Το άρθρο 174 της συνθήκης της Λισαβόνας επιτάσσει στα κράτη µέλη της Ε.Ε να εφαρµόζουν ειδικές πολιτικές για τις περιοχές που πλήττονται από σοβαρά και µόνιµα δηµογραφικά προβλήµατα, όπως οι νησιωτικές.
Η Ν.Δ µε τις πολιτικές που έχει εφαρµόσει από το 2019 που ανέλαβε την εξουσία, βαθµολογείται µε κάτω από την βάση σε θέµατα Νησιωτικής Πολιτικής, παρόλο που το Κυβερνών Κόµµα, υπερεκπροσωπείται στις περισσότερες νησιωτικές περιοχές τόσο σε επίπεδο Κοινοβουλίου, όσο και σε επίπεδο Περιφερειακής αρχής. Μέσα σε ένα τόσο ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον θα περίµενε κανείς να έχει βελτιωθεί σηµαντικά η ζωή των νησιωτών και ο παράγοντας της νησιωτικότητας να ήταν στο επίκεντρο των Κυβερνητικών πολιτικών, οι προσδοκίες όµως απέχουν παρασάγκας από την πραγµατικότητα.
- Το µέτρο του Μεταφορικού Ισοδύναµου απαξιώνεται όλο και περισσότερο καθώς παρατηρούνται πολυετείς καθυστερήσεις στις πληρωµές του, που αποδεικνύουν την κυβερνητική αδιαφορία για την καθηµερινότητα των νησιωτών, κατοίκων και επαγγελµατιών.
- H αδιαφορία για την εκπόνηση και εφαρµογή ενός ολιστικού σχεδίου για την αντιµετώπιση του προβλήµατος της λειψυδρίας και η αδιαφορία για την κατασκευή έργων που θα συνέβαλαν στην αντιµετώπισή της. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αδιαφορίας εκ µέρους της κυβέρνησης αποτελεί η µη υλοποίηση του έργου του φράγµατος του Τσικαλαριού στην Νάξο, ένα έργο που θα έλυνε σε µεγάλο βαθµό το αρδευτικό πρόβληµα της Νάξου και των αγροτών της, καθώς θα αποτελούσε το µεγαλύτερο νησιωτικό φράγµα, χωρητικότητας 3 εκατοµµυρίων κυβικών µέτρων νερού. Ωστόσο το συγκεκριµένο εµβληµατικό έργο παραµένει για χρόνια στα χαρτιά, παρά τις συνεχείς κυβερνητικές διαβεβαιώσεις και εξαγγελίες.
- Η τραγική κατάσταση του Ε.Σ.Υ στις νησιωτικές περιοχές µε τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδοµές σε συνδυασµό µε την έλλειψη πτητικών µέσων και βάσεων αεροδιακοµιδών, καθιστούν τους πολίτες των νησιών πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
- Τα ελάχιστα ενδονησιωτικά δροµολόγια και η προβληµατική διασύνδεση των µικρών νησιών, ειδικά κατά τους χειµερινούς µήνες, αποτέλεσµα µιας ολιγοπωλιακής ακτοπλοϊκής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση, η έλλειψη βασικών δηµόσιων υπηρεσιών στα µικρά νησιά, η υποστελέχωση τους, τα κενά στα σχολεία, δυσκολεύουν αφάνταστα την καθηµερινότητα των µόνιµων κατοίκων.
- Η πολεοδοµική αυθαιρεσία, στα µεγαλύτερα νησιά ως απόρροια και της καθυστέρησης στην εφαρµογή του χωροταξικού σχεδιασµού.
- Η έλλειψη ενός ολοκληρωµένου σχεδίου τουριστικής ανάπτυξης για τα νησιά που θα λάµβανε υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε νησιού και η έλλειψη περιβαλλοντικής προστασίας των ευαίσθητων αρχιτεκτονικών και οικολογικών συστηµάτων τους που οδηγεί ανάµεσα σε άλλα και σε απαξίωση των νησιών ως προορισµό.
Οι πολίτες των Νησιών µας αξίζουν σίγουρα καλύτερα, από µια Κυβέρνηση που τους απαξιώνει και τους αντιµετωπίζει ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ως εκ τούτου θα θέσουν ψηλά τον πήχη όταν κληθούν να αποφασίσουν για την καθηµερινότητα τους στις επόµενες Εθνικές Εκλογές.
* Δικηγόρος,
Αναπληρώτρια Γραµµατέας του
Τοµέα Επιστηµόνων
ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
