για την αγάπη
σου και την φροντίδα σου άλλα κυρίως διότι
προσπάθησες να βελτιώσεις, με τον τρόπο σου
τα κοινά της χωράς μας. Όμως η ύπουλη και
κυρίως χωρίς γιατρειά αρρώστια σε έφεραν
αντιμέτωπο με έναν άδικο Γολγοθά που
πραγματικά δεν σου άξιζε. Ποσό άδικο για τον
ΔΟΛ και για εσένα.
Θα μας λείψει η παρουσία σου, το χιούμορ σου
άλλα και η πένα σου. Σταματώ εδώ διότι πάντα
μου μου έλεγες ότι τα άρθρα και οι ομιλίες
πρέπει να είναι σύντομες, μονόστηλο, ειδάλλως
χάνεις τον ακροατή σου.
Τώρα λοιπον ανταμώνεις τους παλιούς σου
κάλους φίλους και συνομιλητές και μπορείς να
αναπαυθείς και να μας κρίνετε όλοι μαζί στο
πως εμείς θα συνεχίσουμε.
Μέχρι να ανταμώσουμε και πάλι,
Καλό σου ταξιδι
Ποιος ήταν ο Σταύρος Ψυχάρης
Ο Σταύρος Ψυχάρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και θείος του ήταν ο Κώστας Λουλές, ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ. Άρχισε την δημοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» (ενώ ήταν γραμμένος και στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσμο) για να προσληφθεί κατά της διάρκεια της δικτατορίας ως κοινοβουλευτικός συντάκτης της εφημερίδας «Έθνος».
Από το 1972 εργάστηκε στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ), αρχικά ως δημοσιογράφος και εν συνεχεία ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας «Τα Νέα». Από το φθινόπωρο του 1983 ήταν διευθυντής της εφημερίδας «Το Βήμα».
Το 1996 διορίστηκε Διοικητής του Αγίου Όρους από την κυβέρνηση Σημίτη, θέση που διατήρησε μέχρι το 2001.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και από το Σεπτέμβριο του 2003 του διευθύνοντος συμβούλου και αντιπροέδρου του Ομίλου, που συμμετείχε στο διοικητικό συμβούλιο των εκδοτικών εταιρειών του ομίλου ΔΟΛ.
Ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος Λαμπράκη (παλαιότερα Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη), θέση που ανέλαβε μετά το θάνατο του ιδρυτή του ιδρύματος Χρήστου Λαμπράκη το 2009, ενώ εκλέχθηκε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου, αναλαμβάνοντας ο ίδιος, εκτός από την έκδοση του Βήματος και την έκδοση της εφημερίδας «Τα Νέα».
Τιμήθηκε στις 20 Ιουνίου 2010 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για την προσφορά του κατά την περίοδο που διετέλεσε Διοικητής του Αγίου Όρους με το οφίκιο του Μεγάλου Νοταρίου του Οικουμενικού Θρόνου.
Από τον πρώτο του γάμο είχε δύο γιους, τον Παναγιώτη και τον Ανδρέα Ψυχάρη, ενώ ήταν νυμφευμένος σε δεύτερο γάμο με τη δημοσιογράφο και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου, Χριστίνα Τσούτσουρα, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Χριστίνα και τη Σοφία.
