Του Σπύρου Σουρμελίδη από την Κυριακάτικη Kontranews
ΨΑΧΝΕΙ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ’21
Αναζητά παράθυρο ευκαιρίας για πρόωρες εκλογές ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πριν βγει το 2021. Προετοιμάζεται πυρετωδώς γι’ αυτό αλλά η μεγάλη του αγωνία είναι αν θα βρεθεί αυτό το παράθυρο ευκαιρίας, αν η πανδημία, η οικονομία και η… Τουρκία, αφήσουν χώρο και χρόνο για μια τέτοια επιλογή.
Πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση ξεκινά την προσπάθεια για να ψηφίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού, έως και 800.000 χιλ. εκτιμώντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία θα ψηφίσει την ΝΔ. Είναι αυτό «το κρυφό όπλο» του Μητσοτάκη υποστηρίζουν διάφοροι (φιλοκυβερνητικοί) αναλυτές. Η δημοσιότητα που δόθηκε στο όλο θέμα, ήταν μία ακόμα ένδειξη της προσπάθειας της κυβέρνησης να πάει σε πρόωρες εκλογές. Είχε βεβαίως προηγηθεί ο ανασχηματισμός με τον μαχητικό και με σκληρά δεξιές απόψεις, Μάκη Βορίδη να αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών δηλαδή το υπουργείο εκλογών, στη θέση του Τάκη Θεοδωρικάκου.
Η συζήτηση περί πρόωρων εκλογών έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες, με τον Κ. Μητσοτάκη να διαψεύδει προσωπικά ένα τέτοιο σενάριο, ενώ και πριν από λίγες μέρες ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βορίδης δήλωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν στον συνταγματικό τους χρόνο. Υπάρχει όμως και μια άλλη τοποθέτηση του πρωθυπουργού και άλλων στελεχών της ΝΔ: Το εμπόδιο της Απλής Αναλογικής πρέπει να ξεπεραστεί, γι’ αυτό και η κυβέρνηση έχει ήδη φροντίσει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε οι μεθεπόμενες εκλογές να γίνουν με ένα διαφορετικό νόμο που δίνει πλειοψηφία στο πρώτο κόμμα με μικρότερα ποσοστά και από το 40%.
Η κυβερνητική φθορά φέρνει πρόωρες κάλπες
Τις έχει πράγματι ανάγκη η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κ. Μητσοτάκης; Μπορεί μια νέα εκλογική αναμέτρηση να του δώσει την ίδια ή μεγαλύτερη εκλογική δύναμη από το 40% και 158 έδρες; Ή αντιθέτως θα μειώσει και το ποσοστό και τις έδρες;
Η απάντηση σε αυτό βρίσκεται στην επιδίωξη του Κ. Μητσοτάκη να κερδίσει μια παραπάνω τετραετία. Πριν την πανδημία, που όλα φαινότανε ρόδινα για τον κ. Μητσοτάκη, η πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, απέβλεπε στο να ξεπεραστεί το εμπόδιο της Απλής Αναλογικής. Με την ΝΔ να έχει αέρα θα ήταν πρώτο κόμμα άρα θα μπορούσε να πάει αμέσως σε επαναληπτικές εκλογές για να κερδίσει μια μεγάλη πλειοψηφία ακόμα και με περισσότερες από 158 έδρες.
Ήρθε όμως η πανδημία και η κατάσταση άλλαξε. Έχει περάσει ένας χρόνος και η κατάσταση γίνεται πολυπλοκότερη. Τα σχέδια επανεξετάζονται.
Τώρα υπάρχει φθορά της κυβέρνησης, η οποία γίνεται συνεχώς εντονότερη και με μεγαλύτερη ταχύτητα. Οι πρόωρες εκλογές αποκτούν πλέον σημασία επιβίωσης και όχι «μιας ακόμα περήφανης νίκης».
Η φθορά σε συνδυασμό με την Απλή Αναλογική φέρνει αναγκαστικά επαναληπτικές εκλογές ς ένα πολυπλοκότερο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Δεν είναι εύκολο για κανέναν, ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ανασφάλεια του πρώτου είναι ορατή.
Ο Κ. Μητσοτάκης λοιπόν πρέπει να τρέξει πριν οι εξελίξεις, πριν η τριπλή κρίση, δηλαδή πανδημία, οικονομία, ελληνοτουρκικά (μην τα ξεχνάμε αυτά) ανατρέψουν πλήρως τις ισορροπίες, πριν δημιουργηθούν μη διαχειρίσιμες καταστάσεις.
Πόσο μάλλον που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης και η ΝΔ ακόμα αντέχουν και έχουν χρόνο για να ελέγξουν τις εξελίξεις. Τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων όμως δείχνουν ότι υπάρχει φθορά με επιταχυνόμενους ρυθμούς αλλά και εύρος.
«Αν υπάρχει παράθυρο ευκαιρίας σε σχέση με την πορεία της πανδημίας, η κυβέρνηση θα κάνει εκλογές. Το επιδιώκει γιατί δεν θέλει να αντιμετωπίσει το ερχόμενο διάστημα και την οικονομική κρίση και τα ελληνοτουρκικά» εκτιμά ένας έμπειρος αναλυτής και πολιτικός επιστήμονας, ο Ηλίας Νικολακόπουλος (Στο Κόκκινο). Αναφερόμενος τον προηγούμενο Δεκέμβρη (εφ. Εποχή) στον εμβολιασμό και στην βιασύνη της κυβέρνησης να μιλήσει για «Ελευθερία» εξηγούσε ότι «η κυβέρνηση ροκανίζει το χρόνο και παίρνει μια παράταση για να μπορεί να πει το καλοκαίρι «εγώ σας έσωσα». Και ας έχουν μείνει μόνο ερείπια. Αρκεί να μπορεί να πάει σε διπλές εκλογές, Σεπτέμβρη και Οκτώβρη. Επομένως, αυτή τη στιγμή την ενδιαφέρει να μην βρεθεί αντιμέτωπη με μια καταστροφή, σε υγειονομικό και σε οικονομικό επίπεδο».
Συγχρόνως ο κ. Νικολακόπουλος υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε αμηχανία: «Όπως φαίνεται έχει αρχίσει η φθορά της κυβέρνησης, κυρίως στο ζήτημα της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να παγιώνεται σε ένα ποσοστό αντίστοιχο των ευρωεκλογών του 2019, δηλαδή στο 25%. Μοιάζει, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει ενσωματώσει πραγματικά τα κέρδη που κατέγραψε μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων. Και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να έχει κέρδη από τη φθορά της κυβέρνησης και του ΚΙΝΑΛ».
Την ίδια εκτίμηση έχουν και άλλοι αναλυτές, ακόμα και αυτοί που υποστηρίζουν την κυβέρνηση και τα πλεονεκτήματά της.
Συμπέρασμα: Το 2021 είναι ο κατάλληλος χρόνος για την κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη να επιβιώσουν, κερδίζοντας μια παράταση κυβερνητικής ζωής.
Υπάρχει ένα ακόμα ερώτημα. Τι νόημα έχει η παράταση ζωής αν τα προβλήματα είναι ίδια και αξεπέραστα; Καλώς ή κακώς οι πολιτικοί (ανά τον κόσμο) ειδικά στην Ελλάδα δεν σκέφτονται τα προβλήματα αλλά την πολιτική τους επιβίωση. Η παραμονή στην εξουσία έχει οφέλη, διαμορφώνει ισορροπίες και πολιτικές που δεν έχουν επιστροφή και ας ζούμε μέσα στην καταστροφή. Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι η χρεοκοπία και τα Μνημόνια. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία όπως και η άποψη ότι «είμαι ο καλύτερος»!
Το παρελθόν διδάσκει
Το εγχείρημα των πρόωρων εκλογών σκοντάφτει πλέον πρωτίστως στην πραγματικότητα. Κανοναρχεί ο κορωνοϊός, ο οποίος «επιβάλει» επιλογές, «καταπίνοντας» χρόνο και δυνατότητες. Αυτό σε συνδυασμό με τα ελληνοτουρκικά δημιουργεί ένα ναρκοπέδιο, για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, πρώτα όμως για την κυβέρνηση.
Άρα πρέπει να βρεθεί ο χρόνος. Όταν και αν βρεθεί υπάρχει πλέον ένα πραγματικό εμπόδιο για τον Κ. Μητσοτάκη: Η Απλή Αναλογική. Η οποία αλλάζει τις δυνατότητες, επιβάλλει άλλες επιλογές και κατά 99% και διπλή αναμέτρηση. Άρα περισσότερο χρόνο.
Η κυβέρνηση καλείται λοιπόν να ξαναθυμηθεί το 2012, τότε που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Σαμαράς και Βενιζέλος) επέλεξαν την πτώση της κυβέρνησης Παπαδήμου, με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Το αποτέλεσμα ήταν μια πλήρη αλλαγή του πολιτικού τοπίου πέρα από τις διπλές εκλογές.
Το πιο παλαιό δείγμα είναι το 1989. Τότε που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χρειάστηκε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να σχηματίσει μια προβληματική κυβέρνηση. Όταν δε την σχημάτισε φάνηκαν οι αδυναμίες της που ήταν πρωτίστως η περιστασιακή συμπόρευση δυνάμεων και παραγόντων με στόχο να κατασπαράξουν το πολλαπλώς πληττόμενο ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου και να κερδίσουν άμεσα οικονομικά οφέλη.
Τώρα αρχίζει πάλι να φαίνεται πριν φτάσουμε στην κάλπη, ότι η κυβέρνηση είναι συμπόρευση δυνάμεων και παραγόντων με στόχο την εξουσία και διαμόρφωση οικονομικών συμφερόντων με ταυτόχρονη προσπάθεια καθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της επιρροής του Αλέξη Τσίπρα.
Ο καθένας μπορεί να διδαχθεί κάτι από το παρελθόν ή να αδιαφορήσει πλήρως γι’ αυτό.
