ΤΟ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟ πρόσωπο του το δείχνει ο πόλεμος πάντα στους αμάχους. Σε αυτούς που δεν φταίνε, που δεν έχουν επιλέξει εχθρό, δεν έχουν επιλέξει τον πόλεμο. Και όταν αυτός φτάσει στην γειτονιά τους, καταστρέφει τα πάντα, ό,τι έφτιαξαν, ό,τι δημιούργησαν, διώχνειτους ίδιους από το σπίτι τους.
Αν επιζήσουν φυσικά. Οι άμαχοι είναι το μέτρο της διαφωνίας μας, του αποτροπιασμού μας. Οι άμαχοι είναι το κριτήριο.
Την ίδια ώρα όμως η συγκεκριμένη αντιπαράθεση δεν περιορίζεται μόνο στην Ουκρανία. Έχει λάβει διαστάσεις γενικευμένης κρίσης οικονομικής, διπλωματικής, ακόμη και πολιτισμικής. Και η κρίση κτυπά τους μη εμπλεκόμενους πολίτες, κυρίως του πιο αδύναμους.
Η ακρίβεια είναι το κοινό χαρακτηριστικό και στην Ρωσία και στην Ευρώπη, ακόμη και στηνΑμερική.
Η ακρίβεια, που κτυπά τους ασθενέστερους, είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης την οποία δεν επέλεξε μόνο ο Πούτιν.
Η σύγκρουση είναι η επιλογή και του Μπάιντεν, δηλαδή της Ουάσινγκτον. Γιατί όπως έχουμε πει από την πρώτη στιγμή, ο πόλεμος δεν έγινε για την Ουκρανία, ο πόλεμος έγινε για να προκληθεί κρίση μεταξύ Ανατολής και Δύσης για μία ακόμη φορά. Για να υψωθούν οικονομικά τείχη πρώτα με την Ρωσία και στην συνέχεια με την Κίνα. Με την ελπίδα ότι θα ξαναμοιρασττεί η «τράπουλα», ο παγκόσμιος πλούτος, οι πηγές του, οι επενδύσεις και τα οφέλη τους. Η Κίνα σε λίγο θα είναι η πρώτη δύναμη πάνω από τις ΗΠΑ.
Και η συνεργασία Ρωσίας-Γερμανίας αν συνεχιζόταν, θα οδηγούσε τις ΗΠΑ σε μια ακόμα μικρότερη θέση. Και αυτό η Αυτοκρατορία δεν το ανέχεται.
Το ερώτημα είναι γιατί ο κ. Πούτιν αποφάσισε να παίξει σε ένα τέτοιο παιχνίδι; Με κίνδυνο να καταστραφεί η Ρωσία; Και επίσης γιατί η Γερμανία επέτρεψε στον εαυτό της να χάσει εντελώς τον έλεγχο της κατάστασης, με αποτέλεσμα να χάσει όλα όσα δημιούργησε τα τελευταία 30 χρόνια στην Ευρώπη και στην Ρωσία όπως και στην Κίνα;
Σε ό,τι αφορά τους αμάχους και όσους υποφέρουν από την φτώχεια, κανένας στις Αυτοκρατορίες δεν το υπολόγισε, ούτε και συγκινήθηκε.
