Κεντροαριστερά ή «ακραίο Κέντρο»;

Του Γιώργου Μελιγγώνη

Το Κίνημα Αλλαγής συνεχίζει να έχει δύο «ψυχές», που εμφανίζονται στο προσκήνιο με κάθε ευκαιρία: όχι, δεν πρόκειται για δύο ομάδες στελεχών που έχουν μόνο τακτικές ή στρατηγικές διαφορές, όπως το με ποιοι κόμμα θα συνεργαστεί τη Χαριλάου Τρικούπη. Αυτή είναι μία επιφανειακή και ίσως «φθηνή» προσέγγιση. Πρόκειται για κάτι βαθύτερο: για τις δύο ιδεολογικές «ψυχές» του κόμματος του οποίου ηγείται η Φώφη Γεννηματά, οι οποίες αναδεικνύονται ανάγλυφα σε θέματα που «ακουμπούν» στην ιδεολογία: για παράδειγμα, αν άκουγε κανείς τί έλεγαν ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Χάρης Καστανίδης για το θέμα του ακαδημαϊκού ασύλου, δύσκολα θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα δύο κορυφαία στελέχη ανήκουν στο ίδιο κόμμα. Κι όμως. 

Τώρα, η Φώφη Γεννηματά είναι αντιμέτωπη με ένα ακόμη ιδεολογικής φύσης δίλημμα, που αναδεικνύει την ιδεολογική και πολιτική διχοστασία στη Χαριλάου Τρικούπη. Ο λόγος, φυσικά, για το νομοσχέδιο που θέτει μπλόκο στις διαδηλώσεις και το οποίο -οποία σύμπτωση- δεν εισηγείται στη Βουλή ένας σκληρός νεοφιλελεύθερος ή ακροδεξιών καταβολών υπουργός, αλλά ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. 

Στο ΚΙΝΑΛ, λοιπόν, ήδη στελέχη με δυσκολία μπορούν να κρατήσουν το πόσο θερμά στηρίζουν τις προτάσεις Χρυσοχοΐδη. Μάλιστα, ορισμένοι εξ αυτών πραγματικά απορούν με την επαμφοτερίζουσα στάση που κρατά η ηγεσία του κόμματος. Στον αντίποδα, υπάρχουν κι εκείνοι που σχεδόν «ανατριχιάζουν» με ορισμένες από τις προβλέψεις του νομοσχεδίου. 

Προσώρας, η Χαριλάου Τρικούπη κρύβεται πίσω από την γενικόλογη θέση πως «πρέπει να βρεθεί μία ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων των πολιτών που διαδηλώνουν και των δικαιωμάτων των εμπόρων του κέντρου και όσων θέλουν να περάσουν από εκεί». Όμως, στο τέλος, το ΚΙΝΑΛ θα πρέπει στη Βουλή να πει ένα «ναι» ή ένα «όχι» -το είπε στη Φώφη Γεννηματά προχθές και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τονίζοντας ότι «με τις ίσες αποστάσεις κινδυνεύετε να σας ρουφήξει το πολιτικό κενό». Κατά συνέπεια, το δίλημμα για τη Χαριλάου Τρικούπη είναι αν θα την ρουφήξει το πολιτικό κενό ή η Δεξιά.