Της Ελένης Τσερεζόλε
Η αλλεργία της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στις Ανεξάρτητες Αρχές, ήταν φανερή από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία πριν από σχεδόν δύο χρόνια. Μάλιστα όταν δεν μπορεί να τις ποδηγετήσει, αδιαφορεί για τα πορίσματά τους, καταπατώντας έτσι επιδεικτικά τη συνταγματική τους κατοχύρωση. Αυτό έκανε για παράδειγμα με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, όταν αυτή εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις και παρατηρήσεις για το θέμα της τηλεκπαίδευσης και τον κίνδυνο διαρροής προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών που είναι μεγάλος και υπαρκτός. Την αγνόησε κανονικά! Όπως έκανε και με το πόρισμα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, που αμφισβήτησε τεκμηριωμένα την κυβερνητική τροπολογία που ενσωματώθηκε στους νέους Ποινικούς Κώδικες, για να γίνεται αποδεκτή η χρήση ηχογραφημένων συνομιλιών που αφορούν κακουργήματα…
Πρόσφατα όμως η επιτελικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη «συναντήθηκε» με το ΚΙΝΑΛ, για την επιλογή Προέδρου, Αντιπροέδρου και έξι Συμβούλων του ΑΣΕΠ –ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος καθώς επίκειται ο μεγάλος γραπτός διαγωνισμός για χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο, αλλά και η επιλογή των προϊσταμένων της δημόσιας διοίκησης, όπως στηλίτευσε η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Η «συνάντηση» ΝΔ και ΚΙΝΑΛ έγινε υπό τον αστερισμό της πελατειακής μεθόδευσης. Μια συμπαιγνία με ψήφιση φωτογραφικής διάταξης για διασφάλισης μίας ακόμη θητείας σε πρόσωπα αρεστά στη ΝΔ. Δεν είναι έτσι τυχαίο ότι η γαλάζια, με υποστήριξη ΚΙΝΑΛ, πρόταση περιλάμβανε και εν ενεργεία κομματικά στελέχη του ΚΙΝΑΛ. Μια ενέργεια που, δικαίως, θύμισε την εποχή της κοινής διακυβέρνησης και αλήστου μνήμης, των κκ Σαμαρά – Βενιζέλου. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι δυσαρέσκεια εξέφρασαν, αν και δεν την αποτύπωσαν, ακόμη και βουλευτές της ΝΔ, όπως ο Ν. Κακλαμάνης και ο Γ. Βλάχος, που μάλλον δεν ενθουσιάστηκαν από τις επιλογές και τη στρατηγική του κόμματός τους. Ίσως και με τις προοπτικές που αυτές ανοίγουν, πάνω στα ερείπια της Δημοκρατίας, της διαφάνειας, της αξιοκρατίας.
