Υπόθεση Μίχου: Κάτι σάπιο υπάρχει…

Υπόθεση Μίχου: Κάτι σάπιο υπάρχει…

Όταν ο απεχθής Ηλίας Μίχος πήρε τον δρόμο προς το εδώλιο με βαρύτατες
κατηγορίες – ως βρόμικος πρωταγωνιστής του κυκλώματος που εκπόρνευε τη
12χρονη στον Κολωνό – βούιξε η επικαιρότητα για τις κομματαρχικές σχέσεις του με
πολιτικά πρόσωπα από τον χώρο της ΝΔ – της οποίας υπήρξε μέλος και τοπικό
στέλεχος. Στην ακραία εκδοχή της η βουή «έβλεπε», πίσω από τις φωτογραφίες του
με επιφανείς Νεοδημοκράτες, εμπλοκή «πολιτικών» στο ανοσιούργημα. Αλλά οι
φήμες δεν έγιναν στοιχειοθετημένες αναφορές σε οποιονδήποτε. Ωστόσο, το κόμμα
που κυβερνάει βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και χρειάστηκε χρόνο για να
παραδεχθεί ότι το «τέρας του Κολωνού» κοσμούσε τους καταλόγους των μελών του.
Η αρχική απόφαση για «αναστολή κομματικής ιδιότητας, μόλις έγινε γνωστή η
υπόθεση» συνιστούσε πρόκληση και μετατράπηκε σε «οριστική διαγραφή μετά τη
δημοσιοποίηση των στοιχείων του». Προφανώς δεν χρεώνεται η ΝΔ, ως κόμμα, όσα
αποτρόπαια αποδίδονται στον Μίχο. Όπως δεν χρεώνεται σε ό,τι αφορά στον
καταδικασθέντα για ασέλγεια σε ανήλικο, Νίκο Γεωργιάδη, ή τον Λιγνάδη με τη
12ετη πρωτόδικη καταδίκη – που αφέθηκε ελεύθερος, μέχρι το Εφετείο. Η κλιμάκωση
στην απαλλαγή της από το βάρος του Μίχου και η οχύρωση του τότε κυβερνητικού
εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, στο αυτονόητο: «η Δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά
της», έδειχναν αμηχανία. Τελικά, αν «Δικαιοσύνη» είναι η εισαγγελέας Μαρία –
Ελένη Νικολού και αν «δουλειά» της είναι η πρότασή της απαλλαγή του Μίχου από
τις πιο βαριές κατηγορίες – βιασμός και μαστροπεία – κάτι σάπιο υπάρχει στο
βασίλειο της Δανιμαρκίας. Ασφαλώς δεν δικάζει η κοινή γνώμη, που δοκίμασε σοκ
πληροφορούμενη πού οδηγείται η, κεκλεισμένων των θυρών, δίκη. Ούτε τα ΜΜΕ
που ομόφωνα ανέδειξαν την ευνοϊκή μεταχείριση του κατηγορουμένου από την
εισαγγελική ετυμηγορία. Εάν η νομική πεποίθηση της εισαγγελέως της έδρας είναι
ισχυρή και τεκμηριωμένη, ενδεχομένως το δικαστήριο θα την αποδεχθεί και ο Μίχος
θα πέσει στα μαλακά. Πως θα εκληφθεί από την κοινωνία, είναι ήδη προφανές. Αλλά
αυτό δεν είναι κριτήριο για την έκδοση δικαστικής απόφασης. Οι δικαστές δικάζουν
κατά τον νόμο και κρίνουν κατά συνείδηση. Και ασφαλώς δεν τους δεσμεύει η
εισαγγελική πρόταση. Από μόνη της όμως – και ανεξάρτητα από την τελική δικαστική
κρίση – φέρνει στο προσκήνιο τη συνάφεια εισαγγελικών αρχών με την κυβέρνηση
Μητσοτάκη σε κρίσιμες υποθέσεις: Novartis, υποκλοπές, Τέμπη, Πύλος. Από αυτή
την άποψη αφήνει πολιτική επίγευση… Η πρόγνωση Οικονόμου «η Δικαιοσύνη θα
κάνει τη δουλειά της», συνδέεται με τις αντίστοιχες προγνώσεις Μητσοτάκη γι’ αυτές
τις υποθέσεις και συγκρούονται με ένα μέγεθος που ουδείς μπορεί να αγνοήσει: το
κοινό περί δίκαιου αίσθημα… Εφόσον στο συλλογικό υποσυνείδητο η ποινική

γενναιοδωρία της κυρίας Νικολού για τον πρώην κομματάρχη της ΝΔ συνδυαστεί με
τα αρχικά συμφραζόμενα για τον Μίχο, η «υπόθεση του Κολωνού», παίρνει μορφή
σκανδάλου. Έτσι σφίγγει περισσότερο τη θηλειά για το πολιτικό σύστημα – κεντρικός
φορέας του οποίου είναι η κυβερνώσα παράταξη. Ποιος δεν το καταλαβαίνει;

Από την Kontra News