Μάκης Κοψίδης: Στο στόχαστρο του Τραµπ η συµµαχία Ρωσίας – Κίνας και οι σπάνιες γαίες

Κύριος και βασικός εχθρός των ΗΠΑ ήταν και παραµένει η Κίνα. Η πολιτική Μπάιντεν ήταν τόσο λάθος για τα συµφέροντα των ΗΠΑ που τελικά ενίσχυσε το Πεκίνο. Οι ΗΠΑ αντί να προσπαθήσουν να εντάξουν την Ρωσία σε ένα Ενιαίο Ευρωπαϊκό Σύστηµα Ασφάλειας, επέλεξαν να της σφίξουν ένα βρόγχο γύρω της για να την εξοντώσουν. Προµετωπίδα της επίθεσης στη Ρωσία η Ουκρανία αλλά και η ένταξη στο ΝΑΤΟ Λετονίας, Εσθονίας και Λιθουανίας. Μαζί µε τις σκανδιναβικές χώρες η περικύκλωση της Ρωσίας ήταν και είναι πλήρης. Αυτή η κοντόφθαλµη και εσφαλµένη πολιτική έστειλε την Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου. Οι εµπορικές και οικονοµικές συναλλαγές των δύο χωρών έδωσαν βαθιές ανάσες στον Πούτιν σε τέτοιο βαθµό ώστε να µην πληγεί ουσιαστικά από τις κυρώσεις της Δύσης. Το σηµαντικότερο όµως ήταν ότι ενισχύθηκε σε εξαιρετικά µεγάλο βαθµό η στρατιωτική συνεργασία Ρωσίας και Κίνας. Οι κοινές ασκήσεις τους έχουν θορυβήσει τόσο την Ιαπωνία όσο και συνολικά τις ΗΠΑ. Αυτό τελικά ήταν το αποτέλεσµα της πολιτικής Μπαίντεν.

Ο Τραµπ προσπαθεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση αλλάζοντας άρδην την πολιτική του προκατόχου του. Επιδιώκει να «σπάσει» την συµµαχία της Ρωσίας µε την Κίνα προσφέροντας ως αντάλλαγµα στην Ρωσία την Ουκρανία. Ειρήνη µε επώδυνους όρους για το Κίεβο. Το ζητούµενο είναι αν τα καταφέρει. Αν η Ρωσία «σπάσει» την συµµαχία της µε Κίνα. Εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο. Ο Πούτιν δεν φαίνεται να «τσιµπάει» στις προσφορές του Τραµπ. Αντιλαµβάνεται την αναξιοπιστία που εκπέµπει γενικά η Ουάσιγκτον. Αλλά και την αστάθεια στο πολιτικό σύστηµα των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται να παραχωρήσει εδάφη που κέρδισε µε αντίτιµο χιλιάδες Ρώσους νεκρούς. Ούτε να συµβιβαστεί µε το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου.

Ο δεύτερος στρατηγικός στόχος του Τραµπ είναι να «σπάσει» την πρωτοκαθεδρία που έχει η Κίνα στις σπάνιες γαίες. Το Πεκίνο ελέγχει ένα ποσοστό που πλησιάζει το 90% όσον αφορά την εξόρυξη και κυρίως την επεξεργασία των σπάνιων γαιών αξιοποιώντας την υψηλή τεχνολογία που διαθέτει στον τοµέα αυτόν. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετές χώρες της Δύσης µετά την εξόρυξη που κάνουν στο έδαφός τους στέλνουν στην Κίνα τις σπάνιες γαίες για επεξεργασία. Οι βλέψεις του Τραµπ για κατάληψη ακόµα της Γροιλανδίας δεν αφορά µόνο την γεωστρατηγική σηµασία της χώρας αυτής αλλά και τον πλούτο που έχει σε σπάνιες γαίες.

Το πιθανότερο είναι ότι η πορεία των εξελίξεων θα δείξει ότι οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι του Τραµπ θα πέσουν στο κενό.

* Ιδρυτικό µέλος του
«Κινήµατος Δηµοκρατίας»