Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΟΗΕ
Η ανθρωπιστική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από τον συντονισμό, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, τόνισε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, σε ομιλία του στη συνάντηση αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην Παγκόσμια Ανθρωπιστική Σύνοδο του ΟΗΕ, στην Κωνσταντινούπολη.
«Εμείς, στην Ελλάδα, αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα δύο σημαντικές κρίσεις: Την οικονομική και την προσφυγική» επεσήμανε ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας: «Βρισκόμαστε στο κέντρο μίας γειτονιάς που αντιμετωπίζει πολύ σημαντικά ζητήματα ασφάλειας». Σε αυτό το πλαίσιο, μίλησε για το πόσο σημαντικές είναι οι συζητήσεις που διεξάγονται σήμερα και αύριο στη σύνοδο, «προκειμένου να εμπλουτίσουμε τις αντιδράσεις μας σε εκείνη την κρίση που βρίσκεται πίσω από όλες τις υπόλοιπες: Την ανθρωπιστική κρίση».
Ο κ. Τσίπρας, αφού ευχαρίστησε θερμά τα Ηνωμένα Έθνη για τη σύγκληση αυτής της διάσκεψης και την Τουρκία που τη φιλοξενεί, ανέφερε ότι αυτή η διάσκεψη είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ, σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία ο αριθμός των ανθρώπων που χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας αυξάνεται καθημερινά.
«Έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση, χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα, που να αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια» σημείωσε ο πρωθυπουργός. «Αυτό το νέο όρμα δεν θα μπορέσουμε να το αναπτύξουμε χωρίς να δημιουργήσουμε, επίσης, ένα νέο όραμα για την ανθρωπότητα στο σύνολό της» συμπλήρωσε.
«Πριν από 70 χρόνια, η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα υπογράμμισε την ανάγκη να προστατέψουμε την έμφυτη αξιοπρέπεια, την ισότητα και τα απαράγραπτα δικαιώματα όλων των ανθρώπων» τόνισε και επεσήμανε ότι «από τότε, έχουν γίνει σημαντικά βήματα προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το ανθρωπιστικό δίκαιο αποτελούν πρότυπα, για τα οποία κρίνονται όλα τα κράτη». «Έχουμε, όμως, πολύ δρόμο να κάνουμε ακόμα» ανέφερε για να προσθέσει: «Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε μεγαλώνουν και έχουν πολύπλευρες ανθρωπιστικές συνέπειες».
Ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργού:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τα Ηνωμένα Έθνη για τη σύγκληση αυτής της διάσκεψης και την Τουρκία που την φιλοξενεί.
Σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο αριθμός των ανθρώπων που χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας αυξάνεται καθημερινά, η διάσκεψη αυτή είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ.
Έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση, χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα που να αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια.
Και δεν θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε αυτό το νέο όραμα χωρίς να δημιουργήσουμε, επίσης, ένα νέο όραμα για την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Πριν από 70 χρόνια, η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα υπογράμμισε την ανάγκη να προστατέψουμε την έμφυτη αξιοπρέπεια, την ισότητα και τα απαράγραπτα δικαιώματα όλων των ανθρώπων.
Από τότε, έχουν γίνει σημαντικά βήματα προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το ανθρωπιστικό δίκαιο αποτελούν πρότυπα, για τα οποία κρίνονται όλα τα κράτη.
Έχουμε όμως πολύ δρόμο να κάνουμε ακόμα.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε μεγαλώνουν, – και έχουν πολύπλευρες ανθρωπιστικές συνέπειες.
Εμείς, στην Ελλάδα, αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα δύο σημαντικές κρίσεις: την οικονομική και την προσφυγική. Και βρισκόμαστε στο κέντρο μιας γειτονιάς που αντιμετωπίζει πολύ σημαντικά ζητήματα ασφάλειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο σημαντικές είναι οι συζητήσεις που διεξάγονται σήμερα και αύριο, προκειμένου να εμπλουτίσουμε τις αντιδράσεις μας σε εκείνη την κρίση που βρίσκεται πίσω από όλες τις υπόλοιπες: την ανθρωπιστική κρίση.
Και αυτή η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από τον συντονισμό, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη.
Σας ευχαριστώ».
Η ομιλία του πρωθυπουργού στην Στρογγυλή Τράπεζα «Δεν αφήνουμε κανέναν πίσω: μια δέσμευση για την αντιμετώπιση του αναγκαστικού εκτοπισμού» στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Συνόδου του ΟΗΕ
Οι αναγκαστικές εκτοπίσεις άγγιξαν νέο ιστορικό ρεκόρ το 2016. Ο πόλεμος στη Συρία και το Ιράκ, όπως και η πολιτική κατάσταση στο Αφγανιστάν, είχαν σημαντική συνεισφορά σε αυτήν την τάση. Βεβαίως, το μεγάλο βάρος έπεσε στις χώρες που γειτονεύουν με την Συρία: τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία.
Χώρες οι οποίες αξίζουν τον έπαινο και την αλληλεγγύη μας για το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν την πρόκληση της φιλοξενίας εκατομμυρίων ανθρώπων, που βρίσκονται σε ανάγκη.
Για πρώτη φορά, ωστόσο, αυτές οι ροές ασκούν τεράστιες πιέσεις στην ίδια την Ευρώπη. Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόκληση του μεταναστευτικού παίρνει για πρώτη φορά τέτοια έκταση, όχι μόνο ως περιφερειακό και παγκόσμιο ζήτημα, αλλά και ως ευρωπαϊκό, υπογραμμίζοντας τις ευθύνες της Ευρώπης.
Οπωσδήποτε, η πρώτη προτεραιότητα στην εξάλειψη των εκτοπισμών, είναι να αντιμετωπίσουμε τις βασικές αιτίες: τον πόλεμο και τις διώξεις. Με αυτήν την έννοια, χρειάζεται να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας για πολιτική λύση στις συγκρούσεις και για τον σεβασμό του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Πρέπει να ενισχύσουμε τις πρωτοβουλίες μας απέναντι στα δίκτυα των τρομοκρατών, όπως, επίσης, και να προωθήσουμε την μετασυγκρουσιακή πολιτική σταθερότητα.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ενσωματώσουμε την συνεργασία στο προσφυγικό πεδίο, στην εξωτερική και οικονομική μας πολιτική, σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Αυτό σημαίνει την στήριξη των χωρών προέλευσης και διέλευσης, όχι μόνο με όρους βοήθειας και ενίσχυσης των δυνατοτήτων τους, αλλά επίσης και στην προώθηση της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Κρίσιμη επίσης, είναι η ενίσχυση των προσπαθειών μας για την επανεγκατάσταση των προσφύγων, σε χώρες που μπορούν να τους υποστηρίξουν. Μόνο μέσα από την εγκαθίδρυση ισχυρών νομικών οδών για το άσυλο και τη μετανάστευση, μπορούμε πραγματικά να υπονομεύσουμε τα εγκληματικά κυκλώματα διακίνησης που λειτουργούν στην περιοχή, καθώς και την παράνομη μετανάστευση.
Δυστυχώς, η πρόοδος της μετεγκατάστασης είναι εξαιρετικά φτωχή, ακόμα και προς ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δεν έχουν επωμισθεί κανένα βάρος προσφυγικών ροών. Από την περασμένη χρονιά, λιγότεροι από χίλιοι άνθρωποι έχουν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη -παρά τις δεσμεύσεις για δεκάδες χιλιάδες- ενώ δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη ένας σταθερός μηχανισμός επανεγκατάστασης προσφύγων από την Τουρκία προς αυτά τα κράτη.
Ζωτικής σημασίας από την άποψη αυτή, είναι επίσης η προώθηση των συμφωνιών επανεισδοχής με τις χώρες διέλευσης και προέλευσης, που θα συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην αποθάρρυνση της παράνομης μετανάστευσης, ενώ, παράλληλα, θα διασφαλίζουν όλα τα δικαιώματα στην παροχή ασύλου. Η ελληνοτουρκική συνεργασία στη βάση της Συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας είναι πολύ καλή και προσβλέπουμε στην περαιτέρω ενίσχυσή της.
