Της Μυρτώς Κοροβέση από την Kυριακάτικη Kontranews
Αυτά είναι τα δυο πράγματα που εγώ προσωπικά θέλω να πω. Αρχικά, έχω την ανάγκη να πω πάνω από 8.000 ευχαριστώ σε έναν έναν συνάνθρωπο μου, φίλο, γείτονα, γνωστό και άγνωστο που με ψήφισε, μα κυρίως που με πίστεψε και που με εμπιστεύτηκε καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της εκλογικής μάχης. Το μεγαλύτερο δώρο της διαδρομής αυτής ήταν όλοι εκείνοι, ήσασταν όλοι εσείς.
Όμως, επειδή για μας το συλλογικό υπερτερεί του ατομικού, οφείλω να πω και μια συγγνώμη. Ζητάω συγγνώμη απ’ όλους εκείνους που δεν έπεισα και που δεν πείσαμε. Που ενδεχομένως απογοητεύσαμε και που σε κάθε περίπτωση είναι πιθανό να μην τους ακούσαμε όταν μας «φώναζαν». Και νομίζω ότι οι δυο αυτές λέξεις που γράφω και που διαβάζεις, προέρχονται όχι μόνο από το δικό μου, αλλά από το στόμα όλων μας.
Την 21η Μαΐου λάβαμε ένα μήνυμα από τον λαό και πρέπει να το ακούσουμε προσεκτικά.
Από εδώ και πέρα, οφείλουμε να αλλάξουμε πολλά και να πορευτούμε με περισσότερη αποφασιστικότητα και σοβαρότητα. Τα λάθη ήταν δικά μας και ήταν αρκετά.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από το δάχτυλό του. Όχι μόνο ανέλαβε την ευθύνη, ζήτησε συγγνώμη, αλλά για ακόμη μια φορά δεν το έβαλε στα πόδια, δεν προσπάθησε να βρει δικαιολογίες και αφορμές, και εντούτοις έμεινε να παλέψει για την επόμενη ημέρα. Και το σημαντικότερο, έδωσε τέλος στο πένθος και στην εσωστρέφεια του επικράτησε στο κόμμα τις πρώτες μέρες και κήρυξε ηχηρά τον συναγερμό της επόμενης, σημαντικότερης, μάχης. Πράγματι, το πολιτικό αφήγημα που χτίστηκε μέχρι τις εκλογές της 21ης του Μάη ήταν θολό και μετέωρο. Οι συνεχόμενες συζητήσεις για το πρώτο εξάμηνο του 2015, για την απλή αναλογική και τις πιθανές συνεργασίες, οι άστοχες και βλαβερές δηλώσεις στελεχών δημιούργησαν ένα μη θετικό κλίμα και μεγάλη απογοήτευση για τον αντιπολιτευόμενο λόγο. Έπρεπε να ακουστούν οι θέσεις μας, οι διαφωνίες που έχουμε με τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, οι διαφορές και όσα μπορούμε να πράξουμε για να καλυτερέψουμε την ελληνική κοινωνία. Δεν ακούστηκαν όμως! Και γι’ αυτό, από σήμερα είναι υποχρέωσή μας να παλέψουμε για την αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου στη χώρα.
Τώρα λοιπόν τι κάνουμε; Κάνουμε γρήγορες και καίριες αλλαγές στην εικόνα και στο ύφος του κόμματος, μα κυρίως να σεβόμαστε το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας. Πρέπει να καταλάβουμε και, επιτέλους, να αποδεχτούμε ότι η κάλπη είναι η ύψιστη εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας. Το δικό μου συμπέρασμα συνοψίζεται στο εξής: Ως η νεότερη υποψήφια στις φετινές εκλογές, η επιβράβευση και η πίστη του κόσμου στο πρόσωπό μου, μου δείχνει ότι οι κοινωνικές απαιτήσεις επιβάλλουν νέους στη Βουλή, και όχι μόνο ανθρώπους που φοράνε γραβάτες και πολλές φορές πνίγονται μέσα σε αυτές. Η γενιά που δεν εκπροσωπήθηκε ποτέ μέχρι σήμερα στο ελληνικό κοινοβούλιο δίνει το μήνυμά της. Θέλει να ταυτιστεί με τα πρόσωπα που την καταλαβαίνουν. Και, νομίζω, ήρθε η ώρα να αφουγκραστούμε τη λαϊκή ετυμηγορία και τις απαιτήσεις της.
Στις 25 Ιουνίου το πρωί οι κάλπες στα εκλογικά τμήματα της επικράτειας θα είναι άδειες και την ίδια μέρα θα κληθούμε όλοι μαζί να τις γεμίσουμε ξανά. Έχουμε την ευκαιρία, λοιπόν, να τις γεμίσουμε αλλιώς. Να ψηφίσουμε διαφορετικά. Να αποφασίσουμε εκ νέου. Μπορούμε να ψηφίσουμε με γνώμονα το όραμα μας, με γνώμονα τις διεκδικήσεις μας και με πυξίδα το πρόγραμμά μας. Ένα πρόγραμμα που δείχνει ξεκάθαρα το πώς θέλουμε να κυβερνήσουμε τη χώρα για μια Ελλάδα όχι των επιδομάτων και της αισχροκέρδειας, αλλά της δημοκρατίας, της αξιοκρατίας και των ίσων ευκαιριών. Ελπίδα και πυλώνας μας είναι μια Ελλάδα δίκαιη με τον Αλέξη μπροστά. Είναι ευκαιρία, λοιπόν, να δώσουμε αυτή τη μάχη με χαμόγελο, αισιοδοξία αλλά και ενσυναίσθηση. Δεν έχει τελειώσει τίποτα, οι εκλογές τώρα αρχίζουν. Πάμε δυνατά για μια σοβαρή και υπεύθυνη απάντηση σε αλαζονικές πρακτικές που κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους και μετρούν αντίστροφα για να τις εφαρμόσουν. Αν στις 25 Ιουνίου είμαστε μαζί, τότε σε διαβεβαιώ, ακόμα δεν έχει κριθεί τίποτα.
* Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
