Θυμάστε το στίχο ενός σημαντικού-μελοποιημένου-ποιήματος; «Όμως, εγώ δεν παραδέχομαι την ήττα».
Αυτό τον στίχο μας θυμίζει η στάση της αντιπολίτευσης, μετά και τα όσα συνέβησαν κατά την προχθεσινή συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου. Δεν είναι μόνο ότι χρησιμοποίησαν τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης συνεδρίασης, ως «τρανή» απόδειξη της «κατωφερικής» πορείας, της ελληνικής οικονομίας, αλλά και ως επιβεβαίωση του ισχυρισμού τους, ότι δεν υπάρχει «καθαρή έξοδος», αλλά ένα «άτυπο», τέταρτο Μνημόνιο. Μέχρι και πρόωρες εκλογές ή και «ελικόπτερα» είδαν κάποιοι «ανεξάρτητοι» παρατηρητές.
Από πού ν` αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Κατ` αρχήν, επειδή και αυτό ακούστηκε, εάν είχε επικρατήσει η άποψη περί «προληπτικής πιστωτικής γραμμής», ήδη θα είχαμε επιστρέψει, αναγκαστικά, σε καθεστώς μνημονίου, εξαιτίας, ακριβώς, της αδυναμίας πρόσβασης στις αγορές, στην παρούσα φάση.
Δεύτερον, επειδή γίνεται και πάλι επίκληση των ομοειδών παραδειγμάτων, της Πορτογαλίας και της Κύπρου, μήπως μπορούν, από την αξιωματική αντιπολίτευση ας πούμε, να μας ενημερώσουν, ποιο ήταν το επίπεδο των επιτοκίων δανεισμού, αλλά και κρίσιμων οικονομικών δεικτών, όπως ο ρυθμός ανάπτυξης, στις συγκεκριμένες χώρες, κατά την αντίστοιχη χρονική περίοδο, δηλαδή αμέσως μετά την έξοδο τους, από τα δικά τους προγράμματα προσαρμογής; Γιατί, εμείς επί παραδείγματι, θυμόμαστε ότι για την Πορτογαλία, στο αντίστοιχο διάστημα, υπήρχε συζήτηση ακόμη και για το ενδεχόμενο επανόδου της, σε καθεστώς Μνημονίου, λόγω των υψηλών επιτοκίων δανεισμού…
Ως προς τα καθ` ημάς: Μόλις πριν λίγες εβδομάδες, είχαμε την πρώτη επίσκεψη εκπροσώπων, των λεγόμενων Θεσμών. Υπήρχε η παραμικρή σχέση με τα θρίλερ που ζούσαμε, τα προηγούμενα χρόνια; Ακόμη και στο θέμα των συντάξεων, που σε τελευταία ανάλυση, εντάσσονται στις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν στην περίοδο ισχύος του προγράμματος, πιστεύει κανείς, με το χέρι στην καρδιά, ότι θα ήταν δυνατή η αναστολή του μέτρου, αν βρισκόμασταν, ακόμη, σε καθεστώς μνημονίου;
Ακόμη και η ριζική αντιμετώπιση του βασικού προβλήματος με τις τράπεζες, απ` όπου προέκυψε η προχθεσινή κατάρρευση των χρηματιστηριακών τιμών, που έχει να κάνει με τα «κόκκινα δάνεια», πιθανόν με τη δημιουργία της λεγόμενης «κακής τράπεζας», δε θα ήταν δυνατό, σε καθεστώς συνέχισης της μνημονιακής επιτήρησης. Το ίδιο ισχύει και για άλλες εκκρεμότητες, από την προηγούμενη περίοδο, όπως τα ιδιωτικά χρέη και ο αποκαλούμενος «εξωδικαστικός συμβιβασμός».
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
