ΤΟ ΕΠIΔΟΜΑ αγρότη του Κυριάκου Μητσοτάκη φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα το «νόμιμο και το ηθικό»
και μάλιστα σε σύγκριση με συμπεριφορές ή πάθη άλλων πολιτικών προσώπων. Πρέπει όμως να ξεφύγουμε από τις κοινοτυπίες, τα στερεότυπα ή την ηθικολογία. Υπάρχει ένα μέγα θέμα: Το δημόσιο χρήμα. Το οποίο το ελληνικό κράτος δεν έχει σεβαστεί, η ελληνική πολιτική τάξη το έχει καταπατήσει πολλάκις και θηριωδώς με αποτέλεσμα μάλιστα την χρεοκοπία της χώρας. Δυστυχώς και οι Έλληνες πολίτες είναι σαν μην αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται όταν έρχεται η στιγμή να πουν «να πληρώσει το κράτος».
Δηλαδή οι πολίτες, οι φορολογούμενοι πολίτες. Το δημόσιο χρήμα δεν είναι «ορφανό», είναι όλων μας.
Στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη που λαμβάνει αγροτικό επίδομα επειδή κληρονόμησε αγροτικές καλλιεργούμενες εκτάσεις, συμβαίνει κάτι νόμιμο. Είναι όμως αυτή αντίληψη περί δημοσίου χρήματος; Ειδικά από έναν άνθρωπο που
δεν έχει ευκαταφρόνητη περιουσία; Έχει ανάγκη να πάρει αυτά τα επιπλέον 8-9 χιλιάρικα; Ή μπορεί εμπράκτως να δηλώσει τον σεβασμό του στο δημόσιο χρήμα; Διότι η επιδότηση είναι δημόσιο χρήμα.
Το ότι υπάρχει ένα θέμα άποψης (και ηθικής) φάνηκε και από το γεγονός ότι αρχικώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να συγκαλύψει την αλήθεια της πράξης. Είπε ότι πρόκειται για «ιστορικά δικαιώματα» που ο κάθε κληρονόμος αγροτικής περιουσίας τα δικαιούται. Για να του θυμίσουν (από την αντιπολίτευση είναι αλήθεια) πως το επίδομα λαμβάνεται κατόπιν
αιτήσεως και όχι αυτομάτως. Που σημαίνει ότι υπάρχει συνειδητή ενέργεια. Στην συνέχεια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να αλλάξει την διατύπωση ομολογώντας ότι προηγείται αίτηση του «αγρότη» εν προκειμένω του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το ερώτημα είναι, ο κ. Μητσοτάκης έστω και τώρα θα επιστρέψει το αγροτικό επίδομα;
Συγκρίσεις
Αρα ο πρωθυπουργός θα μπορούσε τα τελευταία χρόνια που κυβερνά να μην κάνει αυτή την αίτηση. Αν όμως ο… λογιστής του την έκανε, θα μπορούσε να τα επιστρέψει. Δείχνοντας το πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται το δημόσιο χρήμα.
Την ίδια ώρα λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε πράξη κάτι που είχε προαναγγείλει (δεν το έκανε σε αντιδιαστολή). Δίνει το χρηματικό βραβείο που του έδωσαν (όπως και στον Ζόραν Ζάεφ) οι Γερμανοί για την Συμφωνία των Πρεσπών, σε μεταπτυχιακούς φοιτητές. Η αρχή έγινε από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, χθες, σε μια ειδική τελετή. Ήταν αυτονόητη υποχρέωση ενός πρωθυπουργού να επιτρέψει αυτό το τιμητικό δώρο, στην ελληνική κοινωνία. Στο παρελθόν ο Κώστας Σημίτης επέστρεφε τον
μισθό του καθηγητή πανεπιστημίου, από την ώρα που θα ήταν σαν να έπαιρνε διπλό μισθό από το κράτος. Πολύ σωστά λοιπόν επέστρεφε τον δεύτερο μισθό (που κακώς τον έβγαζαν από το Πανεπιστήμιο). Επίσης η αναπληρωτής υπουργός Απασχόλησης επί ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Αντωνοπούλου, οδηγήθηκε σε παραίτηση, επειδή έπαιρνε νομίμως ένα επίδομα ενοικίου, που βγαίνει για όσους υπουργούς δεν είναι κάτοικοι Αττικής. Το εισόδημα της όμως ήταν υψηλό και γι’ αυτό η πράξη της δεν ήταν ηθική.
Τότε το θέμα ήταν πρωτοσέλιδο επί μέρες. Τώρα με το αγροτικό επίδομα, δύσκολα το συναντάς να το ακούσεις ή να το διαβάσεις.
Παρόλα αυτά, η ουσία δεν αλλάζει. Η συζήτηση για την αξία του δημοσίου χρήματος θα είναι πάντα μπροστά μας, σε πολίτες, πολιτικούς και κυβερνώντες.
