Ο επικίνδυνος «μιθριδατισμός» στους καιρούς του Μητσοτάκη

Έχει, πλέον, καταντήσει βαρετό –και αυτό είναι προβληματικό από
μόνο του: κάθε σαββατοκύριακο, πέραν των υποκλοπών,
προκύπτουν διάφορες υποθέσεις με οσμή σκανδάλου, που υπό
κανονικές συνθήκες, σε άλλες εποχές και σίγουρα σε άλλες χώρες,
θα ήταν μείζον πολιτικό θέμα κάθε μία απ’ αυτές.
Ας δούμε, μόνο την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών και θα
αποδειχθεί του λόγου του ασφαλές: την Κυριακή, η εφημερίδα
Documento ανέδειξε και τα χρέη του «επιτελάρχη» του Κυριάκου
Μητσοτάκη στον ΕΦΚΑ Γιάννη Μπρατάκου, αλλά και το πόρισμα
του ΣΔΟΕ που, σύμφωνα με την εφημερίδα, δείχνει ότι οι
απευθείας αναθέσεις της πρώην Γενικής Γραμματέως
Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, οδήγησαν σε 2
εκατομμύρια υπερβάλλουσες χρεώσεις. Μία ημέρα αργότερα, η
«Εφημερίδα των Συντακτών» αποκάλυπτε ότι στην ΑΑΔΕ έχουν
«σπάσει» στα τρία οι έρευνες για τις περίεργες εταιρείες με τα
χωματουργικά έργα, με την Krikel του Predator και των
υποκλοπών και του «δημοσκόπου του Μαξίμου», ενώ
ταυτοχρόνως «τρέχουν» και οι αποκαλύψεις για την
πολιτογράφηση του περίφημου Αγιαβέφε, καίτοι ήταν ήδη
καταζητούμενος.
Το κάθε ένα απ’ αυτά, σε άλλες εποχές, θα ήταν από μόνο του
σκάνδαλο. Θα συζητείτο, θα γίνονταν ερωτήσεις στη Βουλή, θα
κατετίθεντο ερωτήσεις για την «Ώρα του Πρωθυπουργού», ενώ οι
(συν) αρμόδιοι για κάθε υπόθεση υπουργοί θα είχαν έρθει σε
δύσκολη θέση –για να μην πούμε ότι κάποιοι θα είχαν
εξαναγκαστεί, εκόντες άκοντες, σε παραίτηση.
Όμως, το τελευταίο αρκετά μεγάλο διάστημα, με τη συμβολή της
τεράστιας δυσλειτουργίας των ΜΜΕ και της ίδιας της Δημοκρατίας,

συνηθίσαμε στο τέρας. Συνηθίσαμε πως κάθε φορά που ένα τέτοιο
σκάνδαλο –ή, έστω, σκανδαλώδης υπόθεση που χρήζει
απαντήσεων- έρχεται στη δημοσιότητα, η αντίδραση είναι «έλα
μωρέ, γίνονται αυτά». Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά,
όταν την στάση «έλα μωρέ, γίνονται αυτά» την υιοθέτησε η
κυβέρνηση και όλα τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ που την στηρίζουν
(που, κατά σύμπτωση, είναι το 80% των ΜΜΕ της χώρας, με ό,τι
αυτό σημαίνει για το «βαρύ πυροβολικό» που διαμορφώνει την
κοινή γνώμη…) για το ίδιο το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Εδώ, δηλαδή, υπήρξαν συνάδελφοι δημοσιογράφοι που,
ανακουφίζοντας στριμωγμένους στη γωνία από τις αποκαλύψεις
πολιτικούς, ισχυρίστηκαν ότι «κούρασαν» οι υποκλοπές –στις
αναθέσεις της κ. Νικολάου ή στα χρέη του κ. Μπρατάκου θα
σταθούμε τώρα;
Κι αν ο μιθριδατισμός για τις υποθέσεις διαφάνειας και λογοδοσίας
στη δημόσια ζωή είναι απολύτως επικίνδυνος για τη Δημοκρατία,
υπάρχει και κάτι εξόχως εκνευριστικό: ότι αυτοί οι συνάδελφοι που
«κουράστηκαν» με τις υποκλοπές, θα είναι οι πρώτοι που θα
κοιτούν στη «Διαύγεια» να δουν μπας και κανένας υπουργός
χρέωσε κανα σάντουιτς στο Δημόσιο, όταν η πολιτική κατάσταση
αλλάξει…