Ο Ντόναλντ Τραµπ πάτησε το κουµπί και επέβαλε δασµούς σε 185 χώρες. Την ίδια ώρα ο πλανήτης εισήλθε σε µία νέα ιστορική περίοδο και τα πρώτα συναισθήµατα είναι ο τρόµος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα.
Αρµαγεδδών, εφιάλτης, επιστροφή στον 19ο αιώνα του προστατευτισµού, ύφεση, στασιµοπληθωρισµός είναι µερικοί από τους χαρακτηρισµούς που ακούστηκαν σε όλα τα µήκη και τα πλάτη της Γης. Ιστορικοί έκαναν αναφορές στη µεγάλη ύφεση του 1930 και στους δασµούς που τότε επιβλήθηκαν, θέλοντας να δείξουν πως ένα παρόµοιο καταστροφικό φαινόµενο είναι «επί θύραις». Αλίµονο αν επιβεβαιωθούν.
«Έχουµε έναν πρόεδρο του 20ού αιώνα σε µια οικονοµία του 21ου αιώνα που θέλει να µας γυρίσει πίσω στον 19ο αιώνα», έγραψε ο Ντάγκλας Ίργουιν, καθηγητής οικονοµικών στο πανεπιστήµιο Ντάρτµουθ. Ολα τα προαναφερόµενα αποτελούν ενδειξη ισχυρή της αδυναµίας πολιτικών, οικονοµολόγων, αναλυτών να προσδιορίσουν προς τα που θα κινηθεί η ιστορία. Πάντως, η Wall Street έστειλε ένα πολύ ισχυρό µήνυµα φόβου µε τις απώλειες των επενδυτών να ανέρχονται την πρώτη µέρα σε 2 τρισεκατοµµύρια δολάρια, τις µεγαλύτερες από το 2020. Παρά τις αντιδράσεις ο Ντόναλντ Τραµπ παρέµενε εµµονικά αισιόδοξος ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν πλουσιότερες, χωρίς όµως να µπορεί να το αποδείξει. Κι αυτό σε αντίθεση µε το γεγονός που δεν επιδέχεται αµφισβήτηση πως οι δασµοί δεν θα πληρωθούν από τις χώρες εξαγωγής αλλά από τους Αµερικανούς καταναλωτές, οι οποίοι θα δουν τις τιµές να αυξάνονται.
Επίσης, ενώ οι προβλέψεις δείχνουν ήδη άνοδο του πληθωρισµού, οι προβλέψεις για την ανάπτυξη, έχουν πτωτική τάση, διαψεύδοντας την αισιοδοξία του Αµερικανού Προέδρου.
Γεωπολιτικά
Οι αλλαγές δεν περιορίζονται µόνο στο σκέλος του παγκόσµιου εµπορίου και της οικονοµίας, αλλά ξεκινώντας από την οικονοµική αναγκαιότητα να αντιµετωπιστεί ο «τυφώνας Τραµπ» ξεκίνησαν ήδη επαφές και συζητήσεις διαφόρων χωρών, που µπορεί να έχουν ακόµα και γεωπολιτικά χαρακτηριστικά. Η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα άρχισαν διερευνητικές συζητήσει για να δηµιουργήσουν ένα ισχυρό οικονοµικό τρίγωνο που θα απορροφήσει µεγάλο µέρος των κραδασµών από τους δασµούς του Τραµπ.
Το Μεξικό και ο Καναδάς συζητούν για να δηµιουργήσουν µία νέα οικονοµική και εµπορική σχέση. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ρίχνει γέφυρες στον Καναδά και το Μεξικό και προσανατολίζεται προς τη δηµιουργία πιο στενών σχέσεων µε τη Mercosur την Τελωνειακή Ενωση χωρών της Νότιας Αµερικής στην οποία συµµετέχουν ως πλήρη µέλη η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Βολιβία, η Παραγουάη και η Ουρουγουάη, ενώ άλλα επτά κράτη είναι συνδεδεµένα.
Είναι οι πρώτες αντιδράσεις αυτού του επιπέδου οι οποίες οδήγησαν αναλυτές να υποστηρίξουν πως εµπεριέχουν και γεωπολιτικά σπέρµατα και προχωρώντας ακόµα περισσότερο το συλλογισµό τους κάποιοι τολµηροί έφτασαν να µιλήσουν ακόµα και για αποµονωτισµό των ΗΠΑ. Σκέψη µάλλον πολύ τολµηρή, που προς το παρόν κινείται στη σφαίρα της φαντασίας.
Αντίµετρα
Ωστόσο δεν θα πρέπει τίποτα να αποκλειστεί αν οι δασµοί του Ντόναλντ Τραµπ προκαλέσουν πολύ ισχυρά αντίµετρα και οδηγήσουν σε πολύπλοκους εµπορικούς πολέµους. Αν αυτό συµβεί τότε ο πλανήτης Γη θα εισέλθει σε πολύ µαύρους χρόνους και οι αλλαγές ενδέχεται να είναι τεκτονικού χαρακτήρα.
Υπάρχει ωστόσο µία πολύ αµυδρή ελπίδα να εξορθολογιστεί η κατάσταση. Οι δασµοί του Ντόναλντ Τραµπ να είναι διαπραγµατευτικό χαρτί σε διαπραγµατεύσεις που πρόκειται να ξεκινήσουν. Ηδη ο Επίτροπος Εµπορίου της ΕΕ Μάρος Σέφκοβιτς ξεκίνησε την περασµένη Παρασκευή συνοµιλίες µε τους Αµερικανούς οµολόγους του για τους δασµούς. «Θα ενεργήσουµε µε ήρεµο, προσεκτικά σταδιακά, ενοποιηµένο τρόπο, ενώ θα δίνουµε επαρκή χρόνο για συνοµιλίες» είπε.
Ντεµοντέ
Οι εγχώριοι νεοφιλελεύθεροι και οι πολιτικές τους στην οικονοµία, όπως εκφράζονται και εφαρµόζονται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Κωστή Χατζηδάκη είναι πολύ ντεµοντέ και βλάπτουν τους εργαζόµενους, τις επιχειρήσεις και την οικονοµία της χώρας.
Από τη στήλη αυτή έχουµε επανειληµµένα υποστηρίξει πως οι καλά αµειβόµενοι εργαζόµενοι είναι πιο αποτελεσµατικοί, πιο παραγωγικοί και παράγουν υπεραξία για τις επιχειρήσεις και τη χώρα συνολικά.
Ο κατώτατος µισθός και οι πραγµατικές αυξήσεις του ενός ευρώ την ηµέρα για τις οποίες ακούστηκαν διθύραµβοι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την Νίκη Κεραµέως και άλλους πολύ καλά αµειβόµενους βουλευτές ασφαλώς δεν µπορούν να θεωρηθούν ως παράδειγµα του καλοπληρωµένου εργαζόµενου.
Το αντίθετο, αφού ο µισθός φτάνει µόλις για 15 ως 18 ηµέρες του µήνα.
Την άποψη αυτή ασπάζονται και άµεσα εµπλεκόµενοι, όχι εργαζόµενοι, αλλά επιχειρηµατίες. Ωστόσο, µάλλον κι αυτοί θα βροντούν στου κουφού την πόρτα όσο απευθύνονται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Κωστή Χατζηδάκη.
Και ιδού µία άποψη η οποία αποτελεί τεράστια αιχµή για τους νεοφιλελεύθερους του Μαξίµου και της κυβέρνησης.
«Για να µπορέσουµε να ξαναφτιάξουµε νέο µοντέλο εργασιακών σχέσεων θα πρέπει να δηµιουργήσουµε ένα κοινωνικό συµβόλαιο, όπου και οι τρεις πλευρές -γιατί και το Δηµόσιο πρέπει να έχει θέση σε αυτό- πρέπει να ανοιχτούµε λιγάκι, να καταλάβουµε και την άλλη πλευρά. Οι εργοδότες πρέπει να διορθώσουµε τους µισθούς, κάνοντας όµως µεγάλες επενδύσεις που µας λείπουν στην Ελλάδα.
Υπάρχουν και κακοµαθηµένοι εργοδότες που καλυφθήκαµε πίσω απ’ τους µνηµονιακούς νόµους, αναγνωρίζοντας µόνο τον βασικό µισθό.
Αυτό όµως δεν πρόκειται να προχωρήσει! Κοινωνία χωρίς ευηµερούντες πολίτες δεν προχωρά.
Και σήµερα ένα κοµµάτι της κοινωνίας µετά τις 15-18 του µήνα που έχει τελειώσει ο µισθός δεν µπορεί να τα βγάλει πέρα. Αυτό είναι ένα πρόβληµα που θα το βρούµε µπροστά µας. Οπότε εµείς που αποτελούµε το σύστηµα έχουµε δύο επιλογές. Είτε να προσπαθήσουµε να εξηγήσουµε σε αυτούς που διαµαρτύρονται σήµερα -και οι φωνές των οποίων ενισχύονται- ότι κάνουν λάθος, κάτι όµως που θεωρώ ότι δεν θα µας οδηγήσει πουθενά, είτε να καταλάβουµε γιατί διαµαρτύρονται και να προσπαθήσουµε να λύσουµε τα περισσότερα προβλήµατα».
Τάδε έφη, όχι κανένας αριστερός πούρος, αλλά ο Πρόεδρος του ΣΕΒ Σπύρος Θεοδωρόπουλος µιλώντας στον «Κύκλο Ιδεών».
ΡΤΣΟΓΙΑ
