Ο εφιάλτης της επόμενης μέρας

Το ερώτημα που τίθεται επιτακτικά από τον κάθε πολίτη είναι τι θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα μετά την εφιαλτική πανδημία.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο κίνδυνος να βρεθούμε μπροστά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις προκαλεί τρόμο σε κυβέρνηση, κόμματα, κοινωνία και την αγορά.

Μέχρι τώρα το κράτος έχει διαθέσει 31 δισεκατομμύρια ευρώ για τη διαχείριση της κρίσης και την επιδότηση εργαζομένων και επιχειρήσεων.

Τα ελλείμματα έφτασαν στα ύψη, ενώ το δημόσιο χρέος είναι πλέον μη διαχειρίσιμο.

Οι τράπεζες θα κληθούν να εγγράψουν στις επισφάλειες μια νέα γενιά κόκκινων δανείων που απειλούν την ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα βγουν από τον εφιάλτη της πανδημίας και θα βρεθούν αντιμέτωπες με χρέη στα ταμεία, τις εφορίες, τις τράπεζες, ενώ θα πρέπει να επιστρέψουν ένα μεγάλο μέρος από τις λεγόμενες επιστρεπτέες προκαταβολές.

Οι επιχειρηματίες ως συνήθως θα επικαλεστούν το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και θα αρχίσουν τις μαζικές απολύσεις.

Ένας φαύλος κύκλος θα οδηγήσει αναγκαστικά σε επικίνδυνους κραδασμούς, αφού χωρίς τολμηρές πρωτοβουλίες είναι αδύνατον η ομαλή επανεκκίνηση της οικονομίας.

Στο περιβάλλον που διαμορφώνεται έρχεται και η Κριστίν Λαγκάρντ να προειδοποιήσει ότι δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο για απομείωση του δημόσιου χρέους.

Όπως αντιλαμβάνεστε, μετά το τέλος του εφιάλτη της πανδημίας θα μπούμε αυτόματα σε έναν άλλο εφιάλτη που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε φτώχεια, δυστυχία και βέβαια σε μνημόνια διαρκείας.