Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να αποτελεί σύμπτωση, λένε. Το καλοκαίρι έφταιγε ο ασυνήθιστος καύσωνας. Μαζί με τους μετεωρολόγους φυσικά και τους ανεύθυνους πολίτες. Τώρα βρέθηκε ο «ένοχος» σε μία ιδιωτική εταιρεία, το ρόλο της οποίας, παρεμπιπτόντως, εποφθαλμιούν και άλλοι, εν όψει επικείμενης λήξης της σύμβασης παραχώρησης.
Ως πότε όμως νομίζουν ότι θα κρύβουν τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»; Που δεν είναι άλλο από το περίφημο «επιτελικό κράτος». Οι επιφανείς εκπρόσωποι του οποίου, έλαμψαν και πάλι δια της απουσίας τους. Ασε που έχουν και δικά τους μπλεξίματα, από τα οποία δεν φαίνεται να ξεμπλέκουν.
Μέρος αυτής της «παγκόσμιας πρωτοτυπίας», στον τρόπο διακυβέρνησης μίας χώρας, αλλά και χαρακτηριστικό της ιδιοτυπίας του, αποτελούν και τα διαβόητα golden boys του ΔΕΔΔΗΕ, με τις ετήσιες αποδοχές εκατομμυρίων ευρώ, που «κατάφεραν» να βυθίσουν ξανά τη «μισή Αττική» στο σκοτάδι κι είχαν το θράσος να λένε ξεδιάντροπα ψέματα από πάνω.
Αν κάτι κατέρρευσε, για μία ακόμη φορά, είναι αυτή η ιδιότυπη αντίληψη, που εκπορεύεται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ότι μία χώρα θα πρέπει να κυβερνάται όπως μία ανώνυμη εταιρεία, από τεχνοκράτες, που μόνο προσόν είναι η ασύνορη απληστία και η πλήρης αδιαφορία για την κοινωνία και τις ανάγκες της. Με αυτό το κριτήριο, άλλωστε, δεν επελέγη ο νυν υπουργός Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης, ως «μεταγραφή» εκ Κύπρου;
Την τεχνογνωσία του από την εμπειρία του ως επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν πρόβαλαν;
Τώρα, χωρίς αιδώ, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, ετοιμάζονται να τον «ρίξουν στα σκυλιά». Τώρα μάλιστα, πολλοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο νοσταλγούν τον κ. Χαρδαλιά. Αυτόν που δε δίστασαν, λίγους μήνες πριν, να «θυσιάσουν» ως την ιδανική, βολική «Ιφιγένεια».
Αποκαλύπτεται μάλιστα, από έγκυρες δημοσιογραφικές γραφίδες, πως η αρχική πρωθυπουργική πρόθεση ήταν η πλήρης «εκτόπισή» του από την κυβέρνηση. Είχαν βρει άλλωστε το asset, τον εκ Κύπρου φιλόδοξο πολιτικό, με το έντονο τεχνοκρατικό προφίλ.
Η επισήμανση ότι η μόνη κυβερνητική του εμπειρία εξαντλούνταν στο ρόλο του Εκπροσώπου, πέρασε απαρατήρητη, αν δε θεωρήθηκε κακόβουλη, από κάποιους μεμψίμοιρους και μικρόψυχους. Τώρα, τον προορίζουν σε μία ακόμη τελετουργική «ανθρωποθυσία»; Ως πότε όμως θα κοροϊδεύουν την κοινωνία; Τους πήραν όλοι χαμπάρι… ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑ
