Αν κάτι έχει αποδείξει η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι ότι το µίσος και η εκδικητικότητά της απέναντι στη νεολαία δεν έχει όριο. Την ίδια στιγµή που προβαίνει σε αλλεπάλληλα σκάνδαλα µε σκοπό την συγκάλυψη του εγκλήµατος των Τεµπών που κόστισε τη ζωή δεκάδων νέων ανθρώπων, συνεχίζει την επίθεση στην τριτοβάθµια εκπαίδευση, στους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Και επειδή η φοιτητική νεολαία έχει την «κακή συνήθεια» να οργανώνεται, να κινητοποιείται και να ανατρέπει πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, η ΝΔ τοποθέτησε «τον κατάλληλο άνθρωπο, στην κατάλληλη θέση» στον πρόσφατο ανασχηµατισµό. Η υπουργοποίηση του πρώην πρύτανη Παπαϊωάννου, ενός µη πολιτικού και, εποµένως, αναλώσιµου, προσώπου, που όµως διαθέτει τα κατάλληλα εύσηµα του πρόθυµου µαντρόσκυλου της κυβερνητικής πολιτικής, δείχνει προθέσεις για το επόµενο διάστηµα.
Μόλις λίγο καιρό µετά την ορκωµοσία του, ο Παπαϊωάννου, στην πρώτη πράξη της υπουργικής του θητείας, απειλεί µε εφαρµογή των διαγραφών φοιτητών και φοιτητριών απευθείας από το Υπουργείο Παιδείας, µε πλήρη παράκαµψη των διοικήσεων των πανεπιστηµίων. Γιατί, όµως, τέτοια σπουδή για να επιβληθεί άλλη µια παραβίαση του συνταγµατικά κατοχυρωµένου αυτοδιοίκητου των πανεπιστηµίων; Γιατί τόσο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, όσο και το σύνολο σχεδόν των διοικήσεων των πανεπιστηµίων, αλλά και η Σύνοδος Πρυτάνεων, αντιδρούν στην διαγραφή φοιτητών που αγωνίζονται να πάρουν τα πτυχία τους, έχοντας ξεπεράσει το αυθαίρετο όριο φοίτησης που επέβαλε η κυβέρνηση.
Σε αντίθεση µε όσα ισχυρίζεται η κυβερνητική προπαγάνδα – δεν είναι καινούργια, καθώς το όριο φοίτησης επιχειρείται να επιβληθεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, οι φοιτητές που ξεπερνούν το όριο φοίτησης δεν παράγουν κανένα οικονοµικό βάρος, καθώς δεν δικαιούνται καµία φοιτητική παροχή. Αντίστοιχα, δεν παράγουν κανένα διοικητικό βάρος στα πανεπιστήµια. Οι διαγραφές φοιτητών είναι ένα πειθαρχικό, ανορθολογικό µέτρο, που µοναδικό στόχο έχει να αποστερήσει τα πανεπιστήµια και τη φοιτητική κοινότητα από κάθε κοινωνικοπολιτική δραστηριότητα. Αλλά και να µεγιστοποιήσει την εξουσία καθηγητών σαν τον Παπαϊωάννου, που, απορρίπτοντας τους φοιτητές στις εξετάσεις, εντελώς αυθαίρετα και πολλές φορές εκδικητικά, θα έχουν την δυνατότητα να καθορίζουν όχι µόνο πότε ένας φοιτητής θα παίρνει πτυχίο, αλλά αν θα παίρνει πτυχίο. Παράλληλα, είναι ένα µέτρο ανάλγητο, που καταδικάζει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που αναγκάζονται να δουλεύουν για να σπουδάσουν, είτε σαιζόν, χάνοντας ολόκληρες εξεταστικές περιόδους, είτε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, έχοντας επιβαρυµένο πρόγραµµα. Η «δικλείδα» της µερικής φοίτησης είναι, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, κοροϊδία, αφού πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν µαύρα, αδυνατώντας να αποδείξουν ότι είναι εργαζόµενοι.
Το µέτρο των διαγραφών είναι σε πλήρη συµφωνία µε την αντίληψη και το βιογραφικό του Παπαϊωάννου, που, το µόνο που έχει να επιδείξει είναι η προσπάθεια επιβολής της πολιτικής της ΝΔ στο ΑΠΘ, µε διαρκείς συγκρούσεις µέσα στο πανεπιστήµιο, σοβαρά τραυµατισµένους φοιτητές, την «παγκόσµια πρωτοτυπία» της διάλυσης µέχρι και συναυλίας από τα ΜΑΤ µέσα στο πανεπιστήµιο και πολλά άλλα. Όµως, όπως πολύ καλά γνωρίζει τόσο ο κος Παπαϊωάννου, όσο και η κυβέρνηση, ο πρύτανης της βίας και της τροµοκρατίας κατά φοιτητών και καθηγητών, όχι µόνο απέτυχε και ηττήθηκε, αλλά έγινε επιπλέον περίγελως και persona non grata στο δηµόσιο πανεπιστήµιο. Το ίδιο θα συµβεί και αυτή τη φορά. Θα µείνει στη µνήµη µας ως ένας φαιδρός ανθρωπάκος, που το µόνο που κατάφερε ήταν να παριστάνει τον παθολόγο ενώ είναι κτηνίατρος, για να εµβολιαστεί εκτός σειράς στην αρχή της πανδηµίας. Άλλωστε, η ιστορία έχει αποδείξει ότι, όποιος τα βάζει µε τους φοιτητές και την πανεπιστηµιακή κοινότητα, συνήθως θερίζει θύελλες.
* Γραµµατέας Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτη Αριστερά
