Χρειάστηκε το εμπεριστατωμένο δημοσίευμα της «Κυριακάτικης KONTRANEWS», για να δεήσει, ο πρώην διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας, να δώσει ορισμένες χρήσιμες διευκρινίσεις, ειδικά για όσους έκαναν πως δεν καταλάβαιναν, αφού, όμως, άφησε επί μέρες, να αιωρούνται πλανημένες εντυπώσεις, σχετικά με τις περίφημες «αποκαλύψεις» του. Όπως, λοιπόν, προκύπτει από την απάντηση του πρώην διοικητή, καμία αποκάλυψη «άγνωστου» στοιχείου ή ντοκουμέντου δεν υπήρχε, αφού, απλούστατα, όλα, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν απολύτως γνωστά και δημοσιευμένα. Τότε, ποιο ήταν το «φοβερό μυστικό», που δεν έπρεπε να αποκαλυφθεί και, μάλιστα, όπως αφηνόταν να εννοηθεί, με άνωθεν παρότρυνση, προφανώς από την τότε (2008) κυβέρνηση; Γιατί έπρεπε να πλανάται επί μέρες η εντύπωση, περί δήθεν συγκάλυψης; Το λιγότερο, πρόκειται για μια λογική αντίφαση, που δύσκολα εξηγείται. Ακόμη πιο αποκαλυπτική, όμως, ήταν η απάντηση του πρώην διοικητή και σε ότι αφορά την ουσία του θέματος. Αποκαλύπτεται ότι η δήθεν «βόμβα» για ένα δυσθεώρητο χρέος της χώρας (δημόσιο και ιδιωτικό) στο 800% του ΑΕΠ, το 2008, ήταν «στρακαστρούκα». Όπως σημειώναμε και στο φύλλο του Σαββάτου-και επιβεβαιώνεται από τον πρώην διοικητή-πρόκειται για μια προβολή της «δυναμικής του χρέους», με βάση ορισμένες παραμέτρους (όπως η αναμενόμενη δημογραφική εξέλιξη), στο έτος 2060! Δηλαδή, όπως ευθέως ομολογείται, το συγκεκριμένο ύψος χρέους, δεν αφορούσε το 2008, που ήταν, απλώς, το έτος σύνταξης της επίμαχης έκθεσης, αλλά το μακρινό 2060 κι αυτό, με βάση κάποιους γενικόλογους δείκτες. Αν, τώρα, σε όλα αυτά προσθέστε, ότι η επίμαχη έκθεση (αυτοτελής ή προσάρτημα) προερχόταν από το ΔΝΤ, η αξιοπιστία των προβλέψεων του οποίου είναι τουλάχιστον αμφισβητούμενη, καταλαβαίνεται τη σοβαρότητα του θέματος. Εύλογα, επομένως, επανατίθεται το ερώτημα, όχι αν, αλλά ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η ανακίνηση ενός, κατ` ουσία ανύπαρκτου, ζητήματος, στην παρούσα χρονική συγκυρία. Θα θέλαμε ωστόσο και μια απάντηση, σε σχέση με το, προβαλλόμενο, έλλειμμα του Ασφαλιστικού μας συστήματος, πάντα με έτος προβολής, το 2060. Εάν, όντως, αληθεύει ότι το έλλειμμα εκείνο, στην περίφημη έκθεση, αντιπροσώπευε, σχεδόν, το μισό του συνολικού χρέους, μήπως θα μπορούσαν να μας προσκομίσουν την αντίστοιχη Αναλογιστική Μελέτη; Γιατί, άραγε, μια τέτοια μελέτη, δεν είδε, ποτέ, το φως της δημοσιότητας και δεν έγινε αντικείμενο συζήτησης ή, έστω, αναφοράς, από τους ειδικούς;
