Εντάξει, όσοι παρακολουθούσαμε το τελευταίο διάστημα όσα λένε αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες για το προσφυγικό, δεν πέσαμε από τα σύννεφα: για την πυρκαγιά στη Μόρια φταίει ότι δεν ήταν κλειστή η δομή. Όπως, για τον ίδιο λόγο, οι κλειστές δομές θα «προφύλασσαν» από τον κορωνοϊό. Γενικώς, για όποιο πρόβλημα ενσκήπτει και αφορά στο προσφυγικό, η κυβέρνηση έχει μία θεωρία: πως αν γίνουν κλειστές δομές και οι διαμένοντες σε άθλιες συνθήκες στα ΚΥΤ φυλακιστούν εκεί μέσα, τότε θα λυθούν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα.
Φυσικά, το αφήγημα πάσχει εν τη γενέσει του: ο κορωνοϊός θα μπορούσε να «θερίσει» μία κλειστή δομή –εκτός αν όταν λένε «κλειστή», εννοούν «Αλκατράζ», χωρίς καν επισκεπτήρια ή το δικαίωμα κάποιων προσφύγων να βγαίνουν για μερικά αγροτικά μεροκάματα.
Επίσης, είτε η Μόρια είχε δεσμοφύλακες είτε όχι, ήταν θέμα χρόνου να καεί: 13.000 άνθρωποι ζούσαν –ή, ακριβέστερα, προσπαθούσαν να ζήσουν- σε έναν χώρο που έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει 1.500. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, διδακτορικό στη Φιλοσοφία, για να προβλέψει κανείς ότι ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει κάποια ανάφλεξη –μεταφορικώς, αλλά και κυριολεκτικώς.
Σε κάθε περίπτωση, με το κολαστήριο της Μόριας να είναι στάχτες και αποκαΐδια και την κυβέρνηση να επαναφέρει τη θεωρία της πανάκειας των κλειστών δομών, ένα συμπέρασμα μόνο προκύπτει: ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να αντιλαμβάνεται το προσφυγικό με όρους «εγκλεισμού» προσφύγων και μεταναστών. Αντί, δηλαδή, να πιέσει για περισσότερα χρήματα, μετεγκαταστάσεις προσφύγων στις χώρες της Ε.Ε. και ανάληψη ευθύνης από όλες τις χώρες της Ε.Ε., έχει αποδεχθεί πρόθυμα τον ρόλο του «δεσμοφύλακα» της Ευρώπης και σχεδιάζει νέες φυλακές για της γης τους κολασμένους. Ό,τι κι αν σχεδιάσει, όμως, το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο: χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες διαμένοντες σε άθλιες συνθήκες, τοπικές κοινωνίες στα κεραμίδια με τους γνωστούς ακροδεξιούς να προσπαθούν να προσπορίσουν πολιτικά οφέλη και τους Ευρωπαίους εταίρους μας να μας χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και να μας δίνουν μερικά ψίχουλα παραπάνω, βολεμένοι με την προθυμία μας να κάνουμε τους δεσμοφύλακες και να τους γλιτώνουμε από το να έρχονται αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
