Τη σαρκαστική ρήση του Μπέρτολντ Μπρεχτ «αν δε μας αρέσει ο λαός, τον αλλάζουμε» εφαρμόζουν-ή επιχειρούν να εφαρμόσουν-και με το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, οι πολιτικές και γραφειοκρατικές ηγεσίες της Ευρώπης.
Με το μακιαβελικό κυνισμό τους, οι μοιραίοι και άβουλοι διάδοχοι του Μιτεράν, του Ντελόρ και του Κολ, επιχειρούν, όπως το έπραξαν και πέρσι με την Ελλάδα, να αγνοήσουν σε πρώτη φάση και, εν συνεχεία, να ακυρώσουν στην πράξη ή και να ανατρέψουν τη βροντώδη ετυμηγορία του βρετανικού λαού. Επειδή, όμως, η Βρετανία είναι άλλο μέγεθος και έχει άλλες γεωπολιτικές δυνατότητες, λόγω και της στρατηγικής της σχέσης με την πέραν του Ατλαντικού-ακόμη-υπερδύναμη, οι χειρισμοί είναι πιο λεπτοί και διακριτικοί, αλλά εξίσου ωμοί και αποκαλυπτικοί του βαθύτατου αυταρχισμού και της αποξένωσης της σημερινής ευρωπαϊκής ηγεσίας, από τους πολίτες. Είναι ενδεικτική, εν προκειμένω, η δήλωση του «φιλέλληνα» και «πονόψυχου» κου. Γιούνκερ, σύμφωνα με την οποία τα δημοψηφίσματα δεν είναι και πολύ καλή ιδέα, αφού οι λαοί παρασύρονται! Πρόκειται για μια παραλλαγή, επί το κυνικότερο, των όσων ακούγαμε στην Ελλάδα, μετά την άνοδο στην εξουσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι, δηλαδή, υπάρχουν και τα άλλα κράτη-μέλη, στα οποία γίνονται εκλογές. Σε εφαρμογή, λοιπόν, αυτής της «μπρεχτικής λογικής, μεθοδεύεται, απροκάλυπτα, η επανάληψη του δημοψηφίσματος, δια της συλλογής υπογραφών, αλλά και του «κινήματος κοψοχέρηδων», που, τάχα, μετάνιωσαν για την ψήφο τους, υπέρ του BREXIT! Είναι η πρώτη φορά στη παγκόσμια ιστορία αιώνων, που πολίτες εμφανίζονται μετανιωμένοι για την εκλογική τους επιλογή, λίγες ώρες μετά την ψήφο τους!! Είναι τέτοιος ο βαθμός της προπαγάνδας, αλλά και υποτίμησης της νοημοσύνης μας, ώστε να εμφανίζονται πολίτες, σε μια χώρα με τη δημοκρατική παράδοση της Μεγάλης Βρετανίας, να μην αντιλαμβάνονται τις συνέπειες της ψήφου τους.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως οι άνθρωποι δεν πρωτοτυπούν, αφού παρόμοια έκαναν και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στα δημοψηφίσματα για την επικύρωση της περίφημης Συνταγματικής Συνθήκης. Ετσι εξηγείται, εν προκειμένω, η έλλειψη βιασύνης, εκ μέρους της κ. Μέρκελ (σε αντίθεση με τους κ.κ. Γιούνκερ και Σουλτς), αλλά και η «πρωτοτυπία» του Βρετανού πρωθυπουργού, να ανακοινώσει μεν τώρα την παραίτηση του, αλλά αυτή να ισχύσει από τον Οκτώβριο! Μέχρι τότε… θα έχουν αυξηθεί και οι κοψοχέρηδες.
