«Μην τα αφήνετε τα παιδιά από τα μάτια σας» – Τα λάθη που κάνουν συχνά οι γονείς στη θάλασσα — Ειδικός εξηγεί στο ΕΡΤNews

«Μην αφήνετε τα παιδιά από τα μάτια σας», επισήμανε ο παίδιατρος – εντατικολόγος, πρώην διευθυντής της ΜΕΘ στο νοσοκομείο Παίδων «Αγ. Σοφία» Τάσος Χατζής, μιλώντας στην εκπομπή του ΕΡΤNews «Συνδέσεις» και τους Χριστίνα Βίδου και Κώστα Παπαχλιμίντζο.

Ενώ πρόσθεσε:

«Όταν μιλάμε για παιδιά πρέπει να μιλάμε για τους γονείς. Τα παιδιά είναι στην ευθύνη και στην επιτήρηση των γονιών.

Άρα το μήνυμα προς τους γονείς και δεν είναι να τους ενοχοποιήσουμε, είναι για να τους βοηθήσουμε. Μην αφήνετε τα παιδιά από τα μάτια σας. Και βεβαίως μπορεί κάποιο παιδάκι να ξεφύγει. Και πάλι όμως ο γονιός πρέπει και αυτό να σκεφτεί, ότι “μπορεί να μου ξεφύγει” (…) Άρα πάντα οι γονείς ανά πάσα στιγμή να ξέρουν ότι βλέπουν το παιδί τους, ότι είναι κοντά τους όπου και να βρίσκονται. Μιλάμε για μικρά παιδιά γιατί αν θελουμε να μιλήσουμε για τους εφήβους είναι κάπως διαφορετικό».

Όχι μπάνιο το μεσημέρι

Αναφερόμενος στους χρονικούς περιορισμούς για την παραμονή στη θάλασσα, ο κ. Χατζής ανέφερε:

«Κατ’ αρχάς το φαγητό συνδυάζεται με την ανάπαυση. Άρα λοιπόν το παιδί μετά το μεσημεριανό φαγητό, κανονικά πρέπει να ξεκουράζεται. Είναι και η ώρα που έχει τη μεγάλη ζέστη. Ο ήλιος χτυπάει κάθετα και θερμαίνει τον άνθρωπο. Όχι μόνο τον καίει, τον θερμαίνει κιόλας. Άρα λοιπόν δεν επιτρέπεται το παιδί να πάει για μπάνιο το μεσημέρι».

Ενώ διευκρίνισε:

«Ο εγκέφαλος δέχεται ένα ενεργειακό φορτίο που είναι θερμικό το οποίο δεν το δέχεται, δεν το ανέχεται. Είναι σωστό βεβαίως τα παιδιά να φοράνε μπλουζάκι, να έχουν καπέλο, γυαλιά. Τα παιδιά δεν κάνουν ηλιοθεραπεία μεν, αλλά η θερμική ενέργεια περνάει από τα ρούχα. Δεν προστατεύουν μόνο το καπελάκι και τα ρούχα, άρα δεν αφήνουμε το παιδί στον ήλιο (…) Η θερμική ενέργεια είναι ό,τι χειρότερο για τον ανθρώπινο και ειδικά τον παιδικό εγκέφαλο».

Είπε, ακόμη:

«Το πρόβλημα της εποχής μας είναι η παχυσαρκία. Άρα λοιπόν κανονικό φαγητό – και το καλοκαίρι βεβαίως και δροσερά φαγητά και νερό αρκετό και ανάπαυση (…)

Το μεσημέρι πρέπει να είμαστε σε σκιερό, δροσερό μέρος, που δεν δεν ασφυκτιά. Το παιδί να μην παίζει σε ένα κλειστό δωμάτιο το οποίο θερμαίνεται και γίνεται θερμοκήπιο / θερμοθάλαμος».

Στα ρηχά οι περισσότεροι πνιγμοί

«Στα ρηχά γίνονται οι πιο πολλοί πνιγμοί στα μικρά παιδιά. Γιατί πρώτον τα πολύ μικρά μπορεί να πέσουν στο νερό και να πέσουν με το πρόσωπο, αλλά εκείνη την ώρα χάνεται η αναπνοή. Ένα με δύο λεπτά αρκούν για να γίνει το κακό.

Δεύτερον, είναι στα ρηχά μεν, αλλά μπορεί να έρχεται κάποιο κύμα και να το καλύψει. Όταν είμαστε βαθιά και έχει κύματα, υπάρχει άνωση. Όταν είμαστε ρηχά δεν υπάρχει άνωση».

«Το παιδάκι δεν έχει ακόμη την ωριμότητα να σκεφτεί ότι “κάτι μου συμβαίνει και πρέπει να αντιδράσω”. Χάνει εύκολα την αντανάκλασή του, χάνει εύκολα τις αισθήσεις του και αμέσως πέφτει κάτω μπρούμυτα.

Ο μεγάλος έχει συνηθίσει ότι πάει κάτι να γίνει και προσπαθεί. Δεν σημαίνει ότι πάντα σώζεται, αλλά κάνει μια προσπάθεια.

Το παιδί δεν το κάνει. Γι’ αυτό πάντα λέμε για την πρόληψη πριν συμβεί το οτιδήποτε».

Για τους έφηβους, επισήμανε:

Έφηβοι, μην ξεπερνάτε τα όριά σας

«Οι έφηβοι είναι μεγάλοι σωματικά κατά κανόνα πλέον στην εποχή μας ξέρουν κολύμβηση, άρα δεν υπάρχει θέμα.

(…) Κάνουν όμως πράγματα που δεν πρέπει: Μια βουτιά από ψηλό βράχο ή να έχουν πιει πριν ή να κάνουν μεταξύ τους πατητή ή να προσπαθούν να πάνε πιο μακριά με μακροβούτι. Υπάρχουν πολλές τέτοιες ενέργειες που τις πιο πολλές φορές εντάξει, όλα πάνε καλά.

Μια φορά συμβαίνει όμως κάτι που δεν είναι καλό και έτσι στους εφήβους λέμε “μην ξεπερνάτε τα όριά σας, μην κάνετε τολμηρά πράγματα”.

Εξίσου ισχύει ότι το μεσημέρι με τον ήλιο να μην είναι συνέχεια ώρες στη θάλασσα και ώρες στην παραλία, γιατί κάποια στιγμή θα έρθει η κούραση».

Για τα φουσκωτά παιχνίδια θαλάσσης, είπε:

«Η “μπανάνα” δεν είναι ασφαλής. Μπορεί κάποιοι να ενοχλούνται γιατί είναι και επαγγελματικό το μέρος, αλλά συγγνώμη, δεν είναι ασφαλές παιχνίδι.

Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις όπου πέφτει ένας πίσω από τον άλλον και μπορεί ο ένας που είναι ήδη μες στο νερό να έρθει ο επόμενος από πάνω να τον χτυπήσει (…)

Όλα θέλουν μια σεμνότητα, μια πρόληψη, μια ασφάλεια.

Κάποιοι να επιτηρούν και να ελέγχουν και να βάζουν τα όρια. Και ο κάθε γονιός να προσέχει το παιδί του και οι έφηβοι τον εαυτό τους, γιατί προφανώς αυτοί δεν θα είναι υπό την επιτήρηση των γονιών».