Με τη φράση «τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους», που χρησιμοποίησε ο υφυπουργός Υγείας, Βασίλης Κοντοζαμάνης για να πείσει ότι είναι επαρκής η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση, είναι σαφές ότι στη χώρα παίζεται το θέατρο του παραλόγου.
Ο υφυπουργός το είπε αυτό με μία τέτοια βεβαιότητα, που αν κάποιος πολίτης δεν έχει παρακολουθήσει πώς εξελίσσεται το «πολεμικό σκηνικό» στον χώρο της Υγείας, τότε το συμπέρασμα που θα έβγαζε αβίαστα θα ήταν το εξής: «ε, για να το λέει με τόση βεβαιότητα ο υπουργός, καλά θα πηγαίνουν τα πράγματα».
Αυτή η βεβαιότητα, λοιπόν, αλλά και η προφανώς ψευδής φράση, είναι η άμεση συνέπεια της «μεταδημοκρατίας» την οποία ζούμε, κατά την οποία, με τη συνδρομή των περισσότερων ΜΜΕ, οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και η πραγματικότητα διαστρέφεται με χυδαίο τρόπο.
Γιατί, αν σταχυολογήσουμε τις καθημερινές «ειδήσεις» από το μέτωπο της πανδημίας, τότε όντως: «τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους». Όμως, για ποια αποτελέσματα μιλάμε; Κάθε μέρα αποκαλύπτονται έγγραφα και ντοκουμέντα που ενισχύουν τις υποψίες για τήρηση «διπλών βιβλίων» αναφορικά με τα κρούσματα κορωνοϊού. Στην συντριπτική πλειονότητα της χώρας το 80% των τακτικών χειρουργείων έχει ματαιωθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία. Στο Κιλκίς «εξετάζουν ύποπτα περιστατικά στους διαδρόμους». Στα μισά νοσοκομεία της χώρας έχουν μετατρέψει τα χειρουργεία σε αυτοσχέδιες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η ενίσχυση των νοσοκομείων με προσωπικό είναι όνειρο θερινής νυκτός. Καθημερινά προκύπτουν καταγγελίες για νοσοκομεία που τους έχει τελειώσει το οξυγόνο. Στη Δράμα, 5 γιατροί –και μόλις ένας εξ αυτών πνευμονολόγος- πρέπει να γιατροπορέψουν 140 βαρέως πάσχοντες με κορωνοϊό. Και, μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει επιτάξει κάποιες μικρές κλινικές που μοιάζουν με πανσιόν ηλικιωμένων, αφήνοντας τους «μεγάλους» κλινικάρχες στο απυρόβλητο.
Όντως, λοιπόν, «τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους». Το ευτύχημα για την κυβέρνηση είναι πως τα «αποτελέσματα» που (δεν) δείχνουν τα δελτία ειδήσεων είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που ισχύουν στα δημόσια νοσοκομεία. Το δυστύχημα, όμως, είναι ότι και στην περίπτωση αυτή ισχύει η περίφημη ρήση που αποδίδεται στον Αβραάμ Λίνκολν: «μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για λίγο καιρό, μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο καιρό, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
