Μία μάλλον «περίεργη» εξήγηση για τον, εκ του τραγικού αποτελέσματος, προβληματικό τρόπο που χειρίστηκε την καταγγελία της γυναίκας που δολοφονήθηκε από τον γυναικοκτόνο στην Σαλαμίνα, έδωσε η αστυνομία.
Η εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ, Κωνσταντία Δημογλίδου, σε συνέντευξή της στον ΑΝΤ1, ρωτήθηκε για το εάν θα έπρεπε να έχει δοθεί προστασία στην 43χρονη με αστυνομικό έξω από το σπίτι της μητέρας της καθώς είχε καταγγείλει τον ξυλοδαρμό της, ελάχιστα 24ωρα πριν την δολοφονία της.
Η απάντηση της εκπροσώπου της ΕΛΑΣ ήταν η εξής:
«Δεν δόθηκε η εικόνα ότι κινδυνεύει τόσο άμεσα η ζωή της γυναίκας. Αυτό για το οποίο ενημερώθηκαν οι αστυνομικοί είναι ότι κινδυνεύει η σωματική της ακεραιότητα».
Η απάντηση αυτή είναι «περίεργη», διότι, ένα θύμα έμφυλης βίας – και μάλιστα της σφοδρότητας που είχε υποστεί η Γεωργία, όχι μόνο μία φορά – είναι στατιστικά «υποψήφιο» και για θύμα δολοφονίας.
Και αυτό οφείλει να το γνωρίζει κάθε αστυνομικός.
Επιπλέον, η Γεωργία πήγε στην αστυνομία να ζητήσει βοήθεια, ακριβώς για να μην πεθάνει.
Ως προς το τι έκανε η ΕΛ,ΑΣ πριν την γυναικοκτονία και μετά την καταγγελία της Γεωργίας, η κ. Δημογλίδου, μιλώντας στην ΕΡΤ σημείωσε πως «τον αναζήτησαν οι αστυνομικοί επανειλημμένα μετά την καταγγελία της γυναίκας, όχι μόνο στην οικία όπου διέμενε, αλλά και σε μέρη που μας γνωστοποίησε το θύμα ότι σύχναζε ο συγκεκριμένος άνθρωπος και προφανώς κρυβόταν για να αποφύγει την αυτόφωρη σύλληψη».
Απαντώντας για το πώς και γιατί η Αστυνομία κατάφερε να τον εντοπίσει μετά το έγκλημα η κ. Δημογλίδου σημείωσε πως όταν υπάρχει κακούργημα δίνεται η άδεια από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας προκειμένου να εντοπιστεί το σήμα του, υπογραμμίζοντας πως «δεν είναι εύκολο να δοθεί η άδεια ώστε να μπορούμε να βρούμε έναν άνθρωπο αν δεν έχει τελεστεί κάποιο κακούργημα».
Απάντηση η οποία οδηγεί στο ερώτημα, εάν η βία που είχε υποστεί η Γεωργία ήταν κακουργηματική και ποιος το ορίζει αυτό.
