Με ποιο κόλπο μετά τις εκλογές κομματικοί παράγοντες και τραπεζικά στελέχη γλιτώνουν τα κακουργήματα και τα δανεικά μετατρέπονται σε αγύριστα. Κάποιος όμως τα πληρώνει και αυτός είναι ο Έλληνας φορολογούμενος
Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗ
Δημοκρατία με δανεικά. Θα μπορούσε κανείς να δώσει τον προαναφερόμενο χαρακτηρισμό στην ελληνική Δημοκρατία και να μην λαθέψει. Κι αυτό γιατί ένας από τους πυλώνες της Δημοκρατίας μας, τα κόμματα, κινείται με δανεικά. Μάλιστα τα δάνεια δύο μεγάλων κομμάτων είναι “κόκκινα”..
Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τον ισολογισμό του 2019 η Νέα Δημοκρατία χρωστά στις τράπεζες 309 εκατομμύρια ευρώ και το ΚΙΝΑΛ έχει οφειλές του ΠΑΣΟΚ 254 εκατομμύρια ευρώ (σίγουρα θα είναι περισσότερα γιατί τα δάνεια δεν εξυπηρετούνται και τα στοιχεία είναι του 2018. Πάντως, τα δύο κόμματα χρωστούν πάνω από 563 εκατομμύρια στις τράπεζες). Χρέη στις τράπεζες έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία, όμως εξυπηρετεί κανονικά, δηλαδή πληρώνει τις δόσεις και η οφειλή σύμφωνα με τα στοιχεία του 2018 ανερχόταν σε 3,9 εκατομμύρια ευρώ.
Μόνο στην Ελλάδα…
Πρόκειται για ένα άρρωστο, αμαρτωλό και επικίνδυνο φαινόμενο made in Greece. Και λέμε ελληνικό φαινόμενο, γιατί αν ρίξουμε μία ματιά σε άλλες τέσσερις χώρες της Ευρώπης, θα διαπιστώσουμε ότι πολύ πίσω από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ με τα 309 και 254 εκατομμύρια ευρώ χρέη προς τις τράπεζες, θα συναντήσουμε στην τρίτη θέση το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας με τραπεζικά δάνεια 48,2 εκατομμύρια ευρώ, το Σοσιαλιστικό κόμμα της Ισπανίας με 40,2 εκατομμύρια και το Λαϊκό κόμμα της Ισπανίας με 22,5 εκατομμύρια ευρώ. Και σκεφτείτε ότι το κυβερνητικό κόμμα της Γερμανίας εδώ και 20 χρόνια περίπου, το Χριστιανοδημοκρατικό της Μέρκελ χρωστάει μόλις 9,3 εκατομμύρια ευρώ.
Τι σημαίνει το τελευταίο; Σημαίνει πως παρότι η Χριστιανοδημοκρατία είναι πανίσχυρη στη Γερμανία, δεν προχώρησε σε πράξεις όπως τα δύο ελληνικά κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) με τεράστια χρέη.
Η ελληνική καθεστωτική αντίληψη
Το χειρότερο είναι πως τα τραπεζικά δάνεια που πήραν τα ελληνικά κόμματα αποκαλύπτουν και μία καθεστωτική αντίληψη. Γιατί; Για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον με τραπεζικά κριτήρια δεν θα μπορούσαν να πάρουν δάνεια. Καμία τράπεζα δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να τους δανειοδοτήσει. Γι΄ αυτό και βρέθηκαν κατηγορούμενα δεκάδες τραπεζικά στελέχη τα οποία ενέκριναν και χορήγησαν τα δάνεια στα κόμματα. Όμως, στην ελληνική Δημοκρατία βρίσκονται πάντα λύσεις για τα κόμματα της εξουσίας. Βλέπετε ένα πολύ σημαντικό τμήμα των πολιτών είναι οπαδοί και δεν βλέπουν όσα συμβαίνουν γύρο τους. Έτσι, η παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων από τα κόμματα, παραμένουν ατιμώρητη στην κάλπη.
Στα σκουπίδια οι δικογραφίες…
Επανερχόμενοι στα δάνεια των κομμάτων και τα τραπεζικά στελέχη, κατά των οποίων ασκήθηκαν ποινικές διώξεις, βρέθηκε μία ελληνικότατη πατέντα και οι δικογραφίες για τα δάνεια των κομμάτων θα βρεθούν στον κάλαθο των αχρήστων. Πως έγινε; Πολύ απλά, Ψηφίστηκε μία τροπολογία με την οποία έχει γίνει νόμος που ορίζει ότι για το κακούργημα της απιστίας απαιτείται έγκληση. Έτσι, αν οι τράπεζες δεν προχωρήσουν σε έγκληση δεν υπάρχει αδίκημα. Υπενθυμίζεται ότι η εν λόγω τροπολογία καταγγέλθηκε και από την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος. Πιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της τροπολογίας για τα δάνεια των κομμάτων; Πολύ απλά είναι η απαλλαγή τόσο των κατηγορούμενων για απιστία τραπεζιτών για όλα τα θαλασσοδάνεια όσο και όλων των υπευθύνων της ΝΔ (αλλά και του ΠΑΣΟΚ για τα δικά του θαλασσοδάνεια) που είναι υπόλογοι για ηθική αυτουργία σε κακούργημα. Και όπως βλέπετε, ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Δεύτερος λόγος είναι οι παρατυπίες και τα κόλπα που έκαναν τα δύο κόμματα για να πάρουν τα δάνεια και για να επιχειρήσουν να τα κρύψουν. Μόνο που για λίγο χάλασαν τα σχέδια γιατί στο δίπολο το ΠΑΣΟΚ αντικαταστάθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, με την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας και το σχηματισμό κυβέρνησης, επανήλθε η …κανονικότητα που θα έλεγαν και τα κυβερνητικά στελέχη.
Τα κόλπα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Ένα κόλπο λοιπόν που χρησιμοποιήθηκε είναι η εγγύηση. Ως εγγύηση δινόταν οι μελλοντικές επιχορηγήσεις των κομμάτων από το κράτος και τις οποίες δέχονταν οι τράπεζες (αν ήθελαν ας έκαναν διαφορετικά). Δηλαδή κόμματα και τράπεζες συμφωνούσαν ότι τα κόμματα θα παίρνουν σχεδόν πάντα τα ίδια ποσοστά στις εκλογές και το ύψος της επιχορήγησης θα είναι το ίδιο. Δυστυχώς γι΄ αυτούς, όμως, ούτε τα ποσοστά παρέμειναν ίδια, ούτε το ύψος της επιχορήγησης, η οποία μειώθηκε δραστικά στα χρόνια των μνημονίων.
Το δεύτερο κόλπο, που χρησιμοποιήθηκε κάποιες φορές, είναι η χορήγηση της ίδιας εγγύησης σε δύο τράπεζες και το τρίτο έγινε όταν η Αγροτική Τράπεζα απορροφήθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς. Τότε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια εκχωρήθηκαν σε μία Bad Bank η οποία ανέλαβε το έργο της είσπραξης από τους οφειλέτες. Όμως, τα δάνεια των κομμάτων δεν πήγαν στη Bad Bank, όπως έπρεπε, αλλά στην Τράπεζα Πειραιώς.
Δεν πληρώνουν…
Σήμερα τα δύο κόμματα αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια. Παρότι η Νέα Δημοκρατία έχει εκχωρήσει ένα μεγάλο μέρος της επιχορήγησης που παίρνει από το κράτος στην πληρωμή των δόσεων, η εξυπηρέτηση δεν είναι κανονική. Απόδειξη αυτού η αλματώδης άνοδος των χρεών προς τις τράπεζες σε ένα χρόνο. Σύμφωνα με τον ισολογισμό της η Νέα Δημοκρατία στο τέλος του 2018 χρωστούσε στις τράπεζες 279 εκατομμύρια ευρώ, στο τέλος του 2019 το χρέος ανέβηκε στα 309 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά 30 εκατομμύρια ευρώ.
Η εξέλιξη αυτή ακύρωσε και την οποιαδήποτε δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για νοικοκύρεμα των οικονομικών του κόμματος. Και σήμερα η κατάσταση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανεξέλεγκτη αν δεν υπάρξει κάποιου είδους παρέμβαση, ρύθμιση ή κάτι άλλο.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά
Η πορεία των χρεών της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ δικαιώνει και τον Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος σε συνέντευξη στο Kontra24 και τον Αιμίλιο Λιάτσο, είχε παραδεχτεί με ειλικρίνεια ότι λόγω της μείωσης της επιχορήγησης στα χρόνια των μνημονίων, δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια. Όμως, αν ο Άδωνις Γεωργιάδης ασπάζεται ακόμα την άποψη αυτή οφείλει να προχωρήσει σε ρύθμιση των δανείων και των πολιτών των οποίων τα εισοδήματα μειώθηκαν δραστικά στα χρόνια των μνημονίων.
Ως αρμόδιος υπουργός θα μπορούσε, αν ήθελε, να προωθήσει ρύθμιση που “κουρεύει” τα δάνεια και θα ορίζει δόση τόσο μικρότερη αναλογικά όσο μειώθηκαν οι επιχορηγήσεις των κομμάτων και τα εισοδήματα των πολιτών.
Όμως, ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει διαψευστεί στο σκέλος των δηλώσεων που αφορούσε τη δημιουργία του χρέους. Είχε πει πως για τα δάνεια δεν ευθύνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Να, όμως, που η πορεία της αύξησης κατά 30 εκατομμύρια ευρώ μόνο το 2019, δείχνει πως το χρέος αυξάνεται σημαντικά και στα χρόνια που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι επικεφαλής της Ν.Δ.
Αυξάνονται τα χρέη της ΝΔ
Πάντως, τα χρέη της ΝΔ δεν είναι μόνο 309 εκατομμύρια ευρώ. Είναι αρκετά μεγαλύτερα, αφού σύμφωνα με τον ισολογισμό της έχει οφειλές 11,9 εκατομμυρίων ευρώ προς προμηθευτές. Επίσης χρωστάει 35.000 ευρώ σε φόρους και τέλη, 93.000 ευρώ σε ασφαλιστικά ταμεία, ενώ όλες οι άλλες υποχρεώσεις ανέρχονται σε 227.000 ευρώ περίπου. Έτσι, το συνολικό χρέος του κυβερνώντος κόμματος έφτασε στο τέλος του 2019 σε 320.979.434,60 ευρώ από 290.574.240,66 ευρώ στο τέλος του 2018. Δηλαδή σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά 30,5 εκατομμύρια ευρώ περίπου.
