Της Ναταλί Γλέζου από την Κυριακάτικη Kontranews
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν δεν αποκαλείται τυχαία Σουλτάνος. Όχι μόνο πολιτικά, χτίζοντας τη νέα σουνιτική αυτοκρατορία του τη “Νέα Τουρκία” αλλά και τα τρία ανάκτορα του εδραιώνουν αυτόν το χαρακτηρισμό.
Είναι γνωστός ο γεωπολιτικός μεγαλοϊδεατισμός του Τούρκου προέδρου όσον αφορά την έκταση/διεύρυνση της “Νέας Τουρκίας”, ακολουθώντας πολιτικές ήπιας ισχύος για την ευρωπαϊκή επικράτεια, ειδικότερα στις χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου και υλοποιώντας επιθετική ατζέντα στην Κεντρική και Νότιο Αφρική, Αν. Μεσόγειο, Αιγαίο , Μέση Ανατολή και Ν. Καύκασο.
Τα τρία παλάτια του προοιωνίζουν αρκετές τετραετίες διακυβέρνησης, ανεξάρτητα από τη λαϊκή δημοκρατική εντολή στις επερχόμενες εκλογές το 2023.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας σφυγμομέτρησης Μετροπόλ (MetroPoll) που δημοσίευσε η τουρκική ιστοσελίδα Duvar English , 44,1% των ερωτηθέντων ηλικίας 18-24 ετών νοιώθουν πιο κοντά στο Συνασπισμό της Αντιπολίτευσης “Συμμαχία του Έθνους” που απαρτίζεται από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το Καλό Κόμμα (İYİ), το Κόμμα της Ευτυχίας (Saadet) και το Δημοκρατικό Κόμμα ((Demokrat Parti- DP), με το 1/3 της “Γενιάς Ζ” της τουρκικής νεολαίας να εκφράζει σταθερά την υποστήριξη του στο φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP).
1ο Ανάκτορο: Είναι ένα επιβλητικό οικοδομικό σύμπλεγμα 3 κτηρίων, με την ονομασία Ακ-Σαράϊ ή Λευκό Παλάτι), χωρητικότητας τουλάχιστον 1150 δωματίων και είναι χτισμένο στις δασικές παρυφές της Κωνσταντινούπολης. Μετά την αναρρίχηση του Ρ.Τ.Ερντογάν στο προεδρικό αξίωμα, με βάση τον προϋπολογισμό του 2018, οι συνολικές δαπάνες (και έξοδα λειτουργίας και διαβίωσης ) του προεδρικού μεγάρου άγγιξαν το ποσό του 1.718.460$, ενώ το κόστος κατασκευής του ήταν 615 εκ. $. Οι επικριτές του το αποκαλούν “παράνομο ανάκτορο”, γιατί είχε χτιστεί σε προστατευμένη δασική περιοχή.
2ο Ανάκτορο: Το θερινό του παλάτι, συνολικής έκτασης 90.000 τ.μ και με συνολικό κόστος 85,6 εκ. $, είναι στην περιοχή του Μαρμαρά . Αποτελείται από 5 κτήρια και διαθέτει μια μεγάλη πισίνα και μικρά μπανγκαλόους.
3ο Ανάκτορο: Το νέο παλάτι του “Σουλτάνου” Ερντογάν στην Ανατολική Τουρκία στην αρχαία πόλη Αχλάτ, χτίζεται δίπλα στη λίμνη Βαν. Θεωρείται ένα τεράστιο υπαίθριο μνημείο λόγω των αρχαιολογικών ευρημάτων που έχουν εντοπιστεί στην περιοχή, από την εποχή της δυναστείας των Σελτζούκων το 2012, το οποίο θα ανακηρυχθεί από τη UNICEF μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Χορός δισεκατομμυρίων με έναν προκλητικό τρόπο ζωής για το “βασιλικό”ζευγάρι, ενώ ο εξαθλιωμένος λαός πεινάει. Και όμως η σύζυγος του προέδρου, Εμινέ Ερντογάν, με δημόσια δήλωσή της από το παλάτι του Μαρμαρά ζήτησε από τους πολίτες να μειώσουν την κατανάλωση τροφής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής οικονομική ύφεση λόγω και της πανδημίας COVID-19.
Είναι γνωστός ο οικονομικός μεγαλοϊδεατισμός του Ρ.Τ.Ερντογάν με την απόφαση κατασκευής της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης, εμπνεόμενος από τα έργα του Μωάμεθ του Πορθητή.
Διακηρύσσει ότι με τη νέα Διώρυγα, η οποία έχει ένα υπέρογκο κόστος κατασκευής (φαινομενικού) ύψους 15 δις, θα αυξηθεί το τουρκικό μερίδιο στο παγκόσμιο εμπόριο, μέσω των θαλάσσιων οδών, με τις διελεύσεις εμπορικών πλοίων και προφανώς τα κέρδη του τουρκικού κατασκευαστικού τομέα-όπως π.χ. για τους “Τίγρεις της Ανατολής” τους συντηρητικούς ισλαμιστές επιχειρηματίες που είναι επενδυτές στην κατασκευή ακινήτων- και θα μειωθούν αντίστοιχα οι διελεύσεις από τα στενά του Βοσπόρου . Ο Ρ.Τ.Ερντογάν πιστεύει ότι μέρος του κόστους θα επιστραφεί στα κρατικά ταμεία μέσω της επιβολής τελών διέλευσης. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Ε. Ιμάμογλου χαρακτηρίζει ως εφιαλτικό σενάριο την κατασκευή της Διώρυγας.
Ο “Σουλτάνος” συναντά σφοδρή κριτική από τους “υπηκόους” του, με τις εγχώριες τράπεζες, μέχρι τώρα, να αρνούνται να χρηματοδοτήσουν το έργο, όπως αντίστοιχα και διεθνείς τραπεζικοί οργανισμοί . Ένα τέτοιο έργο, γεμάτο μπετόν στον θαλάσσιο πυθμένα και στις θαλάσσιες ακτές, θα έχει ως συνέπεια την αποστέρηση του 40%, περίπου, των υδάτινων αποθεμάτων που καλύπτουν τις ανάγκες υδροδότησης της πρωτεύουσας, την αποψίλωση των δασών της περιοχής και την ανατροπή της ισορροπίας των θαλάσσιων ρευμάτων που τελικά θα “τραβούν” τα μολυσμένα νερά της Μαύρης Θάλασσας στο τεχνητό κανάλι και ακολούθως θα διοχετεύονται στη Μεσόγειο.
Η πρόσφατη περιβαλλοντική καταστροφή με την εμφάνιση του “βλεννογόνου” στρώματος που έφτασε μέχρι τις θαλάσσιες ακτές του Μαρμαρά και ίσως έρθει και στο Αιγαίο, το οποίο έχει νεκρώσει το θαλάσσιο οικοσύστημα, αποδεικνύει ότι το οικονομικό επενδυτικό παραλήρημα του Τούρκου πρόεδρου – όπως φράγματα, οδικά έργα και αεροδρόμια ενώ, επίσης, επιδιώκεται η δορυφορική ανάπτυξη αλλά και επίγεια η παραγωγή… ιπτάμενων αυτοκινήτων, που αφορά, προφανώς, την απασχόληση επιστημόνων υψηλής επιστημονικής εξειδίκευσης(!)- αδιαφορεί όχι μόνο για την εξαθλίωση του λαού αλλά και για την οικολογική καταστροφή που επιφέρει.
Με αφορμή την παρατηρούμενη ξηρασία που παρατηρείται στη Νοτιοανατολική Τουρκία, που διαβιώνει το 90%, σχεδόν, των Κούρδων στην Τουρκία, ας μιλήσουμε και για το άλλο μεγαλεπήβολο Έργο της Νοτιοανατολικής Ανατολίας το οποίο είναι μια από τις μεγαλύτερες υδρολογικές λεκάνες (λεκάνες απορροής ποταμού) του κόσμου, για την άρδευση της αγροτικής γης και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το πολυτομεακό έργο που είχε σαν στόχο τον εκσυγχρονισμό αγροτικών και αστικών υποδομών, την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και την κοινωνική σύγκλιση για την καταπολέμηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, προέβλεπε την κατασκευή 22 φραγμάτων και 19 υδροηλεκτρικών σταθμών ενέργειας.
Η κατασκευή του στους ποταμούς Εφράτη και Τίγρη ξεκίνησε από τον Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ τη δεκαετία του 60 προκαλώντας τις ενστάσεις του Ιράκ και της Συρίας, καθώς, συχνά, οι πολιτικές για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελούν αιτία διακρατικών διενέξεων (βλέπε για το μεγάλο αιθιοπικό φράγμα στο Νείλο τη σύγκρουση μεταξύ Αιθιοπίας, Σουδάν και Αιγύπτου).
Στην ουσία αποσκοπούσε στην κάλυψη κατά 25% των αναγκών ηλεκτροδότησης της χώρας και στη δημιουργία 200. 000 νέων θέσεων εργασίας έως το 2015 που θα ολοκληρωνόταν η κατασκευή του, δημιουργώντας ένα οικονομικό θαύμα που θα αντιμετώπιζε και το Κουρδικό ζήτημα. Γιατί η πολιτική “αφομοίωσης” εθνοτικών ομάδων στην Τουρκία δεν έχει μόνο το “μαστίγιo” αλλά και το “καρότο”, δηλαδή την οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση των εισοδημάτων.
Οι Κούρδοι ως μικροκαλλιεργητές δεν διέθεταν τίτλους ιδιοκτησίας γης και άρα καμία δυνατότητα δανειοδότησης/χρηματοδότησης. Συνεπώς δεν υπήρξε κανένα οικονομικό όφελος από το φαραωνικό έργο, σε σχέση με τον ταξικό/εθνοτικό “χάρτη” των αγροτικών κουρδικών περιοχών.
Επιπρόσθετα η κατασκευή του αποτέλεσε αφορμή και πολιτιστικής “αφομοίωσης” αρχαίων αστικών οικισμών όπως της πόλης Χασάνκευφ, που απλώνονταν κατά μήκος του ποταμού Τίγρη, στη νοτιοανατολική Τουρκία. Οι Κούρδοι εκτοπίστηκαν χωρίς, καν, να λάβουν αποζημίωση.
Λόγω της κλιματικής αλλαγής και της ξηρασίας το βιοτικό επίπεδο έχει συρρικνωθεί δραματικά, κατά 60%, στις κουρδικές περιοχές, με τους αγρότες να αδυνατούν να ανταποκριθούν στην εγχώρια ζήτηση λόγω της κατεστραμμένης παραγωγής βασικών γεωργικών προϊόντων, όπως κριθάρι, σιτάρι κ.α, εξαιτίας της λειψυδρίας και της ανόδου της θερμοκρασίας.
Το αγοραστικό καλάθι των Τούρκων καταναλωτών , δώρο Ερντογάν, κάνει “μποϋκοτάζ” σε βασικά καταναλωτικά είδη και προϊόντα καθώς οι τιμές βασικών ειδών διατροφής, όπως σιτάρι, ψωμί και όσπρια, αναμένεται να εκτοξευτούν τον επόμενο χρόνο. Ήδη παρατηρείται αύξηση 20% που συμβολίζει τη βαθιά οικονομική κρίση που περνάει η χώρα, ενώ αναμένονται ακόμα και εισαγωγές αυτών των καταναλωτικών αγαθών πρώτης ανάγκης.
Τον μήνα Ιούνιο, ο πληθωρισμός των τιμών του καταναλωτή σκαρφάλωσε στο 17,5%.
Οι ξένες επενδύσεις έχουν συρρικνωθεί, ενώ η επιμονή του Ερντογάν σε χαμηλά επιτόκια σε συνδυασμό με την βαθιά εξάρτηση της τουρκικής οικονομίας σε ξένο συνάλλαγμα, προκαλούν ένα σπιράλ υποτιμήσεων της λίρας που την έχουν αποδυναμώσει. Η πρόσφατη συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του δολαρίου ήταν 1$/8,69 TRY.
Οι εποχιακοί εργάτες της Νοτιανατολικής Τουρκίας πεθαίνουν στους δρόμους ή δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Στις συνοικίες της Κωνσταντινούπολης οι πολίτες που ζουν κάτω από το καθεστώς της βαθιάς φτώχειας, το ύψος του εισοδήματος που αγγίζει το κατώφλι του 50% του ορίου της φτώχειας στην Τουρκία, απευθύνουν έκκληση σε Οργανώσεις και σε συμπολίτες τους μήπως τους περισσεύει τροφή, με τις παράγκες τους να είναι δίπλα σε πολυτελείς βίλες στα προάστια της πόλης, ενώ, περίπου, 17 εκ. πολίτες είναι άνεργοι. Συγκεκριμένα, για τις γυναίκες το ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 16.6% και για τη νεολαία το 26,1%.
Ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός σε απώλειες ανθρώπινων ζωών λόγω πολεμικών συγκρούσεων και κλιματικής αλλαγής σε ολόκληρο τον πλανήτη εντείνεται και από τις παράπλευρες απώλειες του θανατηφόρου ιού. Την ακραία πείνα που έχει χτυπήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Tο Όξφαμ, το παγκόσμιο κίνημα καταπολέμησης της φτώχειας, υποστηρίζει ότι κάθε λεπτό πεθαίνουν από λιμοκτονία 11 άνθρωποι σε σύγκριση με 7 συνανθρώπους μας λόγω COVID-19.
Για την Τουρκία, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα του Σωματείου Μεταλλωρύχων για τα όρια της φτώχειας και της πείνας, 34,4 εκ. πολίτες αντιμετωπίζουν τον άμεσο κίνδυνο υποσιτισμού. Σύμφωνα με πανεπιστημιακή έρευνα του 2018, 38% των παιδιών σε ολόκληρη τη χώρα υποφέρουν από ασιτία. Στις 21/10/2020 οι βουλεύτριες του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών(HDP) Μεράλ Ντανίς Μπεστάς και Σαρουχάν Ολούκ απηύθυναν κοινοβουλευτική ερώτηση στην τουρκική εθνοσυνέλευση, με στόχο, άμεσα, την εξεύρεση λύσεων.
Ο Ρ.Τ. Ερντογάν κωφεύει. Τα ανάκτορα του απομυζούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ η πείνα απλώνεται παντού στη χώρα. Η οργή του κόσμου κλυδωνίζει το πολιτικό σκηνικό, η οποία στρέφεται εναντίον του “Σουλτάνου”. Και όσο η λαϊκή δυσαρέσκεια μεγαλώνει, τόσο περισσότερο απρόβλεπτος θα είναι. Η αντιστροφή της κυβερνητικής κλεψύδρας και η επερχόμενη απώλεια της ΕΡΝΤΟΓΑΝικής εξουσίας θα επιφέρει, ίσως, μεταγραφές βουλευτών από τα κυβερνητικά έδρανα του Συνασπισμού στην τουρκική εθνοσυνέλευση προς την Αντιπολίτευση.
O Μπουράκ Ερμπέι βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος σε δήλωση του τόνισε ότι “δεν είναι μόνο το θερινό παλάτι εδώ, υπάρχει ένα στην Άγκυρα και άλλο ένα στη (λίμνη)Βαν. Είναι και τα ιδιωτικά αεροπλάνα, τα τζετ. Ενώ οι άνθρωποι αγωνίζονται για να έχουν ψωμί στο τραπέζι τους βλέπουν όλη αυτή την πολυτέλεια και τη σπατάλη και εξοργίζονται ”.
Σύμφωνα με τον δείκτη παγκοσμίων δικαιωμάτων της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (ITUC) για τους εργαζόμενους, η Τουρκία κατατάσσεται στις 10 χειρότερες χώρες όσον αφορά την ποινικοποίηση του αγώνα εργατικών σωματείων για τη διεκδίκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως π.χ την ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, με την πανδημία να αποτελεί ένα επιπρόσθετο όπλο της κυβερνητικής φαρέτρας. Η Αστυνομία πραγματοποιεί επιχειρήσεις βίαιης διάλυσης συγκεντρώσεων, με συλλήψεις και φυλακίσεις συνδικαλιστών. Συγκεκριμένα, στις 20 Μαΐου η αστυνομία με έφοδο στα γραφεία της Προοδευτικής Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας της Τουρκίας (DİSK) συνέλαβε 27 συνδικαλιστές.
Τις φωνές των εξαθλιωμένων μέσα από τις ξύλινες παράγκες, των αγωνιστών της ελευθερίας μέσα από τα τουρκικά μπουντρούμια, της τουρκικής ακαδημίας, των εθνοτικών ομάδων εκπροσωπεί στους δρόμους του αγώνα και στην τουρκική εθνοσυνέλευση το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών(HDP). O πολιτικός αγώνας του αριστερού κόμματος ενάντια στα ΕΡΝΤΟΓΑΝικά σχέδια διάλυσης του είναι μάχη ζωής και θανάτου για την κοινωνική ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
