Η φορολογική δικαιοσύνη αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους µιας ευνοµούµενης πολιτείας! Στην Ελλάδα, µετά τη χρεωκοπία µε την απαράδεκτη παγκάλια ρήση «όλοι µαζί τα φάγαµε» αλλά κυρίως το σοκ των σκληρών µνηµονίων, δυστυχώς εξακολουθεί να είναι ζητούµενο. Όµως, ας αναρωτηθούµε, γιατί το νοµοσχέδιο για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελµατιών έρχεται από την κυβέρνηση στην παρούσα χρονική συγκυρία; Γιατί τέσσερα χρόνια µετά, στην έναρξη της δεύτερης θητείας Μητσοτάκη µπαίνουν στο στόχαστρο 750 χιλιάδες επαγγελµατίες και αυτοαπασχολούµενοι; Αλήθεια, η φορολόγηση µε οριζόντιο τρόπο και τεκµήρια στους ελεύθερους επαγγελµατίες ήταν εκπεφρασµένη προεκλογική δέσµευση της Νέας Δηµοκρατίας; Όχι! Είχε τουλάχιστον διατυπωθεί στις προγραµµατικές δηλώσεις από την κυβέρνηση στη Βουλή; Το αντίθετο, περί κατάργησης των τεκµηρίων είχε δεσµευθεί.
Καταλύτης για το γονατογράφηµα του φορολογικού είναι ο πανικός που έχει προκαλέσει στο Μαξίµου η αισχροκέρδεια που επικρατεί στην αγορά. Η ακρίβεια έχει ξεφύγει, ο «πληθωρισµός της απληστίας» δεν τιθασεύεται µετά από δυο χρόνια ανικανότητας της κυβέρνησης να ελέγξει την εµπορική αλυσίδα. Η ανεπάρκεια του υπουργού Αδώνιδος Γεωργιάδη στην προηγούµενη θητεία που χαρακτήριζε προσωρινές τις ανατιµήσεις έφθασε ως τσουνάµι στον νυν υπουργό ανάπτυξης, Κώστα Σκρέκα, ο οποίος περιορίζεται στην επιβολή προστίµων. Άλλωστε και ο πρωθυπουργός τον Σεπτέµβριο από τη ΔΕΘ έκανε λόγο για αποκλιµάκωση στην αύξηση των τιµών. Μερικές εβδοµάδες αργότερα αναγκάστηκε να δηλώσει απευθυνόµενος στις πολυεθνικές ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει µπανανία. Έπεσε έξω! Η αγορά παραµένει ασύδοτη. Κι ας λένε εν χορώ τα κυβερνητικά στελέχη για «εισαγόµενη ακρίβεια». Παράδειγµα που βγάζει µάτι είναι το γεγονός ότι προϊόντα που παράγονται στην πατρίδα µας πωλούνται φθηνότερα στις αγορές της Ευρώπης!
Στην πολιτική ουσία όµως. Πως συνδέεται η αγανάκτηση των καταναλωτών που βλέπουν στο ράφι την τιµή του ελαιόλαδου περσυνής συγκοµιδής να εκτοξεύεται χωρίς προφανή αιτία µε το φορολογικό νοµοσχέδιο; Ο πυρήνας της απάντησης έγκειται σε δυο λέξεις: Κοινωνικός αυτοµατισµός! Για να αµβλύνει τη λαϊκή οργή, το Μαξίµου ρίχνει ξαφνικά το άδικο µέτρο της οριζόντιας φορολόγησης για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώµη. Ωστόσο, δεν κατάφερε να καταλαγιάσει τις αντιδράσεις των πολιτών για την ακρίβεια. Προστέθηκε και το αυτογκόλ-δήλωση του κ. Τσακλόγλου. Κοινωνικός αυτοµατισµός λοιπόν! Είναι συνειδητή κυβερνητική επιλογή µπροστά στα κοινωνικά και οικονοµικά αδιέξοδα που έχει βρεθεί, βγαλµένη από τα χρόνια της διακυβέρνησης Σηµίτη. Είναι λογικό εάν σκεφθούµε πόσοι υπουργοποιήθηκαν από «τα ορφανά του Σηµίτη». ΠΑΣΟΚοποιήθηκε περαιτέρω η Νέα Δηµοκρατία!
Το κυβερνητικό αδιέξοδο αποτυπώνεται στο ίδιο το φορολογικό νοµοσχέδιο. Όσοι επαγγελµατίες δεν καλύπτουν τα 10.920 ευρώ θα πρέπει να αποδέχονται τον έλεγχο, λέει το οικονοµικό επιτελείο. Δηλαδή, οι διασταυρώσεις της ΑΑΔΕ δεν διεξάγονται επί όλων των φορολογουµένων; Έστω κατά προτεραιότητα; Και όσοι επαγγελµατίες δηλώσουν το µέτρο και εισπράττουν µεγαλύτερα ποσά απλώς θα πληρώνουν µόνο τον φόρο των 10.920 ευρώ; Κι όλα αυτά για να εισπράξει δήθεν 600 εκατοµµύρια όταν το πρωτογενές πλεόνασµα στο δεκάµηνο ξεπέρασε τα 6δις ευρώ; Κυρίως από τους ληστρικούς έµµεσους φόρους. Γι’ αυτό και η Ελληνική Λύση επιµένει να δοθεί αξία στην απόδειξη. Να λογίζονται σε κάθε φυσικό πρόσωπο όλα τα έξοδα ώστε από το υπόλοιπο του εισοδήµατος να µπαίνει ενιαίος φόρος 15%. Με αυτόν τον τρόπο να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και να αποκαλυφθούν τα «µαύρα χρήµατα». Με παράλληλη µείωση του καταχρηστικού ΦΠΑ 24% και του φοροµπηχτικού ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιµα.
Δημοσιογράφος,
εκπρόσωπος τύπου της Ελληνικής Λύσης
