Εχει έρθει η στιγμή που πρέπει να θέσουμε «τον δάχτυλον εις τον τύπον των ήλων» και να δούμε τα μεγάλα προβλήματα, την μεγάλη εικόνα, με τα τεράστια προβλήματα, που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία. Χωρίς στρουθοκαμηλισμούς και επικοινωνιακούς τακτικισμούς, όπως μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση, αλλά και όλες οι κυβερνήσεις των μνημονίων, για να δούμε τελικά τι παράγει αυτή η χώρα. Ποιος είναι ο κύκλος των εργασιών, σε όλους τους τομείς, τι χρήματα εισπράττουμε, από πού και πως.
Εάν ένας σοβαρός επιχειρηματίας, έβλεπε την οικονομική κατάσταση στην χώρα και την προσομοίαζε προς μια επιχείρηση, τότε το σίγουρο που θα αναφωνούσε είναι, πως ήμαστε πολλάκις χρεωκοπημένοι. Και δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα εδώ και 15 χρόνια. Ζούμε σε μια χώρα, που έχει εγκαταλειφτεί τελείως ο πρωτογενής τομέας, είτε από λανθασμένες πολιτικές, είτε επειδή οι Βρυξέλλες με την περίφημη μετάβαση στην «πράσινη ανάπτυξη», άλλοτε θέλει την αγροτική μας οικονομία ως μονοκαλλιέργεια και άλλοτε ως λαχανόκηπο παραγωγής βιομηχανικών φυτών. Σε συνάρτηση δε, με την εγκατάλειψη ή την έλλειψη των αγροτικών χεριών, φαίνεται πως η ελληνική γεωργία, με μαθηματική ακρίβεια τα επόμενα χρόνια, δεν θα παράγει ούτε το 1/5 των προϊόντων της για την κατανάλωση στην εσωτερική αγορά.
Ως επακόλουθο αυτού, είναι και η εξάλειψη όσων ακόμη μεταποιητικών μονάδων, έχουν απομείνει. Η αποβιομηχανοποίηση είναι ορατή, αρκεί και μόνο μια επίσκεψη σε βιομηχανικά και βιοτεχνικά πάρκα, για να δούμε τα κουφάρια μιας άλλης εποχής, που οι ελληνικές βιομηχανικές μονάδες παρήγαγαν υψηλής τεχνολογίας προϊόντα, και ο δείκτης των εξαγωγών είχε θετικό πρόσημο, ως προς εμπορικό ισοζύγιο. Τώρα όλα αυτά, τα εναπομείναντα βιομηχανικά κουφάρια, έχουν βγει προς πώληση, όπως και η γη, σπίτια, τεράστιες αγροτικές, αλλά και δημόσιες εκτάσεις.
Φτάσαμε στο σημείο η οικονομία μας, να στηρίζεται στο ξεπούλημα. Πωλείται σχεδόν ολόκληρη η χώρα, κομμάτι-κομμάτι, σε άραβες, Τούρκους, Ισραηλίτες, Κινέζους και σε τεράστια αμερικανικά και ευρωπαϊκά «φανς». Μια αλλοπρόσαλλη πολιτική, που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ξεπουλάει τα πάντα, σαν να είναι ιδιοκτησία της. Μόνο που όλα αυτά που ξεπουλιούνται, είναι ιδιοκτησίες των Ελλήνων, που γενιές ολόκληρες ίδρωσαν και μάτωσαν για να τις κρατήσουν.
Όμως τόσο ο υπερδανεισμός, όσο και η ληστρική επιθετική πολιτική των τραπεζών, με τις ευλογίες φυσικά κυβέρνησης και ΕΚΤ, έχει σαν αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες- πολίτες της Ελλάδας, να χάνουν τις περιουσίες τους, αφού κανένας πλέον χρηματοπιστωτικός οργανισμός δεν δανείζει και φυσικά δεν γίνεται κανένας λόγος, για τις μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν τουλάχιστον να χρησιμοποιήσουν τα χρηματοδοτικά προγράμματα, που παρέχει το κράτος. Αυτά προορίζονται μόνο για λίγους και εκλεκτούς. Έτσι σε πολύ λίγα χρόνια, στις 200.000 επιχειρήσεις, που έχουν βάλει ήδη λουκέτο, θα προστεθούν και όσες ακόμη έχουν απομείνει. Αυτό φυσικά, δεν ενδιαφέρει καθόλου τους κυβερνόντες. Το μόνο που τους νοιάζει, είναι πως θα προσελκύσουν και άλλους αγοραστές, για να ξεπουλήσουν όσα περισσότερα μπορούν. Πρέπει επιτέλους να το πάρουμε είδηση. Η Ελλάδα αλλάζει χέρια. Η Ελλάδα πωλείται σε όλους αυτούς, που χρόνια τώρα εποφθαλμιούσαν την χώρα μας. Σε συνάρτηση δε και με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, το 2030, θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα.
Έχω τονίσει σε πολλά μου άρθρα, αλλά και σε παρεμβάσεις μου στην Βουλή, πως δεν θέλω να μένω σε διαπιστώσεις, αλλά να προτείνουμε λύσεις. Το επόμενο διάστημα, η ΝΙΚΗ θα παρουσιάσει, ένα κοστολογημένο οικονομικό πρόγραμμα, με καινοτόμες προτάσεις και ένα οικονομικό μοντέλο, σχεδιασμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Αυτό άλλωστε μας ζητάει ο Ελληνικός λαός, είτε μας έχει ψηφίσει είτε όχι. Θέλουμε να δίνουμε λύσεις και να ήμαστε δημιουργικοί.
* Βουλευτής Β2 Δυτικού
Τομέα Αθηνών ΝΙΚΗ
