Είναι απολύτως λογικό το γεγονός ότι η κεντρική πολιτική
συζήτηση αναφορικά με την υπόθεση του πολυπράγμονος
βουλευτή Γρεβενών, που εξελέγη στην γαλάζια μονοεδρική μέσω
του ψηφοδελτίου την Νέας Δημοκρατίας, επικεντρώνεται, στο κατά
πόσον δικαιούται ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και συνολικά το
κυβερνών κόμμα να ισχυρίζονται ότι δεν ήξεραν και δεν είχαν ιδέα
για τις πολυπλόκαμες μπίζνες του εν λόγω βουλευτή. Άλλωστε,
είναι μια απ’ αυτές τις περιπτώσεις που τα γεγονότα βγάζουν μάτι.
Βγάζουν μάτι σε τέτοιο βαθμό, ώστε είναι να λυπάται κανείς τους
διάφορους κυβερνητικούς βουλευτές, που αυτές τις μέρες βγαίνουν
στα κανάλια και τα βάζουν με την κοινή λογική, προσπαθώντας να
τεκμηριώσουν ότι ο ένοικος του μεγάρου Μαξίμου και οι στενοί του
συνεργάτες, που παρακολουθούν τα… πάντα, έπεσαν από τα
σύννεφα και σοκαρίστηκαν με τις αποκαλύψεις για τις
επιχειρηματικές και εν γένει επαγγελματικές δραστηριότητες του
πολυπράγμονος βουλευτή. Πραγματικά, οι άνθρωποι είναι για
λύπηση. Αλλά, το κατά πόσον μπορούν να δουν τον εαυτό του
στον καθρέφτη, όπως και το πόσο ψηλά ή χαμηλά βάζει κανείς τον
πήχη του αυτοσεβασμού και της προσωπικής αξιοπρέπειας για να
υπηρετήσει ένα πολιτικό σχέδιο ή τα δικά του προσωπικά σχέδια ή
και τα δύο, είναι δικό του πρόβλημα.
Δικό μας όμως πρόβλημα όμως είναι ότι πέραν του Κυριάκου
Μητσοτάκη, του κυβερνώντος κόμματος και όλων όσοι μας
εμπαίζουν ισχυριζόμενοι ότι δεν ήξεραν και πέφτουν από τα
σύννεφα, είναι το γεγονός ότι μέσω του Ανδρέα Πάτση και των
υποθέσεών του, καταρρέουν όλες οι βεβαιότητες ότι έστω και
στοιχειωδώς, στην Ελλάδα οι θεσμοί λειτουργούν. Είναι να απορεί
κανείς, μ’ άλλα λόγια, πώς είναι δυνατόν μία ολόκληρη επιτροπή
πόθεν ευχές, μία υπηρεσία της Βουλής με ακριβοπληρωμένους
ορκωτούς λογιστές, που είναι επιφορτισμένη να διασφαλίζει την
τιμιότητα και τα κρυστάλλινα οικονομικά των εκπροσώπων του
λαού στο κοινοβούλιο, νομιμοποιεί τέτοιου είδους καταστάσεις
αδιαφορώντας πλήρως για το πνεύμα, αλλά και το γράμμα του
νόμου. Είναι δυνατόν, δηλαδή, να είδαν ότι ένας βουλευτής έχει
εταιρείες με έδρα στο εξωτερικό, που είναι καταφανώς παράνομο,
και μετά να πέρασαν στον επόμενο φάκελο, στον επόμενο
βουλευτή; Όταν οι ίδιες υπηρεσίες, έχουν φωνάξει βουλευτή για
διευκρινίσεις επειδή υπήρχε αναντιστοιχία σε τριάμισι (!) ευρώ,
είναι δυνατόν η εξωχώριες του Πάτση να πέρασαν με κλειστά
μάτια και από τους ορκωτούς λογιστές; Εδώ, υπάρχει κάτι ακόμη
χειρότερο: υπάρχει το ενδεχόμενο η εν λόγω επιτροπή να
διαπίστωσε τις όποιες παρανομίες, και απλώς να περιορίστηκε στο
να ζητήσει από τον βουλευτή να κάνει συμπληρωματικές δηλώσεις
πόθεν έσχες. Με τη διαφορά, ότι οι συμπληρωματικές δηλώσεις
πόθεν έσχες δεν υφίστανται για να βγαίνουν λάδι όσοι πιάνονται
με τις αντιφάσεις των δηλώσεων τους στην πλάτη, αλλά για
ειλικρινείς και πραγματικές παραλείψεις στην δήλωση
περιουσιακών και φορολογικών στοιχείων. Κατά συνέπεια, καλά
και άγια κάνουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την λειτουργία των
θεσμών να αμφισβητούν ευλόγως το κατά πόσον το κυβερνών
κόμμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός αγνοούσαν τα πάντα. Όμως,
είναι εξίσου σοβαρό το γεγονός ότι οι δηλώσεις Πάτση πέρασαν
από ένα όργανο που είναι επιφορτισμένο για τους ελέγχους και το
όργανο αυτό ουσιαστικά νομιμοποίησε τα σημεία και τα τέρατα
που βλέπουμε αυτές τις μέρες να κυριαρχούν στη δυσωδία
δημόσια σφαίρα.
