Τα δύο μεγάλα κόμματα του πολιτικού μας σκηνικού, αλλά και το
ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να ερίζουν για το ποιος έθεσε
πρώτος στο δημόσιο διάλογο το θέμα της στεγαστικής πολιτικής
και του εν γένει στεγαστικού προβλήματος που έχει εξελιχθεί σε
οξύτατο στην Αθήνα και στα άλλα αστικά κέντρα. Ο Κυριάκος
Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι εκείνος πρώτος εξήγγειλε ότι θα…
πάρει μέτρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει ότι η έλλειψη στεγαστικής πολιτικής
ήταν ενσωματωμένη στην κριτική του ήδη από την εποχή που
δημοσιοποιήθηκε το «εθνικό σχέδιο» για το Ταμείο Ανάκαμψης,
ενώ και το ΚΙΝΑΛ υποστηρίζει ότι το θέμα «σηκώθηκε» από το
Νίκο Ανδρουλάκη.
Αλλά εντάξει: το ποιος έχει το… copyright λίγο απασχολεί όλους
εμάς τους υπόλοιπους. Το βασικό είναι ότι επιτέλους, οι βασικές
πολιτικές δυνάμεις της χώρας αναγνωρίζουν ότι υπάρχει
στεγαστικό πρόβλημα, το οποίο έχει άμεση αντανάκλαση στην
οικονομία, στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων, ακόμη-ακόμη και
στο δημογραφικό πρόβλημα. Δεν είναι μόνο οι εργένηδες που είναι
στα 30 τους εγκλωβισμένοι στα παιδικά τους δωμάτια με τις
εφηβικές αφίσες. Είναι και τα νέα ζευγάρια που αναγκάζονται να
μένουν σε άθλια σπίτια, παμπάλαια, χωρίς καμία ενεργειακή
ασφάλεια, ώστε να μπορέσουν να τα φέρουν βόλτα. Πριν λίγο
καιρό, τα ενοίκια –αλλά και η αγορά- ήταν απλησίαστα μόνο στις
«γειτονιές του AirBnB». Πλέον, όμως, δεν είναι μόνο το Παγκράτι,
το Κουκάκι, του Μακρυγιάννη και τα Ιλίσια. Τα ύψη βρίσκονται
στον ουρανό στην Καισαριανή, τους Αμπελόκηπους, τα
Πετράλωνα, το Μοσχάτο, το Αιγάλεω, το Περιστέρι, το Φάληρο, το
Μαρούσι, παντού. Το πρόβλημα, δηλαδή, έχει απλωθεί παντού και
είναι εν πολλοίς ασύνδετο με το αν μία περιοχή έχει καλή
πρόσβαση στο κέντρο, καλή συγκοινωνιακή δικτύωση, πρόβλημα
στάθμευσης κ.α. Είναι έτσι γιατί απλώς είναι έτσι.
Προφανώς, όμως, αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ. Δεν γίνεται ένα
διάρι στο Παγκράτι να έχει ενοίκιο 600 ευρώ και ένα τεσσάρι
πρώτου ορόφου που χτίζεται τώρα να πωλείται με τιμή που
ξεπερνά τις 400.000 ευρώ. Οι πολιτικές δυνάμεις, λοιπόν,
καλούνται να δουν το πρόβλημα κατάματα και να το αξιολογήσουν:
ήδη, αρκετοί κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή. Ο
πρωθυπουργός εξήγγειλε ότι έχει στεγαστικό σχέδιο για τη δεύτερη
τετραετία (!), ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μία ολοκληρωμένη
πρόταση προχθές με άρθρο του στην ιστοσελίδα News24/7, ο
Νίκος Ανδρουλάκης θέτει ήδη ως υπόδειγμα ό,τι κάνει η
κυβέρνηση Κόστα στην Πορτογαλία που αξιοποιεί τα κονδύλια του
Ταμείου Ανάκαμψης και ζητεί να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.
Το θετικό, λοιπόν, είναι ότι η συζήτηση έχει ανοίξει, το πρόβλημα
έχει αναγνωριστεί και εντάσσεται πλέον στα «ραντάρ» των
βασικών πολιτικών δυνάμεων. Βεβαίως, από το να συζητείται έως
ότου να λυθεί, στην Ελλάδα περνούν χρόνια. Όμως, αν δεν είχε
ξεκινήσει η συζήτηση, θα ήμαστε σε ακόμη χειρότερη κατάσταση…
