Υποτίθεται πως όλες οι κινήσεις της κυβέρνησης εδώ και μερικούς μήνες ήταν ενταγμένες στο στρατηγικό στόχο να μπορέσει η χώρα να δρομολογήσει μία πετυχημένη τουριστική σεζόν.

Τα τελευταία χρόνια, οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην λειτουργία της οικονομίας έχουν τινάξει στον αέρα βεβαιότητες, έχουν ρευστοποιήσει καταστάσεις που για χρόνια ήταν πολύ συγκεκριμένες και έχουν συντείνει στη δημιουργία μίας «ζούγκλας» που ξεκινά από την οργάνωση της οικονομίας και της εργασίας και φτάνει ως τη ζωή πολλών εργαζ

Στην Ελλάδα έχει, δικαίως και ευλόγως, χυθεί πολύ μελάνι αναφορικά με το πόσες θυσίες έγιναν για χάρη των τραπεζών, αλλά και για το πόσες φορές τα κακώς εννοούμενα συμφέροντα των τραπεζών (δηλαδή αυτά που αφορούν στην κερδοφορία και την ενίσχυση της θέσης τους και όχι την επιβίωσή τους...). 

Τα επιχειρήματα υπέρ της απελευθέρωσης της πατέντας για τα εμβόλια του κορωνοϊού είναι αυτονόητα και οι διάφοροι «δισταγμοί» που εκφράζουν όσοι απορρίπτουν τη σχετική συζήτηση μπορούν εύκολα να απαντηθούν.

Δεν είναι μόνο ότι ο πρωθυπουργός, παρεμβαίνοντας προχθές στην Κοινωνική Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στο Πόρτο, ζήτησε την επιτάχυνση της εφαρμογής του «πράσινου διαβατηρίου» για τους εμβολιασμένους έναντι του κορωνοϊού.

Ο Τζο Μπάιντεν υποτίθεται ότι θα ήταν ο «μεταβατικός» πρόεδρος, εκείνος που θα είχε απλώς ως αποστολή (όχι ότι ήταν μικρό πράγμα...) να αποκαταστήσει την παγκόσμια ισορροπία και το τρωθέν κύρος των ΗΠΑ μετά την αλλοπρόσαλλη θητεία Τραμπ στην προεδρία της χώρας.

Είναι βέβαιο πως, μετά τους μαθητές –και δη τα παιδιά των μικρών ηλικιών- εκείνοι που έχουν ταλαιπωρηθεί περισσότερο από την πανδημία και το αποτυχημένο μακρύτερο lockdown στην Ευρώπη δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους της εστίασης: είτε μιλάμε για τους εργαζόμενους (κυρίως) είτε για τους επιχειρηματίες, ο λεγόμενος και «δεύτερος μεγαλ

Αυτές τις Άγιες ημέρες που αναγκαστικά οι περισσότεροι μείναμε στο σπίτι περισσότερο ίσως απ’ όσο θα θέλαμε, ήρθαμε σε επαφή και με τις ανατριχιαστικές εικόνες από την Ινδία: εκεί, δηλαδή, που η πανδημία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, που τα νοσοκομεία έχουν ξεμείνει από οξυγόνο, που το οξυγόνο πωλείται στην μαύρη αγορά και που μία ολόκληρη χώρα

Το συλλογικό εθνικό φαντασιακό θέλει τους νεότερους ανθρώπους «αδιάφορους» και «στον κόσμο τους». Κατά καιρούς, έχει χυθεί πολύ μελάνι για το πώς οι 20άρηδες και οι 30άρηδες απέχουν από τις εκλογές, δεν ασχολούνται με το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Η απόφανση των Κυπρίων στο δημοψήφισμα του 2004 επί του σχεδίου Ανάν ήταν μία καθοριστική στιγμή στην ιστορία του Κυπριακού, καθώς όσοι ήταν με το «όχι» και τον τότε πρόεδρο της χώρας είδαν μία «περήφανη απάντηση» στα «σχέδια ομοσπονδιοποίησης της χώρας», όσοι ήταν με το «ναι» και πίστευαν ότι το  Κυπριακό έπρεπε να πάψει να είναι μία «ιστορία τ

Όταν ο Τζο Μπάιντεν κατάφερε να κόψει πρώτος το νήμα των προεδρικών εκλογών, η πιο φιλόδοξη επιθυμία που φαινόταν ότι μπορεί να έχει κάποιος ήταν να μπορέσει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ να φέρει ξανά συνθήκες κανονικότητας, τόσο σε σχέση με την ίδια του τη χώρα, όσο και σε σχέση με την αποκατάσταση της παγκόσμιας  ισορροπίας που είχε τινάξει στον αέ

Με το προχθεσινό τηλεοπτικό του μήνυμα, ο πρωθυπουργός επί της ουσίας έδειξε να ευθυγραμμίζεται με την κοινή γνώμη και με την ίδια την πραγματικότητα, καθώς επί της ουσίας η κυβέρνηση «σύρεται» πίσω από την ίδια την κοινωνία, αλλά και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Την ώρα που εδώ έχουμε χαθεί μετρώντας νεκρούς, διασωληνωμένους και εναπομείνασες κλίνες ΜΕΘ, στον κόσμο συμβαίνουν σπουδαία πράγματα: σήμερα, για παράδειγμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, σε μία εντυπωσιακή αναίρεση της πολιτικής του προκατόχου του, Ντόναλντ Τραμπ, έχει συγκαλέσει σε τηλεδιάσκεψη 40 ηγέτες από μεγάλες χώρες του κό

Από χθες, η εικόνα σε ό,τι αφορά την πορεία της πανδημίας στη χώρα έχει αλλάξει δραματικά: το «Πάσχα στο χωριό» έχει σχεδόν ξεχαστεί και έχει προεξοφληθεί ότι ο οβελίας θα ψηθεί σε ταράτσες, μπαλκόνια, πιλοτές και φούρνους.

Κάθε μέρα που περνά, μειώνονται ολοένα και περισσότερο οι πιθανότητες για «Πάσχα στο χωριό». Αυτό, δηλαδή, που εν καιρώ καραντίνας έχει καταστεί ο συλλογικός και εθνικός στόχος, αυτό για το οποίο οι ίδιοι οι υπουργοί μας προετοίμασαν, φαίνεται ότι ούτε φέτος θα επιτευχθεί, καθώς ο κορωνοϊός δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του κουβέντα.

Μπορεί να έχει περάσει καιρός, ωστόσο η συζήτηση και η πολιτική σύγκρουση στην χώρα μας για τις πατέντες των εμβολίων είναι ακόμη νωπή. Εξάλλου, αυτή έφτασε σε επίπεδο κορυφής, αφού είχαν διασταυρώσει τα ξίφη τους στη Βουλή ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

H πολιτικάντικη πρόθεση της κυβέρνησης με το νομοσχέδιο-εξπρές Βορίδη αναφορικά με την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού δεν κρύβεται: αφενός επειδή το θέμα είναι σοβαρό, αφετέρου επειδή απαιτείται πλειοψηφία 200 εδρών για να ισχύσουν οι όποιες αλλαγές, είναι αυτονόητο ότι αν ο υπουργός Εσωτερικών ήθελε να έχει πραγματικά πιθανότητες να αλλάξει το

Έχουμε όντως αφήσει πίσω μας την εποχή της δημοσιονομικής ορθοδοξίας και του «κυνηγιού» των ελλειμμάτων και των χρεών; Αυτό μένει να φανεί.

Η δημόσια σφαίρα σε ό,τι αφορά την πανδημία και τη διαχείρισή της μόνο ανησυχία εμπνέει: την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει στο «πείραμα» να τα ανοίξει όλα για οικονομικούς και δημοσκοπικούς-πολιτικούς λόγους, το τρίτο κύμα της πανδημίας καλπάζει, τα νοσοκομεία έχουν «γονατίσει» και κάθε περαιτέρω  υγειονομική επιβάρυνση θα εκτροχιάσει απολύτως τη

Μπορεί κάθε φορά που το κλίμα στην Ευρώπη για την Τουρκία βάραινε, να ήταν η Άνγκελα Μέρκελ και εν γένει η Γερμανία που «φρέναρε» κάθε σενάριο κυρώσεων και κάποιας επώδυνης για την Άγκυρα απόφασης, ωστόσο ο πλέον σταθερός «σύμμαχος» της Τουρκίας στην Ευρώπη ήταν πάντα η Ιταλία.