Βασίλης Βιλιάρδος: Οι μισθοί και το… νέο μνημόνιο

Οι µισθοί στην Ελλάδα έχουν καταντήσει ξανά οι τελευταίοι στην ΕΕ. Το πραγµατικό τους ύψος είναι το ονοµαστικό, αφαιρουµένου του πληθωρισµού – ενώ υπολογίζεται ως ο λόγος του δείκτη µισθολογικού κόστους, µε τον αντίστοιχο δείκτη τιµών. Εν προκειµένω, µε βάση τους πίνακες τριµηνιαίου δείκτη µισθολογικού κόστους της ΕΛΣΤΑΤ (πηγή), εποχιακά διορθωµένου, του µέσου όρου των αντιστοίχων τριµήνων του εθνικού ΔΤΚ και του δείκτη τιµών των τροφίµων, µε σηµείο αναφοράς το πρώτο τρίµηνο του 2021 (=100), προκύπτουν τα εξής:

Οι ονοµαστικοί µισθοί αυξήθηκαν από το 100 στο 106,9 – οπότε κατά 6,9%. Στην ίδια χρονική περίοδο ο πληθωρισµός, ο γενικός δείκτης τιµών καταναλωτή καλύτερα, έφτασε στο 116,1 – γεγονός που σηµαίνει πως η µέση άνοδος των τιµών ήταν 16,1% και άρα υπερδιπλάσια της µέσης αύξησης των µισθών. Εποµένως η αγοραστική τους αξία µειώθηκε κατά 106,9 δια 116,1 – οπότε κατά 8%. Αυτός που ο ονοµαστικός µισθός του λοιπόν αυξήθηκε από τα 1.000 € στα 1069 €, στην ουσία αµείβεται µε 920 € περίπου – οπότε δεν κέρδισε 69 € παραπάνω, αλλά έχασε 80 €.

Εδώ πρόκειται για µία ακόµη ληστεία των Πολιτών, εκτός από την υπερφορολόγηση – ενώ, εάν θεωρήσουµε πως ο µισθός δαπανάται µόνο στα τρόφιµα, µε δεδοµένο το ότι ο δείκτης τους αυξήθηκε στο 125,5%, η µείωση της αγοραστικής αξίας του είναι 106,9% δια 125,5% και άρα 14,9%. Στο ίδιο παραπάνω παράδειγµα, αυτός που ο ονοµαστικός του µισθός αυξήθηκε από τα 1000 € στα 1069 €, στην ουσία αµείβεται µε 851 € περίπου – οπότε η ληστεία του είναι πολύ µεγαλύτερη.

Ακριβώς για το λόγο αυτό, όταν πηγαίνει κανείς στο Σούπερ Μάρκετ διαπιστώνει πόσο µεγάλη είναι η ακρίβεια – συχνά πολύ υψηλότερη από τα παραπάνω παραδείγµατα, αφού οι µέσοι όροι είναι πολλές φορές παραπλανητικοί.

Στην ουσία έχει επιβληθεί στην Ελλάδα ένα ακόµη µνηµόνιο, όπως άλλωστε είχαµε προβλέψει – αφού στις περισσότερες άλλες χώρες της ΕΕ ο ΦΠΑ έχει µειωθεί, άλλοι φόροι επίσης, οι αυξήσεις µισθών είναι υψηλότερες του πληθωρισµού κλπ.

Δηλαδή, όπως ακριβώς µε τα προηγούµενα µνηµόνια, µειώσεις µισθών, αυξήσεις φόρων, επιδόµατα ελεηµοσύνης και στήριξη των τραπεζών – αυτή τη φορά µέσω του πληθωρισµού και των πραγµατικών αµοιβών, αντί των ονοµαστικών.

Επειδή δε οι Πολίτες δεν φαίνεται να αντιδρούν και δεν κινδυνεύει η κυβέρνηση να χάσει την εξουσία, δροµολογούνται επόµενοι φόροι – µε αφετηρία τους ελεύθερους επαγγελµατίες και µε σκοπό τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης που συστήνει ανέκαθεν το ΔΝΤ. Την ίδια στιγµή, έχει ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοµατισµός – µε την έννοια πως οι µισθωτοί στρέφονται εναντίον των ελεύθερων επαγγελµατιών µε τη βοήθεια των κυβερνητικών ΜΜΕ, δήθεν για απόδοση φορολογικής δικαιοσύνης.
Για τις τράπεζες που «κλέβουν» ασύστολα και για τις ελίτ που φοροαποφεύγουν, ισχύουν βέβαια άλλα µέτρα και σταθµά – αφού η ίδια η κυβέρνηση τους τοποθετεί στο απυρόβλητο, χρησιµοποιώντας διάφορες «σοφιστείες».

*Βασίλης Βιλιάρδος Βουλευτής Επικρατείας
ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΛΎΣΗ