Κώστας Σκρέκας: Γαλοπούλες

Από τις πολλές επαναλήψεις η μέθοδος Μητσοτάκη για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών επιδιώξεων, είναι πλέον αναγνωρίσιμη: Βάζει αδύναμους κρίκους στα υπουργεία- εν ανάγκη τους κολλάει και μια βεντούζα από δίπλα. Αδύναμος υπουργός σε αυτές τις περιπτώσεις, σημαίνει είτε χαμηλό πολιτικό προφίλ και διάθεση για «ναι σε όλα», είτε λεγχόμενος με άλλους τρόπους. Έτσι γίνονται οι καλές δουλειές.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκει για παράδειγμα ο δικηγόρος Καβάλας Ν. Παναγιωτόπουλος που τοποθετήθηκε υπουργός Άμυνας, όταν το μέγαρο Μάξιμου ήθελε να περάσεις τις επιλογές του στους εξοπλισμούς. Ένας άλλος «επαρχιώτης» – γιατρός, με χόμπι τη ζωγραφική εντελώς άσχετος με τους νομικούς κύκλους της Αθήνας- μπήκε στο υπουργείο Δικαιοσύνης – όταν το σύστημα Μητσοτάκη θωρακιζόταν για ενδεχόμενες κατηγορίες εναντίον του.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο, κοντινός στην οικογένεια, Κωστής Χατζηδάκης που απέκτησε κωδικό παρακολούθησης από την ΕΥΠ, ως υπουργός Ενέργειας. Η σιωπή του υπήρξε το εισιτήριο για να μεταφερθεί στο υπουργείο Οικονομικών – πακέτο με τη μεταφορά πάσης φύσεως πόρων από άλλα υπουργεία- με έναν κοντινό της οικογένειας από δίπλα. Στην ενέργεια –που πέρασε σε ένα άλλον οικογενειακό ημέτερο- στήθηκε ένα από τα μεγάλα κόλπα των κυβερνήσεων Μητσοτάκη που εκτόξευσε τα κέρδη των παροχών.

Άλλο μεγάλο κόλπο στήθηκε στον τομέα των τροφίμων, περίπου με τα ίδια υλικά: Υψηλός ΦΠΑ που διασφαλίζει μεγαλύτερο εμπορικό όφελος για τους σουπερμαρκετάδες και αφήνει περισσότερο λεφτά στο κράτος– για να επιστρέψει ένα κόκαλο στους φυτοζωούντες, και να κάνει μπίζνες με τα υπόλοιπα σε άλλους τομείς, όπως οι κρατικές προμήθειες. Η τοποθέτηση του Κώστα Σκρέκα σε αυτόν τον τομέα είναι της ίδιας σκοπιμότητας με τους προαναφερθέντες στην πρώτη ομάδα.

Ένας πολιτικός μηχανικός με ειδίκευση στη διαχείριση έργων, σε έναν πολύπλοκο τομέα της αγοράς, δεν έχει αυτονομία. Ο Σκρέκας καλύπτει την ιλιγγιώδη αύξηση των τιμών και την αισχροκέρδεια, πλασάροντας σαν αντίδοτο κάποιες εκπτώσεις, ίσης απόδοσης με τα «καλάθια» του Άδωνι.

Εμφανώς δεν είναι ο «ιδιοκτήτης» όσων αναφέρει στις δημόσιες προσπάθειές του, να πείσει ότι η Ελλάδα δεν είναι η πιο ακριβή χώρα στην Ευρώπη, οι τιμές ελέγχονται και οι καταναλωτές ανακουφίζονται με κυβερνητικές παρεμβάσεις.

Παραβλέπει τις τεράστιες αποκλίσεις τιμολόγησης από τον παραγωγό ως το ράφι, ή τις υπερτιμολογήσεις των εισαγόμενων ειδών. Καθώς δεν είναι πολιτικός με ροπή στο μπαλαμούτι, δεν πείθει και επιστρατεύθηκε ο Μητσοτάκης με επισκέψεις σε σούπερ μάρκετ και ο Βορίδης για να τις ερμηνεύσει: «Η ακρίβεια είναι απόλυτη προτεραιότητα του πρωθυπουργού», διαβεβαίωσε
Φαίνεται. Όπου επεμβαίνει οι μεγάλες εταιρίες κερδίζουν περισσότερα: στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στην τηλεφωνία, στις τράπεζες, στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, στα κόκκινα δάνεια. Ο Βορίδης έχει και μια άλλη λύση: «Να συνεργασθούν κυβέρνηση και καταναλωτές». Καλή ιδέα και επίκαιρη, ενόψει Χριστουγέννων: να συνεργασθούν οι γαλοπούλες με τον χασάπη. Ώρα να τις καλέσει ο Σκρέκας σε διάλογο…