Η κυβερνητική σιγουριά για την πορεία της ελληνικής οικονοµίας και η αµεριµνησία πρωθυπουργού και υπουργών που µας βοµβαρδίζουν µε καθησυχαστικές δηλώσεις µου φέρνουν τρόµο.
Θυµάµαι το 2008 όταν η κρίση χτυπούσε την πόρτα της Ευρώπης και της Ελλάδας φυσικά και ο τότε υπουργός Γιώργος Αλογοσκούφης δήλωνε ότι «η ελληνική οικονοµία είναι θωρακισµένη», καθώς και ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχουν αυτόµατοι σταθεροποιητές που θα αποτρέψουν την µόλυνση της Ευρώπης από την τραπεζική κρίση στις ΗΠΑ. Και το αποτέλεσµα ήταν τα µνηµόνια, που ακόµα πληρώνουµε άσχηµα, αφού η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραµανλή δεν φρόντισε να πάρει τα απαραίτητα µέτρα να θωρακίσει πραγµατικά την οικονοµία και να αποτρέψει την εκτόξευση των ελλειµµάτων του προϋπολογισµού.
Η «µετάφραση» Αλογοσκούφη…
Πριν από λίγες µέρες ο Γιώργος Αλογοσκούφης ρωτήθηκε για ποια απόφαση µετανιώνει και ανέφερε τη δήλωση του 2008 για τη θωρακισµένη ελληνική οικονοµία και διευκρίνισε ότι απευθυνόταν στις αγορές προκειµένου να τις καθησυχάσει. Πολύ ενδεδειγµένη η ενέργεια να καθησυχάσει τις αγορές, ωστόσο θα ήταν καλύτερα αν η τότε κυβέρνηση έπαιρνε µέτρα για να θωρακιστεί πραγµατική η ελληνική οικονοµία, αλλά τέτοια µέτρα δεν ελήφθησαν, παρότι ο Κώστας Καραµανλής είχε προκηρύξει τις εκλογές του 2007 ζητώντας να του δοθεί η έγκριση από το εκλογικό σώµα να λάβει επώδυνα µέτρα.
Τις εκλογές τις κέρδισε, αλλά µέτρα δεν ελήφθησαν και οι πληροφορίες της εποχής έλεγαν ότι ο Γιώργος Αλογοσκούφης πρότεινε τη λήψη µέτρων, αλλά αντί για µέτρα βρέθηκε εκτός κυβέρνησης. Και ο νέος υπουργός Γιάννης Παπαθανασίου συνέχισε αµέριµνα να πορεύεται, οδηγώντας το έλλειµµα του προϋπολογισµού σε δυσθεώρητα ύψη, απαρχή της καταστροφικής πορείας που οδήγησαν στα µνηµόνια.
Το αφήγηµα
Οπως αµέριµνα πορεύεται τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης «κι αυτό µου φέρνει τρόµο», που λέει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε ένα πολύ γνωστό τραγούδι. Ο πρωθυπουργός σε µία κίνηση που υποτίθεται ότι συµβαδίζει µε το αφήγηµα της πετυχηµένης οικονοµίας (αφήγηµα που έχει πολλές φορές διαψευστεί), δήλωσε «παρά ταύτα παραµένω αισιόδοξος, οι ενδείξεις για τη δυναµική της οικονοµίας είναι όλες θετικές. Θετικά στοιχεία στις εξαγωγές το δίµηνο κάτι που βεβαιώνει ότι η εξωστρέφεια είναι µια πραγµατικότητα και ο τουρισµός φαίνεται να έχει ξεκινήσει πολύ ενθαρρυντικά».
Δήλωση που έχει επικοινωνιακά χαρακτηριστικά, αλλά όχι υπεύθυνη αντιµετώπιση µιας επερχόµενης κρίσης η οποία σύµφωνα µε το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο, τον Scope Raitings και άλλους διεθνείς οργανισµούς οργανισµούς απειλεί µε χρηµατιστηριακά κραχ, χρηµατοπιστωτικές κρίσης, πληθωρισµό, πτώση των ρυθµών ανάπτυξης.
Μία κρίση τέτοιου µεγέθους απαιτεί σχέδιο αντιµετώπισης και µέτρα προληπτικά πριν αυτή ξεσπάσει και παρασύρει τα πάντα στο διάβα της.
Για παράδειγµα η βρετανική κυβέρνηση δεν περίµενε να φτάσει η καταιγίδα για να πάρει µέτρα. Την εβδοµάδα που πέρασε ανακοίνωσε σχέδιο σύµφωνα µε το οποίο προτίθεται να ενισχύσει τις εξαγωγικές επιχειρήσεις της χώρας, προκειµένου να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στην νέα οικονοµική πολιτική των ΗΠΑ. Η ενίσχυση αφορά την αύξηση της χρηµατοδότησης των επιχειρήσεων αυτών, κυρίως µικρών και µικροµεσαίων, που έχουν µικρότερη πρόσβαση σε τραπεζικά κεφάλαια, κινούµενη στη λογική της προληπτικής παρέµβασης.
Επιµηθείς
Στη χώρα µας οι κυβερνώντες λειτουργούν ως Επιµηθείς αφήνοντας την οικονοµία και τις επιχειρήσεις στον αυτόµατο πιλότο της πολιτικής που έχει ήδη αποφασιστεί, παρότι έχουν επέλθει και επέρχονται σηµαντικές αλλαγές που θα απαιτήσουν νέες ισχυρές παρεµβάσεις για την αντιµετώπισή τους.
Και να µην ξεχνάµε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα µε το υψηλότερο χρέος στην Ευρωπαϊκή Ενωση, παράγοντας που την καθιστά πιο ευάλωτη από τις άλλες χώρες. Και θα υπενθυµίσουµε την διάγνωση που έκανε τις προηγούµενες µέρες ο Γιώργος Αλογοσκούφης. «Θα επανέλθει κάποια στιγµή ο εφιάλτης του χρέους, όχι σήµερα, όχι αύριο, αλλά αργότερα, αν δεν γίνουν µεταρρυθµίσεις» επισήµανε ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονοµίας. Κι αυτό µου φέρνει τρόµο, γιατί κυβέρνηση που δεν καταστρώνει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, πώς θα προχωρήσει σε ριζικές µεταρρυθµίσεις;
Και η Κεντροαριστερά αρµενίζει
Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση επιχειρούν µε κάθε τρόπο να αλλάξουν την ατζέντα, να θέσουν στο προσκήνιο ζητήµατα και θέµατα που τους ευνοούν, στην άλλη όχθη, τον προοδευτικό χώρο κάνουν ότι µπορούν να περιορίσουν τη δική τους παρέµβαση και επίδραση στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Εν αρχή ην η απόφαση της Νέας Αριστεράς να µην προχωρήσει µε το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τη συνεργασία για τη δηµιουργία Λαϊκού Μετώπου ή όπως αλλιώς θα ήθελαν να ονοµατίσουν µία συµπόρευση. Ακολούθως στο ΠΑΣΟΚ µε τη διαγραφή για ένα χρόνο της Κατερίνας Μπατζελή πυροδότησαν αντιδράσεις από τον Χάρη Δούκα τον οποίο υποστήριξε στις προεδρικές εκλογές η διαγραφείσα, ανοίγοντας έτσι την πόρτα σε αντιπαράθεση και εσωστρέφεια. Ό,τι χειρότερο δηλαδή για ένα κόµµα το οποίο εδώ και αρκετούς µήνες βρίσκεται σε καθοδική δηµοσκοπική πορεία.
Όσον αφορά στη Νέα Αριστερά, τίθεται πλέον ένα υπαρξιακού τύπου ερώτηµα. Αν δηλαδή θα παραµείνει ενωµένη ή θα ακολουθήσει διάσπαση. Γιατί σε ένα κόµµα που ο πρόεδρος, ο Αλέξης Χαρίτσης εν προκειµένου, είναι µειοψηφία πως θα µπορούσε να λειτουργήσει τουλάχιστον υποφερτά.
Πώς µπορεί να πορευτεί συντεταγµένα όταν υπάρχει διαφωνία για ένα κεντρικό ζήτηµα ανάµεσα στον Αλέξη Χαρίτση και τον γραµµατέα Γαβριήλ Σακελλαρίδη; Επίσης πώς µπορεί να πορευτεί όταν η πλειοψηφία των βουλευτών (οκτώ στους έντεκα λένε οι πληροφορίες) επιθυµούν τη συνεργασία µε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Στο ΠΑΣΟΚ πώς µπορεί το κόµµα να κινηθεί συντεταγµένα όταν οι σχέσεις ανάµεσα στα δύο στελέχη που διεκδίκησαν την προεδρία στο δεύτερο γύρο, τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα βρίσκονται στο ναδίρ και οι φανερές και υποδόριες αντιπαραθέσεις απειλούν µε συναισθηµατικό και όχι µόνο σχίσµα τον οργανισµό του ΠΑΣΟΚ; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει οµαλή και απρόσκοπτη πολιτική λειτουργία όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας, φαντάζουν σαν δύο ξένοι στο ίδιο κόµµα;
Οπως γίνεται αντιληπτό πρόκειται για ερωτήµατα που απαιτούν απαντήσεις και προπαντός λύσεις. Και όσο αυτές δεν έρχονται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τρίβει τα χέρια του…
