Έβλεπα τη συζήτηση στη Βουλή, συζήτηση τρόπος του λέγειν αλλά λέμε τώρα, και κάποια στιγμή ακούω τον φέρελπι πολιτικό και εν δυνάμει πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, να λέει στον δεκάρικό του: “Δεν θα ανεχθούμε μία χώρα ξέφραγο αμπέλι….. Για ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ οι όροι δημόσια τάξη, ασφάλεια και αστυνομία είναι λέξεις σχεδόν απαγορευμένες, είναι λέξεις που σας προκαλούν αλλεργία», είπε και συνέχισε με τον ίδιο στόμφο: «Κάποιοι βάπτισαν διαδηλώσεις, τις συγκεντρώσεις των 50 ατόμων που έκλειναν την Αθήνα, κάποιοι βάπτισαν ελευθερία τις καταδρομικές επιχειρήσεις από το άβατο των Εξαρχείων». «Κάποιοι», συνέχισε ο πρόεδρος της ΝΔ, «έμπλεξαν την ελευθερία με την ασυδοσία και εγκατέλειψαν δύο αξιώματα: Η ελευθερία του κάθε πολίτη σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου και η εσωτερική ασφάλεια αποτελεί κεντρικό πυλώνα της λειτουργίας του κράτους και δεν εκχωρείται». Και όσο τον άκουγα μου ήρθε στο μυαλό πως ο άνθρωπος βρήκε βήμα, τώρα που έγινε αρχηγός και είπε όλα τα παιδικά απωθημένα του. Μου ήρθε όμως στο νου και η ρύση του πατέρα του, μιλώντας προς τους Αστυνομικούς: το κράτος είστε εσείς! Τελικά σόι πάει το βασίλειο.
