Γλυπτά του Παρθενώνα: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος στραπάτσου

    
Για πολλούς ο Μπόρις Τζόνσον ήταν ένα «πολιτικό σούργελο» – και δεν έχουν άδικο, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Σίγουρα πάντως ήταν ύπουλος εχθρός της Ευρώπης, αφού μαζί με τον ακροδεξιό Φάραζ οδήγησαν τη Μεγάλη Βρετανία έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο με τον ημέτερο Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν κολλητάρια. «Είναι υπέροχο που σε βλέπω» – «Είναι χαρά μου που βρίσκομαι εδώ», αντάλλασσαν φιλοφρονήσεις το 2021, όταν ο δικός μας τον επισκέφθηκε στη Ντάουνιγνκ Στρίτ 10.

Ο Μητσοτάκης νόμιζε πως ένα προεκλογικό όπλο του εν όψει του, αβέβαιου τότε, 2023 ήταν η επιστροφή τον Μαρμάρων από τον Τζόνσον. Έλεγε σε μια συνέντευξη του: «Θα του πω: Μπόρις δώσε μου τα Μάρμαρα και θα δίνω δίνει περιοδικά άλλες αρχαιότητες». Ιδιωτικές υποθέσεις… Ή ο Βρετανός τον δούλευε, ή δεν λάμβανε υπόψη του ότι το ιερατείο του Βρετανικού Μουσείου δεν θα συμφωνήσει ποτέ για επιστροφές ή ανταλλαγές. Έχοντας πάρει όρκο στον Έλγιν και στο χρήμα που μαζεύει από τους επισκέπτες της ελληνική πτέρυγας.

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ όμως τον χαβά τους. Παιάνιζαν κάθε τόσο: «Τα κέρδη από το ραντεβού Μητσοτάκη – Τζόνσον και τα δημοσιεύματα στη Βρετανία για τα Γλυπτά». Κι ύστερα ήλθαν οι μέλισσες. Τον Οκτώβριο του 2022 τη θέση του Τζόνσον πήρε ο τραπεζίτης Ρίσι Σούνακ. Αλλά ο Μητσοτάκης αδίκως περίμενε στο ακουστικό του. Ήταν από τους λίγους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς με τον οποίο το νέο αφεντικό της Μεγάλης Βρετανίας έδειχνε να μην θέλει παρτίδες.

Γιατί; Άγνωστο. Ίσως μια εξήγηση δόθηκε με την πρώτη προσβολή που επιφύλαξε στον Έλληνα πρωθυπουργό: Τον Νοέμβριο του 2022 βρέθηκε στο Λονδίνο, αλλά ο Σούνακ δεν του έκανε ούτε ένα τηλέφωνο. Ούτε ο ίδιος ζήτησε να τον δει, όπως θα ήταν λογικό, έστω ανεπίσημα. Πολλοί το απέδωσαν στον λόγο της επίσκεψης.
Ο Μητσοτάκης είχε περάσει τη Μάγχη, μετά συζύγου, για να κουβεντιάσει με τον Κάρολο… για δουλειές! Για την ακρίβεια την «αξιοποίηση» του Τατοΐου, καθώς ο σημερινός βασιλιάς της Αγγλίας έχει τεχνογνωσία σ’ αυτές τις μπίζνες.

Από αυτή την άποψη η προσβολή ίσως ήταν ανάποδη. Ο Σούνακ ενοχλήθηκε, αφού ένας Ευρωπαίος Πρωθυπουργός βρέθηκε στη χώρα του για συνάντηση με τον αρχηγό του κράτους του και δεν ζήτησε να συναντήσει και τον ίδιο. Σαν να επισκεφθεί κάποιος ξένος ηγέτης τη Σακελλαροπούλου και να αγνοήσει τον Έλληνα Πρωθυπουργό… Η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα πάντως πρόσθεσε τότε την οικογενειακή «συνεργασία» Μητσοτάκη-Κάρολου στα βήματα προ της επιστροφή των Γλυπτών. Αλλά η βρετανική Mirror έδωσε μια άλλη διάσταση.

-«Ο βασιλιάς συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας για να συζητήσουν για την αποκατάσταση του σπιτιού της οικογένειας του πρίγκιπα Φιλίππου αξίας 12,3 εκατομμυρίων λιρών»! Και κοτσάρισε και μια δήλωση, διά εκπροσώπου «του βασιλιά Κωνσταντίνου, του τελευταίου βασιλιά της Ελλάδας».

Ο Μητσοτάκης πάντως έβγαλε από τα προεκλογικά στοιχήματα την επιστροφή. Η Μενδώνη που χειριζόταν το θέμα – με τον τρόπο που είχε ήδη χειριστεί τη, ντροπιαστική για την Ελλάδα, συμφωνία με τα κυκλαδικά ειδώλια της Συλλογής Στερν – δεν πέρασε σε δυσμένεια γιατί έχει πλάτες τη Μαρέβα.

Όσο για την τότε αντιπολίτευση δεν κατάλαβε τι συνέβη και δεν τον ζόρισε στις εκλογές για το θέμα. Χωρίς προφανή λόγο, η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη επανάφερε νωρίς το θέμα, με τον ίδιο να βάζει μόνος του τη βόμβα της απόρριψης, όχι της ιδέας για επιστροφής, αλλά και της προσωπικής του αξιοπρέπειας.

Σχεδόν με ακρισία ανέπτυξε ένα περίεργο σκεπτικό και μάλιστα στο ΒBC: «Τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα φαίνονταν καλύτερα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν είναι ζήτημα επιστροφής, τα Γλυπτά ανήκουν στην Ελλάδα και εκλάπησαν. Για εμάς είναι ζήτημα επανένωσης, πού μπορείς να θαυμάσεις καλύτερα αυτά τα σημαντικά μνημεία».

Προσθέτοντας και μια εξυπνάδα. «Αν κόβαμε μισή τη Μόνα Λίζα και η μισή ήταν στο Λούβρο, τι θα συνέβαινε;», διερωτήθηκε, βάζοντας στα ξεκούδουνα στην κουβέντα και τους… Γάλλους.
Κανείς σοβαρός οικοδεσπότης δεν θα δέχονταν καλεσμένο που έχει διατυπώσει αυτό το κράμα υπεροψίας – με δηλώσεις και άσχετες ατάκες. Ούτε θα δεχόταν να συνομιλήσει με κάποιον που του θέτει από πριν όρους.

Ο Μητσοτάκης θα δεχθεί τον Ερντογάν αν την παραμονή της συνάντησης τους ανακοινώσει ότι θα του θέσει επιτακτικά τις τουρκικές αξιώσεις;

Το πρόβλημα είναι ότι ο Σούνακ θα μπορούσε να εκδηλώσει διακριτικά τη δυ
σφορία του και η προγραμματισθείσα συνάντηση να αναβληθεί με κοινή ανακοίνωση και κάποιο πρόσχημα που δεν θα πρόσβαλε τον Μητσοτάκη.

Είναι προφανές όμως ότι η πρόθεση του Βρεττανού ήταν ακριβώς να προσβάλει τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Και όσο και αν κινητοποιήθηκε στην Αθήνα ο επικοινωνιακός μηχανισμός Μητσοτάκη για να το μετατρέψει υπέρ του και να κερδίσει συμπάθειες στο εσωτερικό, ο χειρισμός του είναι τραυματικός για τη χώρα – περισσότερο από όσο είναι για το κύρος του. Για την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας πρόκειται. Είναι προφανές ότι τόσο το μέγαρο Μάξιμου, όσο οι μαθητευόμενοι μάγοι των υπουργείων Εξωτερικών και Πολιτισμού πάτησαν τα κορδόνια τους. Κατάφεραν να παγώσουν τις ελληνοβρετανικές σχέσεις όσο βρίσκονται στη θέσεις τους ο Μητσοτάκη και Σούνακ. Είναι προφανές ότι συνάντηση μεταξύ τους δεν πρόκειται να υπάρξει.
Τα κορδόνια τους όμως πάτησαν – με αφασία – και οι μαθητευόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ – Δούρου, Καλπαδάκης και λοιποί σύμβουλοι του Στέφανου Κασσελάκη.

Πρώτα σχολίασε τη δήλωση Μητσοτάκη για το πλεονέκτημα που θα έχουν τα γλυπτά στο ανακαινισμένο μουσείο της Ακρόπολης: «Δηλαδή αν τα Γλυπτά του Παρθενώνα «θα φαίνονταν καλύτερα» στο Μουσείο της Περγάμου, να τα πάμε στο… Βερολίνο (μετά την ανακαίνιση); Τι άστοχα επιχειρήματα είναι αυτά – στο ΒBC μάλιστα – για να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει;» Φανταστείτε αν ο Αλέξης Τσίπρας ή εγώ είχαμε πει κάτι τέτοιο, τι θα γινόταν σήμερα στα ελληνικά ΜΜΕ. Για τον Κ. Μητσοτάκη όμως κάλυψη παντού». Μετά την αναβολή της συνάντησης στο Λονδίνο, αντί να ζητήσει εξηγήσεις από τον Έλληνα Πρωθυπουργό για τον διασυρμό της χώρας που προκάλεσαν οι χειρισμοί του, τις ζήτησε από τον Σούνακ, που απλώς προστάτευσε τον εαυτό του και τα συμφέροντα της δικής του χώρας…