Αρχαιότητες και ελιές θρούμπες

Του ΠΑΝΟΥ ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ για την κυριακάτικη Kontranews

Το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητο. Συγκινητικός είναι ο αγώνας του να την αναζήτηση νέων επενδυτών, καθώς και την οργάνωση νέων σχεδίων, που θα εμπλουτίσουν με πλούσια οφέλη την οικονομία μας.

Μόλις τις προηγούμενες ημέρες, στο Λονδίνο αναζήτησε πρόθυμους επιχειρηματίες που θα ήταν διατεθειμένοι να ρισκάρουν τα χρήματά τους επενδύοντας στην χώρα μας.

Όμως ο κ. Μητσοτάκης δεν σταματά εκεί. Δεν μένει μόνο στην αναμονή χρημάτων από το εξωτερικό. Με αυτοπεποίθηση, αναζητά τρόπους ανάπτυξης εντός της χώρας, εκμεταλλευόμενος ήδη έναν τεράστιο πλούτο που ενώ είναι μπροστά στα μάτια μας τόσα χρόνια, εμείς δεν τον βλέπαμε! Μα γιατί κανένας πρωθυπουργός, κανένας υπουργός, νομάρχης ή δήμαρχος έστω, δεν είχε συνειδητοποιήσει τον πλούτο που υπάρχει στους αρχαιολογικούς χώρους;

Και φυσικά, δεν μιλάμε για τις καρυάτιδες, την Κνωσό, τον Λέοντα της Χαιρώνειας ή τους τάφους της Βεργίνας. Αυτά τα βλέπουν όλοι. Για αυτά τα μνημεία συρρέουν από όλες τις γωνιές της Γης. Αυτό που δεν βλέπουμε, είναι ο άλλος πλούτος που υπάρχει μπρος στα μάτια μας. Ποιος είναι αυτός; Μα οι ελιές για παράδειγμα που φυτρώνουν ανάμεσα στα μνημεία. Τις ελιές της Αρχαίας Ολυμπίας ας πούμε! Το διεισδυτικό επιχειρηματικά βλέμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, συνέλαβε μια καταπληκτική ιδέα την οποία μοιράστηκε με την επί του Πολιτισμού υπουργό του και στη συνέχεια μέσω συνέντευξης με όλους τους Έλληνες.

Γιατί να μην μαζεύουμε τον καρπό από αυτά τα δένδρα και στη συνέχεια να τον πωλούμε στους τουρίστες; Λάδι και ελιές, από αγιασμένο τόπο. Από την Ολυμπία! Άφωνο έμεινε το πανελλήνιο στο άκουσμα αυτής της καινοτόμου επιχειρηματικής ιδέας. Μα πώς δεν το είχε σκεφθεί κανείς; Γιατί η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας υπάρχουν χιλιάδες αρχαιολογικοί χώροι. Ανάλογα με την περιοχή, έχουμε και την αντίστοιχη χλωρίδα. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα στον Όλυμπο να πουλάμε βατόμουρα, τις περίφημες ορχιδέες Ολύμπου, ή βελανίδια.

Στους Δελφούς, να διαθέτουμε την αυτοφυή δάφνη της Πυθίας! Οι φακές της υφηλίου, θα αποκτήσουν πραγματικά άλλη γεύση. Υπέροχη ιδέα. Ολόκληρο υπουργείο εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων εντός των αρχαιολογικών χώρων θα μπορούσε να ιδρυθεί. Όμως προκύπτουν εδώ και κάποια ερωτηματικά. Προφανώς, μέχρι να γίνει πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης, οι ελιές, τα βατόμουρα, οι δάφνες κ.λπ., ήταν εκεί. Για εκατοντάδες χρόνια. Ποιος εκμεταλλευόταν όλο αυτό το διάστημα τον καρπό αυτών των δημόσιων δένδρων και φυτών; Κανείς; Δηλαδή, άφηναν τον καρπό να σαπίζει πάνω στο δέντρο;

Δεν τα κλάδευαν; Δεν τα φρόντιζαν με ζιζανιοκτόνα, λιπάσματα και άλλα τέτοια συναφή; Άρα, αν κάποιος εκμεταλλεύονταν τις ελιές και όλα τα υπόλοιπα χωρίς άδεια, υπάρχει θέμα. Αν τα άφηναν έτσι, να χάνονται, να σαπίζουν προφανές είναι πως το δημόσιο έχανε έσοδα. Γιατί, πραγματικά, σκεφθείτε επί διακόσια σχεδόν χρόνια πόσα είναι τα διαφυγόντα κέρδη από τόσες πολλές σοδιές. Εγώ προσωπικά εκατό ριζούλες ελιές έχω στο χωριό κληρονομιά από τη μάνα μου (τις δηλώνω ε;…) και εξοικονομώ το λάδι της χρονιάς, δίνω και σε φίλους από κανένα μπουκαλάκι.

Από την άλλη, τι κρίμα για κάποιους αρχαιολογικούς χώρους που δεν διαθέτουν χλωρίδα. Έτσι την πάτησαν οι αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό της Θεσσαλονίκης. Εκεί που σε πείσμα όλης της ανθρωπότητας, ο κ. Μητσοτάκης με την επί του Πολιτισμού υπουργό του, θέλει να τεμαχίσει ένα μοναδικό μνημείο που βρέθηκε στα έγκατα της Θεσσαλονίκης κατά την διάνοιξη σήραγγας του μετρό που κατασκευάζεται εκεί. Όπως είναι φυσικό, εκεί κάτω, δεν φυτρώνει τίποτα. Οπότε, τι το θέλουμε;

Το αρχαίο έχει αξία μόνον εάν συνοδεύεται και από καμία ελιά, κανένα ροδάκινο, χόρτα ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να βοηθήσει την ανάπτυξη. Δυστυχώς, η «Βυζαντινή Πομπηία» όπως ονομάστηκαν τα «αρχαία της Βενιζέλου», δεν διαθέτουν ελιές θρούμπες. Οπότε, μπορούμε να τεμαχίσουμε τα αρχαία, να τα μεταφέρουμε αλλού, να πληρώσουμε καθυστερούμενα στους εργολάβους και μετά να τα ξαναφέρουμε στη θέση τους και να τα συναρμολογήσουμε.

Κι αν περισσέψει κανένα κομμάτι, μικρό το κακό. Συχνά συμβαίνει και στα παιχνίδια LEGO αυτό. Εμπρός λοιπόν για το μεγαλόπνοο σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τώρα που λήγει και το εορταστικό έτος για τα 200 χρόνια της ελληνικής παλιγγενεσίας, ας ανακράξουμε: Εμπρός για τις αρχαιότητες και τις ελιές θρούμπες!

Βουλευτής Ανατολικής Αττικής και αναπληρωτής Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.